Uitkijken bij de zebra Delft – Deze week las ik in mijn krant dat de Nederlandse zebrapaden tot de veiligste van Europa behoren. Dat zou blijken uit de eerste resultaten van een gezamenlijk onderzoek van Europese wegenclubs. De ANWB is verbaasd over het goede resultaat voor Nederland. Volgens deze club zou de aandacht voor de veiligheid van voetgangers in ons land juist zijn weggezakt. Ik denk dat ook. Het verklaart tegelijk waarom de voetgangersoversteekplaatsen in ons land het veiligst van Europa zijn. Dat komt niet door de oplettendheid van de automobilisten. Dat is te danken aan de voetgangers zelf. Zij vertrouwen er niet op dat een bestuurder stopt voor het zebrapad en nemen het zekere voor het onzekere. Ze steken niet over als er bestuurders in de buurt zijn. Zo komt het dat in Nederland het risico zwaargewond te raken bij het oversteken op een zebra het kleinst is. Overigens komen in ons land jaarlijks nog altijd 75 voetgangers om in het verkeer en raken 625 voetgangers zwaargewond. De komende twee jaar worden de oversteekplaatsen in grote Europese steden onder de loep genomen. Dan wordt o.a. gekeken naar de hoogte van de trottoirs, zogenoemde rateltikkers en blindegeleidelijnen bij zebrapaden.

Ook PSV is er klaar voor Delft – Het carnavalsweekend nadert en dus gaan we weer op zoek naar de juiste kleding voor het feest. In de feestwinkels hangen de rekken vol met verschillende kostuums. Overal staan bakken met feestartikelen. Er zijn volop kroontjes, glitters, spuitbussen haarverf, zwaarden, maskers, hoedjes, pruiken en helmpjes. De vlechten van Pipi Langkous zijn voorradig net als de lange zwarte lokken van een zigeunerin met een hoofddoekje of het hoge haar van een hofdame. De winkels zijn deze keer al rond de jaarwisseling begonnen met de verkoop van de carnavalskleding. Omdat carnaval dit jaar al in de eerste week van februari valt, lag de vrolijke feestkleding tussen de kerstballen in de schappen. Ook de bands moesten tijdens hun repetities afwisselend kerstliedjes en carnavalsslagers oefenen. Maar nu is iedereen gereed. De bands zijn klaar, de wagens opgebouwd en de laatste hand is aan de kleding gelegd. De prinsen, nonnen, monniken, boeven, boerinnen, brandweermannen, piraten, paters en al die andere omgebouwde feestvierders kunnen de straat op en de kroeg in. In Eindhoven e.o. kunnen de feestvierders die tevens voetballiefhebber zijn ook een andere keus maken. De kampioen van Nederland is ook de grootste voetbalvereniging van het zuiden en heeft daarom ook een eigen carnavalsoutfit op de markt gebracht. De spelers van de internationale topclub PSV zullen zelf overigens weinig van het feest meemaken. Vandaag spelen ze tegen Ajax en zaterdag moeten ze naar Alkmaar om AZ klop te geven.

Kleine muis zoekt door Helmond – Afgelopen week zag ik in een lokale Helmondse krant een foto waarop mijn kleinzoon Karsten onderzoekend kijkt naar een stapel koeken en cakejes. De foto is genomen in kinderdagverblijf Pukkendam tijdens het nationale voorleesontbijt. Dit ontbijt luidt het begin in van de nationale voorleesdagen. Aan het voorlezen deden ook dit jaar weer enkele prominenten mee: prinses Laurentien, Matthijs van Nieuwkerk, Wouter Bos en Kees van Kooten leverden onder meer een bijdrage. In Pukkendam was het de schrijver Wim Daniëls. Voor een peuter is het echter helemaal niet belangrijk wie het verhaal vertelt. Belangrijk is hoe het wordt verteld. In Pukkendam zat dat wel goed want de peuters waren muisstil toen Daniëls het prentenboek 'Kleine Muis zoekt een huis' van de Tsjechische illustrator Petr Horacek voorlas. Voorlezen is essentieel voor het vergroten van de woordenschat. Vooral voor kleine kinderen, die het lezen zelf nog niet onder de knie hebben. Corien en ik doen het ook graag. Goed voorlezen is nog een hele kunst. Het moet spannend zijn, grappig en meeslepend. Het maakt eigenlijk niet uit of de kinderen het verhaal al kennen. Ook al weten ze precies wat er gaat komen, voorlezen blijft leuk. Ik vond het dan ook goed nieuws om in de krant te lezen dat boeken een belangrijke plaats innemen bij Pukkendam. Het is belangrijker dat kinderen weten wie Donald Duck is dan McDonald's.

Stiphout opnieuw authentiek Stiphout – De Stiphoutse carnavalsvereniging ‘de Spurriezeiers’ bestaat 44 jaar. Het ligt voor de hand dat dit een moment is om terug te kijken naar in het verleden behaalde successen. Maar iedereen weet dat die geen garantie zijn voor de toekomst. Daarom kijken ze bij deze carnavalsvereniging liever vooruit. De verenigde feestvierders van Stiphout hebben overigens genoeg om op terug te kijken, maar het leuke van deze club is juist dat ze ieder jaar weer nieuwe hoogtepunten organiseren. Het eerste hoogtepunt van dit jubileumjaar is al weer achter de rug. Corien & ik waren er bij toeval getuige van. Gisteren werd de boerenbruiloft gevierd. Een festiviteit waar ze in deze dorpse wijk van Helmond al een tijdje reikhalzend naar uitkeken. Het boerenbruidspaar heet dit keer Ans en Wim Rijkers. Het is een carnavalsfestiviteit die in een wijk als Stiphout met zijn dorpse karakter nog steeds heel goed van de grond komt. Daar kan het grote stadscarnaval van Helmond niet tegenop. We zagen de feestvierende Spurriezeiers verkleed als boer, boerin, boerenzoon en boerendochter voorbijtrekken bij Nellie & Pieter Jan, waar we waren om de jarige Anne-Sofie te feliciteren. We hadden eerder al gezien dat kleindochter Benthe thuis was omgetoverd tot een boerendochter. Helemaal klaar voor het feest. Ze trok samen met de andere boerendochters van de Huppelmariekes langs. In de optocht van feestvierende bruiloftgangers zagen we overigens nog veel meer familieleden voorbijtrekken. Monique liep in stemming zwart gekleed tussen de andere boerinnen. Boerendochter Marlotte was heel toepasselijk te paard en haar muzikale zus Maartje liep mee in de feestelijke fanfare. Het thema van de carnavalsoptocht die vorig jaar door Helmond trok, was 'Kei skon’. Dat thema was dit jaar ook heel goed te gebruiken voor de deze feestelijke tocht door Stiphout. Het zag er allemaal heel feestelijk uit. Grote broer Helmond mag dan naar eigen zeggen de grootste carnavalsoptocht van het zuiden hebben, in Stiphout blijken ze telken jare in staat heel authentiek uit de hoek te komen. Dat vind ik eigenlijk nog veel leuker.

Een kus en een kussen Delft – Corien heeft voor haar kleinkinderen een kussen gemaakt. Dit weekend heeft zij de laatste kussens bij de kleinkinderen afgeleverd. Ze kregen er allemaal een dikker pakkerd bij cadeau. Nu heeft elk kleinkind een door haar of zijn grootmoeder vervaardigd kussen. Benthe was indertijd het eerste kleinkind dat een door haar oma vervaardigd kussen in ontvangst mocht nemen. Daarna volgde al snel Nienke en de andere kleinkinderen. Dit weekend werden de kussen voor Karsten, Emma en Abel bij hen afgeleverd. Het kussen van Emma was opgesierd met stroken kant. Dat viel erg bij haar in de smaak. Karsten kreeg een kussen in de clubkleuren van PSV en Abel kreeg ook al een kussen met voetbal als thema. De beide kleinzoons waren nog niet zo onder de indruk van het handwerk van hun oma. De kus van oma was hun liever dan het kussen. Emma was erg te spreken over het kant op haar kussen. De andere meisjes hebben allemaal gehaakte en gebreide werkjes op hun kussen. Nadat ze het kussen van Emma hadden gezien, wilden we allemaal nog wel een kanten toevoeging aan hun kussen. Oma is dus nog niet klaar.

Crematorium cowboys exit Londen – ‘Four funerals and a wedding’ is niet alleen de titel van een aflevering van de succesvolle tv-serie Midsomer Murders, het is ook de titel van een rapport van de Anglicaanse Kerk in het Verenigd Koninkrijk. De anglicaanse synode bespreekt het volgende maand. De Britse staatskerk wil af van de ”crematoriacowboys”. Dat zijn ‘freelance’ geestelijken die hun magere salaris aanvullen met ‘ash cash’. Zij verdienen bij door voor £96 (€129) per keer uitvaarten in crematoria te leiden. In de Britse krant The Times stond deze week dat in het rapport de synode wordt voorgesteld vergoedingen voor uitvaarten direct aan de bisdommen uit te laten betalen. Ook voor andere diensten waarvoor de afgelopen jaren de belangstelling sterk is toegenomen wil de kerk nu tarieven vaststellen. Dan gaat het o. a. om herdenkingsdiensten en huwelijksinzegeningen. De merkwaardige titel van het rapport vindt zijn oorsprong in de kerkelijke statistiek. In 2005 waren priesters betrokken bij 57.000 huwelijken en 207.000 begrafenissen.

C1000 ruimt op Delft – Van de week werd bekend dat AH haar belang van 73 procent in Schuitema wil verkopen in ruil voor 50 tot 75 filialen van C1000 en een geldbedrag. Toen ik gisteren langs de winkel van C1000 aan het Verdiplein fietste, werd juist het overtollig geworden winkelmeubilair van de C1000 ingeladen. In de ontruimde winkel van C1000 komt overigens geen vestiging van Albert Heijn, maar een filiaal van de Lidl. Er zijn dus kennelijk nog meer kapers op de kust dan AH. Bert Roetert, de hoogste baas van Schuitema, maakte deze week in de krant duidelijk dat zijn handen jeuken. Nu hij onder het juk van AH uit kan, wil hij C1000 laten groeien met de zelfstandige ondernemers, met daarbij de optie van overnames en fusies. Er staat hem een scenario voor ogen van samengaan met Super de Boer en Plus. Voorlopig zullen er echter eerst tientallen Albert Heijnvestigingen bij komen. Als ik bij C1000 werkte, zou ik maar rekening houden met ontslagen. Zo’n grote reorganisatie kan niet zonder consequenties verlopen. Wellicht hebben AH en de Lidl nu ook personeel nodig.

Delft 1923 Delft – Voor mijn verjaardag kreeg ik vorig jaar van Nellie & Pieter Jan de scheurkalender ‘In Europa’ van de Geert Mak. Het boek kende ik al, net als veel van zijn op de kalender verzamelde stukjes uit het NRC over dit onderwerp. Ik vind het leuk om nu dagelijks een stukje te lezen in het kleinste kamertje van mijn huis. In het boek staat steeds één jaartal centraal. De geschiedenis gaat het beste leven als je er plaatjes bij ziet. Daarom kijk ik nu ook naar de gelijknamige televisieserie. Tegenwoordig weten wij precies wat er in de wereld gebeurt. De media is zo snel dat we het weten op het moment dat het gebeurt. Dat gold nog niet voor de Delftenaren op het filmpje uit 1923. Ze zullen ongetwijfeld geweten hebben dat Franse en Belgische troepen in januari van dat jaar delen van het Ruhrgebied in Duitsland bezetten omdat zij herstelbetaling eisen, die Duitsland schuldig is volgens het Verdrag van Versailles. Dat is nieuws van dichtbij. Ze zullen in april van dat jaar ook wel in de krant hebben gelezen dat in Engeland Bolton Wanderers de Engelse beker wint door West Ham United met 2-0 te verslaan. Het was de eerste finale om een beker in de geschiedenis van het voetbal. Een historische overwinning dus. Op 16 juli van dat jaar overlijdt de Haagse schrijver en dichter Louis Couperus. Dat nieuws zal Delft ook zeker snel hebben bereikt. Maar of ze net zo snel van de zware aardbeving hebben gehoord die in september grote schade aanricht in Tokio en Yokohama in Japan, betwijfel ik. Toch vallen daar 300.000 doden en worden twee miljoen mensen dakloos. Nieuws deed er langer over om ons te bereiken. We zien ook nu pas de relevantie van sommige feiten in. Veel was immers de ver-van-mijn-bed-show. Men haalde opgelucht adem toen Adolf Hitler in Duitsland gevangen werd genomen nadat de Duitse Nationaal Socialistische Partij, onder zijn leiding, een mislukte poging deed om de regering omver te werpen. Wij weten hoe het is afgelopen. De mensen op dit filmpje moet er nog aangeloven.

Woning wordt residentie Delft – Zodra iemand door een carnavalsvereniging tot prins wordt gebombardeerd, verandert zijn woning in een prinselijke residentie. Dat gebeurt niet alleen in Brabant en Limburg. Ook elders in het land wordt de woning van de nieuwe prins aangepakt en aangepast. Ook de woning van Prins Gerard de 1e van de Delftse carnavalsvereniging de Olijkers moest er aan geloven. De ramen van de bovenverdieping zijn tijdelijk verduisterd. Op de vraag wat hij daar nu van vond, had hij maar een antwoord: “Alaaf!”.

Gratis downloaden Londen – Zondagmorgen zag ik op de BBC de Britse violiste Tasmin Little vertellen over haar nieuwe album ‘The Naked Violin'. De klassiek violiste, die bij de klassieke wereldtop hoort, stelt haar cd gratis beschikbaar. Je kunt het album op haar website downloaden. Ze wil, zo legde ze in het tv-programma uit, haar kunstvorm ontdoen van zijn elitaire imago. Ze sprak heel enthousiast. “Men denkt dat je om naar klassieke muziek te luisteren een opleiding moet hebben, of een bepaalde kleur, of op een bepaalde plaats moet wonen. Dat vind ik echt heel vervelend. Ik wil die hindernis wegnemen en zien wat dat voor verschil maakt.” De violiste gaat bovendien gratis optreden op scholen in Groot-Brittannië en straatconcerten geven in de ondergrondse en op andere plaatsen waar straatartiesten dat gewoonlijk doen. Wil je haar cd ook downloaden? Klik dan hier.

Mijn 2007 ’s-Gravenhage – Het was guur afgelopen zondagmiddag en wellicht daarom niet zo druk op de fototentoonstelling van het AD in de centrale bibliotheek in Den Haag. We waren ongeveer met een man of vijftien op de derde etage van het witte gebouw aan het Spui. Het thema van de tentoonstelling is ‘Mijn 2007’. Het is een verzameling bijzondere en persoonlijke nieuwsmomenten van de lezers van het ochtendblad. We zagen foto’s van de storm in januari vorig jaar, de koningin op bezoek in het land, regen op de camping, dieren in het zand, in het water en op het ijs. Lezers van het AD reizen veel en fotograferen overal ter wereld. Het zijn de sporen die na een jaar in een mensenleven achterblijven. Het is duidelijk dat we steeds massaler onze levens vastleggen en anderen een blik gunnen in dat steeds maar groeiende fotoarchief. De foto’s zijn over het algemeen vrolijk en licht. Op een enkel uitzondering na. Ontroerend vond ik de foto van een fotograaf uit Doetichem. Het is een plaat van de afdrukken van blote voeten in het strandzand, waar aan het paar voeten van de overleden dochter ontbreekt. Ze wordt volgens het onderschrift jaarlijks aan het strand herdacht. Een fotograaf uit Goes zag Bokito langs razen na zijn ontsnapping en maakte een fraaie foto van de grote aap. Toch waren het lang niet allemaal opmerkelijke ‘nieuws’momenten. Ik vond het leuk om te luisteren naar de mensen die bij mijn foto bleven staan. Ik hoorde dat iedereen er een ander verhaal bij bedenkt. De redactie van het AD heeft een gevarieerde selectie gemaakt van tachtig foto’s. Ze hangen al sinds Kerst vorig jaar achtereenvolgens in de centrale bibliotheken van Utrecht, Den Haag, Rotterdam en Amsterdam. In Den Haag is hij nog tot 4 februari te zien. Daarna trekt de tentoonstelling weer door. Op 26 april sluit hij definitief in Amsterdam.

Huppelmarieke Benthe Stiphout – Ook al wonen wij niet in Brabant, we ontvangen toch altijd direct na het verschijnen het ‘offisjeel jaorblad vur de carnaval’ van “De Spurriezeiers” uit Stippent. Daar zorgt Adrie persoonlijk voor. Dit keer is het een jubileumuitgave, want de carnavalsvereniging bestaat 44 jaar. Een echt bewaarexemplaar voor de verstokte carnavalsvierder. De geschiedenis van de vereniging wordt heel mooi in beeld gebracht. Elk jaar heeft een bladzij vol met foto’s. Het is een feest om te zien. Een feest van herkenning. Dit jaar staan er ook foto’s in van onze kleindochter Benthe. Zij is lid van de actieve jeugdafdeling “De Spurriebemmels”. Zij hebben een eigen Prins of Prinses met een Adjudant, een raad van 11, Herriekapel, Bemmelwacht en drie heuse narren. Maar bovenal hebben ze Huppelmariekes. Zes meisjes die met hun dansjes de carnavalssfeer verhogen. Benthe is sinds dit jaar een van deze zes meisjes. Onze kleindochter duikt dus helemaal onder in het jeugdcarnaval. Dat betekent dat haar foto ook in de jubileumuitgave van de vereniging staat. Op 5 januari was ze natuurlijk aanwezig bij de bekendmaking van Prins Carnaval 2008. Benthe ging als huppelmarieke graag op de foto met de prins en prinses van de vorige jaargang: Prins Adrie dun Uurste en Prinses Monique.

Prijswinnaar Delft – Wat kan je op een regenachtige vrijdagmiddag anders dan marmelade maken. We hadden ’s morgens ons laatste potje schoon geschraapt en waren dus toch weer aan een nieuwe voorraad toe. Het is heel eenvoudig en door toevoeging van een borrelglaasje met Ierse 12 jaar oude whiskey geheel naar mijn smaak. Corien maakt voor zichzelf altijd een paar potjes mandarijnmarmelade. Die is veel zoeter. De lekkerste marmelade maak je van sinaasappelen uit Sevilla. Die zijn namelijk bitter en niet zoals wij gewend zijn zoet. In ons land is het echter niet mogelijk om sinaasappelen uit die Spaanse stad te kopen, want bijna de gehele oogst van bittere sinaasappels uit die stad is bestemd voor de Engelse markt. Er zit in ons land dus niet anders op om zoete sinaasappelen te gebruiken. Maar de expertise van Corien zorgt ervoor dat de marmelade die zij maakt, niet onder doet voor de home made marmelade die we bij Engelse vrienden thuis proeven. Sterker nog, ik durf te beweren dat de marmelade van Corien een prijswinnaar is. Kom maar eens een geroosterd sneetje brood met haar marmelade proeven. Dat zul je me zeker gelijk geven.

Emma fotografeert Veldhoven – Met Sinterklaas en Kerst heeft kleindochter Emma foto’s gemaakt met het toestel van Corien. Ze nam overal foto’s van. Van opa’s voeten, van de pakjes, van oma bij de cd’s, van haar mama die foto’s maakt, van haar papa die met opa praat, van haar zusjes die kerststukjes maken. Ze maakte er bijna 150 in totaal. Natuurlijk zijn ze lang niet allemaal gelukt. Of misschien ook wel, want ik weet niet wat de kleine fotograaf voor ogen stond toen ze afdrukte. Ik heb er een viertal uitgezocht om jullie eens te laten zien wat zo’n meisje van vier met een digitaal cameraatje tot stand kan brengen. Papa in gesprek met opa. Oma poseert bij de cd’s. Mama maakt een foto van Emma. Zus Nienke met haar zelf gemaakte kerststukje

Slapen of vrijen Delft – Een man doet in bed iets anders dan een vrouw. Dat heeft Karolien Weytjens, een arts van het slaaptrainingscentrum van het ziekenhuis in Hasselt, verteld. Een opmerkelijke conclusie. Ik zou denken dat mannen en vrouwen exact hetzelfde doen in bed, namelijk slapen. Dat blijkt niet zo te zijn. Vrouwen slapen minder dan mannen. Vrouwen hebben zelfs twee keer zo veel slaapstoornissen als mannen. Dat komt omdat vrouwen zich de dingen meer aantrekken. Ze liggen ’s nachts te piekeren, alles in gedachten te checken en dan nog eens te checken. Een vrouw heeft niet meer problemen dan een man, maar ze ligt overal over na te denken. Zelfs heel normale zaken als de aanstaande vakantie zijn een reden om wakker te liggen en lijstjes te maken. Ik kan me dat niet voorstellen, maar ik ben dan ook een man. Ik weet overigens uit de praktijk dat het klopt. Mijn eega zegt soms met enige jaloezie: ”Jij slaapt al voordat je hoofd het kussen raakt.” De Belgische arts heeft wel wat adviezen om beter in slaap te komen. Geen alcohol of slaappillen gebruiken. Die ontregelen volgens haar het slaapritme. Geen tv kijken in bed en ook niet lezen. “Ook niet liggen nadenken”, zegt ze, “dat is echt heel slecht” Weytjens heeft maar één devies: “Een bed dient om te slapen en te vrijen. Alleen goede slapers kunnen zich nog meer permitteren in bed”.

Het gat van Delft Delft – Vrijwel meteen nadat het filmdoek voor de 100 jaar oude bioscoop Delfia aan de Binnenwatersloot was gevallen, werd begonnen met de sloop van het markante gebouw. Amper 25 jaar geleden werd het gebouw nog geheel vernieuwd. Nu moest het verdwijnen omdat het de concurrentieslag met het nieuwe filmtheatercomplex van MustSee had verloren. Niet bepaald een voorbeeld van duurzaam bouwen. Met de sloop van Delfia zijn alle bioscopen nu verdwenen uit de binnenstad. Nu die sloop helemaal is voltooid zit de Prinsenstad voorlopig opgezadeld met een fors gat aan de ingang van het centrum. Het nieuwe MustSee filmcomplex (zeven zalen en 1345 XXL stoelen) ligt aan wat nu het cultuurplein van Delft genoemd kan worden. Behalve naar de film, kan de Delftenaar hier ook naar het theater. Bovendien ligt aan het plein ook het moderne Dok-centrum en de nieuwe studio van Stads Radio Delft. De cultuur zit dus echt dicht bij elkaar. Ik hoop dat dat leidt tot kruisbestuiving en wederzijdse inspiratie. De gesloopte bioscoop stond op dezelfde plek waar begin 1900 grand café Phoenix was gevestigd. Net als bij de vogel is het ook hier de bedoeling dat opnieuw een grand café zal verrijzen. Eind dit jaar moet het door TAK Architecten ontworpen etablissement klaar zijn.

Met de auto naar Engeland Delft – Deze zomer gaan we op vakantie naar Engeland met het gezin van Bob & Saskia. Benthe is daar al erg mee bezig. “Hello, my name is Benthe”, zegt ze als je vraagt of ze weet welke taal ze in Groot-Brittannië spreken. Ze telt in het Engels en kan ook al heel wat dingen in die taal benoemen. Vanmiddag bracht de post deze tekening van Benthe. Op de achterkant schreef ze: Hallo opa en oma. Dit is de autooboot van onze vakantie.xxxxx Benthe. Toen ik haar vamiddag aan de telefoon had, vertelde ze dat je iedereen in de auto kon zien zitten. “Er is ook voor iedereen een raampje om door te kijken”, lichtte ze haar tekening toe.

Oscar verdwenen Londen – Aanboord van het Britse marineschip HMS Belfast dat in de Theems in Londen al heel lang voor anker ligt, wonen twee katten: Oscar en Kilo. De eerste is sinds enige tijd verdwenen. Hopelijk is kat Oscar niet overboord gevallen en verdronken tijdens de zoektocht naar zijn maatje Kilo. Want dat is wat de opvarenden denken. Ik denk het niet, want de geschiedenis leert dat een poes met de naam Oscar grote overlevingskansen heeft. Tijdens de Tweede Wereld oorlog werd het Duitse oorlogsschip Bismark tot zinken gebracht. Bijna de gehele 200 koppige bemanning verdronk. Alleen scheepskat Oscar werd gered door de bemanning van het Britse schip HMS Cossack. Een paar maanden later was het Britse schip het slachtoffer van een torpedoaanval. Het zonk en 159 mensen verloren daarbij hun leven. Opnieuw overleefde Oscar de ramp. Hij werd gered en werd de scheepskat van de HMS Ark Royal. Twee dagen na zijn intrek aanboord werd ook dit schip tot zinken gebracht, maar Oscar overleefde opnieuw een Duitse aanval. De kat was een echte overlever, maar bracht deze eigenschap niet over op de andere bemanningsleden van de schepen waarop hij woonde. Niemand wilde de poes nog aanboord hebben en het diertje werd overgebracht naar Belfast en sleet de rest van zijn leven aan land. In het Britse Nationaal Maritiem Museum hangt nog steeds een portret van Oscar. Er is dus alle reden om te denken dat ook deze Oscar goede kans heeft te overleven.

Irritant en pijnlijk Delft – Het tv-programma Tros Radar heeft een Loden Leeuw uitgereikt aan Hennie Huisman en aan Peijenburg koek. De eerste was de irritantste bn-er in een commercial, de koek produceerde de commercial die de meeste haren ten berge deed rijzen. De commercials vind ik bovendien nogal oubollig. Ik had niet gestemd, maar mijn Loden Leeuw zou zijn gegaan naar Joke Bruijs voor haar rol in het spotje van mobiliteitsspecialist Practi-Comfort. Dat zou twee vliegen in een klap zijn geweest. Ik weet niet of ze in Zuid-Australië ook prijzen uitreiken voor tv-reclame. Als dat zo is, komt deze zeker in aanmerking voor de meest gruwelijke. Kennelijk is er in dat land een probleem met het innen van bekeuringen. Daarom liet the Courts Administration Authority een commercial maken met de waarschuwing dat, als je niet op tijd betaalt, je heel veel extra moet neertellen. Dat heet daar ‘paying through the nose’. Dat levert deze dubbelzinnige neusreclame op. Daar is Hennie Huisman leuk bij.

Christelijk begrafenis voor Giles Covington Oxford – John Lange, de conservator van het stedelijk museum in Oxford, loopt rond met het plan om een geraamte uit zijn collectie 216 jaar na diens dood alsnog een christelijke begrafenis te geven. In een vitrine in dit museum bevindt zich het geraamte van Giles Freeman Covington. De man werd op 7 maart 1791 op 23-jarige leeftijd ter dood gebracht voor de moord in 1787 op de Schotse marskramer David Charteris. Hij was een van de vier verdachten die voor deze moord werden opgepakt. Er was geen sluitend bewijs voor hun schuld, maar Richard Kilby, een van de vier verdachten, bekende wel. Hij legde echter de schuld van de moord bij de anderen en kreeg gratie in ruil voor zijn verklaring. De drie werden allen ter dood veroordeeld. Twee werden in 1790 opgehangen en Giles werd een jaar later opgeknoopt. Vanuit zijn dodencel in Oxford Castle schreef Covington een brief waarin hij zijn onschuld bepleitte. Het bleek tevergeefs. Na de terechtstelling werd zijn lijk naar de Christ Church Anatomy School gebracht. Daar werd door Dr. Christopher Pegge de volgende dag openbare sectie verricht en het lichaam ontleed. De botten van Giles werden schoongemaakt en met ijzerdraadjes werd het geraamte in elkaar gezet. Het geraamte werd daarna decennia lang gebruikt als lesmateriaal. Later kwam het geraamte in de collectie van het museum van de universiteit van Oxford terecht en nog weer later werd het geraamte naar het stedelijk museum van de universiteitsstad gebracht. Daar zagen Corien & ik het eind vorig jaar staan in de vitrine en lazen de bijzondere geschiedenis. Er waren nog geen voorbereidingen getroffen voor de begrafenis. John Lange vertelde dat hij al wel overleg had gepleegd met een priester en er een plaats was aangewezen voor het graf op de Wolvercote Cemetery in Oxford.

De Leeuw van Vlaanderen Antwerpen – Tijdens ons bezoek eind vorige jaar aan Antwerpen ontdekten we op een van de mooiste pleintjes van de stad het standbeeld van de schrijver Hendrik Conscience. Het beeld werd in 1883 – nog tijdens het leven van de schrijver – onthuld. Conscience heeft het beeld op het pleintje dat nu zijn naam draagt, overigens nooit gezien. Hij was toen al ernstig ziek en overleed enkele weken na de onthulling. Aan het plein vind je ook de prachtige Sint-Carolus Borromeuskerk en enkele goede restaurants en cafés. Het zijn ongetwijfeld bezoekers van een van deze cafés geweest die het beeld van de Vlaamse volksschrijver hebben voorzien van de huidige attributen. De schrijver van ‘De Leeuw van Vlaanderen’ probeerde met zijn teksten het volk op te voeden en te onderwijzen. Men zegt van hem dat hij ‘zijn volk leerde lezen’. In ieder geval heeft met zijn boek sterk bijgedragen aan de Vlaamse bewustwording in de 19e eeuw en aan de groei van de Vlaamse Beweging.

Waar is de brand? Delft – Liefhebbers van oldtimers nemen de ongemakken die het rijden in een oude auto met zich meebrengt graag voor lief. Het ontbreken van stuurbekrachtiging, airbags en fatsoenlijke vering hoort erbij vinden ze. Ze denken er niet aan om deze ongemakken te laten ‘repareren’. De auto moet immers in de originele staat blijven. Hoe authentieker hoe mooier. Ik geef toe dat het leuk is om naar te kijken. In de meeste gevallen zelfs leuker dan er in te rijden, zag ik onlangs. Vorige week zondag troffen we namelijk deze VW-bus aan in de Delftse binnenstad. De eigenaar van deze oldtimer gaat nog verder dan menig ander oude autofan. Hij heeft de auto niet aangeschaft om uit te rukken als er brand is, maar rijdt toch rond in een oldtimer waarmee dat nog steeds zou kunnen. Alle oorspronkelijke apparatuur die in de brandweerauto thuishoort, is nog steeds aanwezig. De passagiers moeten het maar voor lief nemen dat er niet veel beenruimte meer over is. De auto trok veel bekijks en heel wat mensen namen er een fotootje van.

Voor mijn Marmite lover Londen – Ik smeer ’s morgens graag een schrapje Marmite op mijn geroosterde boterhammetje. Mijn vader deed dat ook al. Verder ken ik niet veel mensen in mijn omgeving die ook graag deze vegetarische kruidenpasta op hun brood smeren. Je houdt van Marmite of je vindt het vies. Er is geen tussenweg. Misschien geldt hetzelfde ook wel voor champagne. Ik houd van beide en vind het een luxe als in het hotel op zondagmorgen een champagneontbijt wordt geserveerd. Ik weet uit ervaring dat een stukje toast met Marmite daarbij heerlijk is. Voor de aanstaande viering van Valentijnsdag wordt in Groot-Brittannië deze combinatie nu in één potje op de markt gebracht. Het is gewone Marmite met 0,3 procent champagne daaraan toegevoegd. De potjes dragen de fraaie naam ‘I love you’ en er staat ook ‘for my Marmite lover’ op. Ze zijn vanaf maandag verkrijgbaar. Een potje van 250 gram kost £2.99. Het is een ‘limited edition’ want er zijn maar 600.000 potjes gemaakt. Helaas ben ik voor Valentijnsdag niet meer in Engeland. Ik had er anders zeker eentje aangeschaft. De rijke Marmite lovers kunnen bij Selfridges ook een Limited Edition potje met een gegraveerde zilveren deksel kopen. Dat potje heeft wel een andere prijs. Het kost £145,= en daar zijn maar vijftig exemplaren van voorradig. Haast maken dus.

Uit de Abeltjeskrant Veldhoven – Even snel een update van de Abeltjeskrant, want straks loopt het joch voordat jullie weten dat hij kan staan! Abeltje staat al tijden in de box, maar nu weet hij ook hoe hij dan weer kan gaan zitten. Bovendien is lopen langs de boxrand ook erg leuk! En wat dacht je van kruipen, netjes op de knieën? Al gaat dat nog geregeld over in tijgeren. Maar de trap op kruipen kan hij al wel, helemaal. Je zou hem moeten zien glunderen als hij dan een zus boven aan de trap vindt! Hij brabbelt er lustig op los, van tatata en papapa en mamama. Maar hij weet ook precies wie hij met papa en mama moet aanspreken. En Emma kan hij ook al zeggen! En natuurlijk "bah!". Soms verdenken we hem ervan dat hij "hebbu" zegt en "Abel". Bij het dagzeggen zegt hij soms "a-a", maar hij zwaait in ieder geval! Kortom: een heerlijk joch dat zo ontzettend snel groot wordt! Een bijdrage van Saskia

Geheim avondmaal voor homo’s Londen – In de anglicaanse kerk is rumoer ontstaan. Niet alleen in Groot-Brittannië maar in de wereldwijde anglicaanse gemeenschap. Het hoofd van de kerk, aartsbisschop dr. Rowan Williams, heeft een recent in Londen gehouden avondmaal van homo-, lesbische, bi- en transseksuele geestelijken en hun partners geheimgehouden. Hij had zelfs niets gezegd tegen de verantwoordelijke bisschop van Londen, Richard Chartres. Conservatieve geestelijken zijn erg boos op de aartsbisschop. Ze vinden dat hij het kerkrecht heeft geschonden. Volgens het anglicaanse kerkrecht mag alleen de verantwoordelijke bisschop, in dit geval Chartres, erediensten toestaan of weigeren. Nadat de oorspronkelijk geplande locatie voor het avondmaal, de St Peter’s kerk aan Eaton Square, was uitgelekt, vond de kerkdienst, eind november, plaats in All Saints, vlak bij de Tower Bridge. Volgens dagblad The Times was de kerkdienst zo geheim, dat zelfs de lijst met namen van de gasten moest worden vernietigd zodra Williams die had gelezen. Williams’ voorganger, dr. Carey, verklaarde tegenover de Britse krant dat de aartsbisschop zeker naar zijn beste inzicht heeft gehandeld. Zelf zou hij de privé-avondmaalsdienst echter nooit hebben toegestaan: “Het avondmaal is een openbare aangelegenheid, die openstaat voor alle christenen.”

Dat was het dan weer Stiphout - Afgelopen zaterdagavond werd in Stiphout de nieuwe carnavalsprins bekendgemaakt. Dat was dit jaar zo vroeg, dat zelfs het traditionele ‘nieuwjaarsconcert’ van Fanfare de Vooruitgang op de daaropvolgende zondagmiddag noodgedwongen, maar eigenlijk ook wel heel logisch was omgedoopt in ‘Carnavalsconcert 2008’. Dit uiteraard met medewerking van de Stiphoutse carnavalsvereniging de Spurriezeiers. Een geweldig concert dat ik voor herhaling vatbaar vind. Het bekendmaken van Prins Carnaval 2008 heeft direct ingrijpende gevolgen voor Prins Carnaval 2007. Hij moet namelijk per direct aftreden. Prins Adrie dun Uurste met aan zijn zijde prinses Monique gaan voortaan weer gewoon door het leven als familie: Adrie & Monique. Het carnavalsleven is helaas onverbiddelijk. Er is een tijd van komen en er is een tijd van gaan en voor Adrie & Monique was de tijd van gaan nu gekomen. Voor Adrie is dat natuurlijk niet zo ’n probleem. Hij staat in dit jubileumjaar van de Spurriezeiers als voorzitter van de vereniging nog steeds zijn mannetje. Bovendien is hij nu ook een gewaardeerd lid van het ‘Gilde van Oud-Prinsen’. Tijdens het afscheid van de vertrekkende prins, wordt deze namelijk meteen opgenomen in dat illustere gezelschap. Deze gebeurtenis wordt voor het nageslacht direct vastgelegd middels een prachtige foto met inscriptie. Zo ook voor (ex) Prins Adrie dun Uurste. Tja, dat was het dan weer…. De aftredende prins en zijn prinses worden op traditionele wijze van het feesttoneel afgevoerd. Ze nemen plaats in een spurriemand (kurruf) en worden door een aantal gelukkig nog steeds krachtige oud-prinsen uit de zaal verwijderd. Ik vond het een enge en enigszins risicovolle onderneming. Gelukkig hadden Adrie & Monique alle vertrouwen in de ‘nieuwe’ collega’s van het gilde. De hele draagtraditie werd dan ook perfect uitgevoerd. Zowel (ex)prins Adrie den Uurste, als (ex) prinses Monique werden in de kurruf keurig het gebouw de Kurruf uitgedragen. Daarmee ruimte scheppend voor de nieuwe prins John den Uurste en prinses Monique den Twidde die dit jubileumjaar over Spurrieland in Stiphout mogen regeren. Het wordt een druk jubileumjaar. De Spurriezeiers bestaan dit jaar 44 jaar. Dat is met 4 x 11 een echt carnavalsjubileum. Daarom staan er heel wat festiviteiten op het programma dit jaar. Natuurlijk is er een heuse jubileumreceptie, een reünie, een club111, een tweetal prachtige ‘zeiveravonden’, een mooie optocht met dito feest, een echt blaosfestival en niet te vergeten een prachtige en echte boerenbruiloft. Ga er maar weer aanstaan. Het wordt druk voor Adrie, helaas voor hem niet meer als prins carnaval, maar weer als de verantwoordelijke voorzitter. Een bijdrage van Ad

Weggooien kan altijd nog Delft – Gisteren zag ik drie medewerkers van een restaurant aan de Markt bezig met het weggooien van serviesgoed. In kratten droegen ze borden en ander serviesgoed naar de afvalcontainer naast de Nieuwe Kerk. Het zag er niet versleten uit. Het was nog goed serviesgoed. Op mijn vraag of ze een hekel hadden aan afwassen, reageerden ze lachend: “Nee hoor!” Ook de afwasmachine is niet kapot verzekerden ze mij. Het gaat goed met het restaurant. Steeds meer mensen komen bij ons eten en daarom hebben we een geheel nieuw servies. Een nieuwe start van het nieuwe jaar. “Als u een stapeltje borden mee wilt nemen, ga dan gerust uw gang”, adviseerde de langste van het drietal. “Ik heb niets nodig, maar misschien is het iets voor het goede-doelenwinkeltje”, suggereerde ik. Ze stopten meteen met het weggooien. Ik had ze aan het twijfelen gebracht. “Een tweedehands zaak is ook een goed idee”, riep een van hen nu enthousiast. “Alles beter dan weggooien”, merkte de man die zojuist een stapel in de container had laten verdwijnen nu spijtig op. Hij keek enigszins bedremmeld naar de container. “Denk er even over na”, hielp ik, ”weggooien kan altijd nog”. Ik liet ze delibererend achter me en wandelde de Markt over naar mijn afspraak. Al voor ik bij het stadhuis was, hoorde ik het geluid van brekend serviesgoed. Het geluid van de start van het nieuwe jaar.

Ach vaderlief, toe drink niet meer Delft – Op reis in Groot-Brittannië prikken we graag een vorkje bij een van de 676 pubs van de keten van JD Wetherspoon. Ook Nellie & Pieter Jan en Ad & Els hebben inmiddels kennis gemaakt met deze pubs in het perfide Albion. Een van de voordelen van de bekende Britse pubketen is het ontbreken van muziek. In andere pubs en eetcafés word je behalve op je consumptie ook altijd ongevraagd getrakteerd op luidde muziek. Bij Wetherspoon is dat niet zo. Hier kun je elkaar gewoon verstaan. Het wordt er nu nog stiller. Het aantal jengelende en rondrennende kinderen zal ook drastisch afnemen. Bij Wetherspoon krijgt een volwassenen sinds het begin van dit jaar nog maar twee alcoholische drankjes als hij met zijn kinderen in de pub is. Dat is mooi van de pub. Op die manier voorkom je dat ouderen zich in aanwezigheid van jonge kinderen te buiten gaan aan alcohol. Toch is dat niet de reden voor deze maatregel van het management van de pubs. Ze willen simpelweg voorkomen dat de pub een kinderspeelplaats wordt. Ze willen niet dat ouders de pub als babysitter gebruiken. Het heeft niets met idealisme te maken, maar komt louter voort uit commerciële overwegingen. ”Veel van onze klanten komen zonder kinderen en ergeren zich aan het rondrennend grut. Als ouders hier uren met hun kinderen zitten, raken de kinderen verveeld en gaan rondrennen. Dat willen we voorkomen”, geeft een manager van de pub eerlijk toe. Dus na de harde muziek en het roken is nu, zij het op grond van andere argumenten, ook de strijd aangebonden met overmatig alcoholgebruik. De pubs van JD Wetherspoon zijn overigens uniek hierin. Andere pubs blijven gewoon doorschenken aan ouders met kleine kinderen. Overigens waren Britse pubs vroeger wel taboe voor kinderen. Nu zijn er kindermenu’s en speeltoestellen in de tuin. JD Wetherspoon gaat met de maatregel weer terug in de tijd.

Stonehenge in Delft Delft – Iedereen kent de Chinese muur, de antieke stad Petra in Jordanië, het Christusbeeld in Rio de Janeiro of Stonehenge in Engeland. Het zijn heilige plekken verspreid over de wereld. Je kunt het lijstje met gemak nog wat langer maken. Het zijn bovendien allemaal plaatsen die een vermelding kregen op de lijst van Werelderfgoed. Indrukwekkende plekken. Plaatsen die inspireren. Het mystieke Stonehenge uit de prehistorie trekt dagelijks bussen vol bezoekers. Het mooiste moment om de stenen te bekijken, vind ik ’s morgens vroeg. Je ziet als je er heen wandelt de mysterieuze stenen in alle rust opdoemen in de ochtendmist. Een unieke ervaring. Toch komt Stonehenge niet voor op de ‘nieuwe’ lijst van zeven wereldwonderen die vorige jaar juli door honderd miljoen mensen via internetverkiezingen werd samengesteld. Het Colosseum in Rome haalde als enig Europees bouwwerk de 'nieuwe' lijst der zeven wereldwonderen. Een kunstenaar in Delft liet zich wel inspireren door dit karakteristieke beeld. In het Westerkwartier zag ik in de Brouwersstraat een moderne variant van het mystieke monument. Jaarlijks komen duizenden 'druïden', New Age-aanhangers en gewone belangstellenden in juni op de avond voor de langste dag van het jaar naar Stonehenge om de zonnewende mee te maken. Ik stel voor dat we in Delft voortaan bij dit kunstwerk overeenkomstig de bijeenkomsten bij de steenformaties van Stonehenge voortaan de wisseling van de seizoenen vieren. Ik zie jullie dus graag op de eerste lentedag bij het monument.

Benthe’s aardappelmannetje Delft – Knutselen is leuk. Met aardappels, een schaar, lijm, satéprikkers, stiften, glitters, watten en je fantasie kom je een heel eind. Dat zagen we afgelopen vrijdag. Benthe ging met al die attributen aan de slag om een aardappelmannetje te maken. Ze wilde graag aan de aardappelmannetjescompetitie van Albert Heijn deelnemen. Met de hulp van haar (groot)ouders maakte ze een aardappelmannetje op schaatsen. Toen de tot mannetje omgetoverde pieper eenmaal klaar stond om gefotografeerd te worden voor www.hamsterwereld, liet haar papa het met behulp van zoetstof ook nog sneeuwen.

Amandelijs met vruchten Delft – Vorig jaar zijn bij Benthe de amandelen ‘geknipt’. Het is een van de meest gangbare operaties bij kinderen. Jaarlijks worden bij circa 35.000 kinderen de neus- en/of keelamandelen verwijderd. Door die grote aantallen lijkt het wellicht niets bijzonders, maar dat is natuurlijk flauwekul. Voor het kind is het heel ingrijpend. Je moet worden opgenomen en je gaat onder narcose. Voor Benthe was het dus een spannende tijd. De operatie veroorzaakt een wond achter in de keel. Die moet dichtgaan door veel koud drinken en ijs eten. Slechts dat laatste aspect had enig charme in de ogen van Benthe. Corien beloofde haar voor dat ze naar het ziekenhuis ging dat ze na afloop van haar een ijsje zou krijgen. Die belofte werd gistermiddag ingelost. Benthe kwam met haar broertje, zusje en papa & mama gelukkig nieuwjaar wensen en kreeg van haar oma het beloofde ijsje. Een koud maar goed begin van het nieuwe jaar.

Blik uit het verleden Delft – De oudjes doen het nog goed. Het aantal oldtimers in ons land stijgt gestaag. Het aantal is sinds 2000 zelfs verdubbeld. Er rijden nu bijna 325.000 van dergelijke oudjes rond. Ik was dan ook niet verbaasd dat de oldtimer in de garage van Piet en Marie-Louise onlangs nogal wat emotie opriep. Pure nostalgie met een hoge aaibaarheidsfactor. Voor alle duidelijkheid, ik heb het over de Borgward. Het Centraal Bureau voor de Statistiek publiceerde eind vorig jaar cijfers over het oldtimerbezit. Daaruit blijkt dat de meeste klassiekers tussen de 25 en 35 jaar oud zijn. Ruim zes op de tien oldtimers, ongeveer 200.000, zijn personenwagens Die populariteit komt ongetwijfeld ook omdat je voor een auto van 25 jaar en ouder geen wegenbelasting hoeft te betalen en de verzekering van zo'n auto minder kost. Hoewel voor het merendeel van de mensen die ik ken met zo’n blik uit het verleden is het niet de enige auto. Bovendien is het rijden in een klassieke auto wellicht leuk, maar de auto vergt ook een boel onderhoud. De oudjes zijn bovendien veel minder comfortabel dan de huidige generatie auto’s. Hoe het ook zij, de oudjes doen het goed.

Nu ook officieel Rooms Londen – Ex-premier Tony Blair heeft de anglicaanse kerk verlaten. Hij was ooit als jong student in Oxford uit eigenovertuiging lid geworden, maar is nu rooms-katholiek geworden. De Engelse katholieke kerk is ongetwijfeld heel blij met deze beslissing van Blair. De katholieke kerk doet het in het Verenigd Koninkrijk al enige tijd stukken beter dan de Church of England. Blair kreeg kort voor kerst voor het eerst de communie van kardinaal Murphy O'Connor, de aartsbisschop van Londen. Blair was overigens geen vreemde in zijn kerk. Hij ging al jaren naar de katholieke kerk - zijn vrouw is rooms-katholiek en zijn kinderen zijn zo opgevoed. Blair kon zich niet eerder tot het katholieke geloof bekeren, omdat de politieke leider van Groot-Brittannië een belangrijke functie heeft in de staatskerk. De premier benoemt de bisschoppen van de Church of England. Bovendien was Blair ook nauw betrokken bij het vredesoverleg over Noord-Ierland. Een bekering tot het katholieke geloof had hem in de ogen van dominee Paisley en zijn unionisten zeer verdacht gemaakt. Blair is nu ‘slechts’ speciaal gezant voor het Midden-Oosten. Het zal de Israëlieten en de Arabieren niet veel uitmaken of ze met een katholiek of anglicaan te doen hebben.

Het sneeuwt nog steeds Barrie – Het sneeuwt nog steeds in Barrie, de woonplaats in Canada van Corrie en Warrie. Ook afgelopen zondag om vijf uur wilde Warrie zijn vrouw weer van het werk ophalen. De wegen waren door de aanhoudende sneeuwval in een slechte toestand, maar omdat de gemeente de gehele dag al bezig was met het weghalen van de sneeuw nog wel begaanbaar. Alleen de oprit van het huis van Corrie & Warrie was opnieuw geheel ingesneeuwd. Toen Warrie & Corrie terug kwamen, konden ze de oprit niet meer op. De auto liep vast in de sneeuw. Pas nadat Warrie de oprit met zijn snow blower had vrij gemaakt van sneeuw kon hij vanaf de weg met zijn auto de oprit op en de garage bereiken. Ook gisteren sneeuwde het de hele dag in Barrie. Dit keer was het niet zo veel, meldt Warrie. Het sneeuwt per dag niet meer dan tien centimeter zegt hij. Dat is voor Canadese begrippen niet veel. In ons land zou het landelijk nieuws zijn, maar in Barrie kijkt men niet meer op van tien centimeter. Nieuwjaarsdag was Corrie vrij. Ik hoop voor haar dat het vandaag niet sneeuwt zodat ze zonder sneeuw te ruimen haar werk kan bereiken.

Onrustig begin 2008 Delft – Hoe is jullie jaarwisseling verlopen? Geen schade opgelopen, niemand van jouw feestje gearresteerd? Alle vingers nog aanwezig? Volgens de politie is de jaarwisseling dit jaar op heel wat plaatsen in ons land onrustig verlopen. Honderden mensen zijn gearresteerd voor onder meer vernieling, mishandeling en brandstichting. De woordvoerster van de politie in mijn regio sprak van een drukke nacht. Acht politiemensen raakten gewond en 188 mensen brachten de eerste dag van het nieuwe jaar door in een politiecel. Zij moeten zich binnenkort bij de rechter verantwoorden voor misdrijven zoals vernieling, mishandeling of brandstichting. De brandweer in Haaglanden moest ruim achthonderd branden doven. De aanwezige feestvierders gedroegen zich daarbij vaak agressief en gooiden stenen en vuurwerk naar de hulpverleners. In mijn buurtje heb ik gelukkig niets van dat alles gemerkt. Bij ons was het uitsluitend gezellig. Pas toen Corien & ik vanmiddag een rondje door de stad fietsten, zagen we hier en daar wel de sporen van vernieling en brandstichting. Na de vorige jaarwisseling moesten verzekeraars 10 miljoen euro aan schadevergoedingen uitkeren. Ik ben benieuwd hoeveel het dit keer is.

Een voorspoedig en gelukkig 2008 Delft – Ik wens iedereen Gelukkig Nieuwjaar Happy New Year Bonne Année Lokkich Nijjier Yeni Yiliniz Kutlu Olsun Gëzuar Vitin e Ri Bon Aña Prospero Años Wan bun nyun jari Szczesliwego Nowego Roku Chúc Mùng Nãm Mói Selamat Tahun Baru Glückliches Neues Jahr.