Het meisje met de bolle ogen Delft – Gistermiddag ben ik Galerie de Kunstkop aan de Lange Geer binnen gelopen om naar het werk van de kunstschilder René Jacobs te kijken. Ik had gehoord over zijn nieuwste samenwerkingsproject met Chinese kunstenaars en wilde het graag zelf eens bekijken. Ik trof de kunstenaar niet achter zijn ezel, maar achter zijn laptop aan. Al enige jaren ontwerpt Jacobs zijn schilderijen namelijk op de computer. Aan de hand van dat ontwerp begint hij dan te schilderen. Aan de wanden van zijn galerie, dat tevens zijn atelier is, hangen zes meisjes met bolle ogen. De bijna identieke schilderijen zijn duidelijk geïnspireerd op ‘het meisje met de parel’ van Johannes Vermeer, de beroemde schilderende stadgenoot van Jacobs. De schilderijen zijn gesigneerd met ‘De Kunstkop’. Het zijn namelijk coproducties, zoals Jacobs het zelf noemt, met een onbekende Chinese professionele kunstschilder. Daarom staat niet zijn naam op het doek. Jabobs heeft de schilderijen op de computer ontworpen en de ontwerpen met linnen en verf naar China gestuurd. Daar zijn de doeken aan de hand van zijn ontwerpen geschilderd. “Ik kreeg tien schilderijen van het meisje terug”, vertelt hij, “maar heb er inmiddels vier verkocht”. De overige zes hangen nu in zijn galerie en zijn vanaf vandaag tot en met donderdag 30 augustus te zien en te koop. ”Als je wat langer kijkt, zie je subtiele verschillen in de doeken”, vertelt Jacobs. Dat is ook zo. In het kleine uurtje dat ik het atelier ben, ontdek ik steeds opnieuw een ‘Chinese verrassing’ in de doeken. René Jacobs is een ‘selfmade artiest’. Hij studeerde economie in Rotterdam, maar verdient de kost met schilderen en zijn eigen galerie. Het laten schilderen van doeken in China noemt hij zelf een beetje spottend “outsourcing van kunst”. De studie economie blijft de kop op steken, geeft hij met een lach toe. “Bovendien”, legt hij uit, “blijven de prijzen van de werken zo heel goed betaalbaar”. Ik loop samen met hem door zijn atelier en bekijk de schilderijen die hij helemaal alleen heeft gemaakt. Het zijn stuk voor stuk schilderijen met een verhaal. Schilderijen met meerdere lagen. Jacobs vertelt enthousiast over de mensen en dingen die hem hebben geïnspireerd tot het maken van de werken. Over de humor en de tragiek in zijn werk en de keuze van de kleuren. Hij laat me het computerontwerp zien van het schilderij waar hij nu mee bezig is. Drie mensen in een bootje. Althans dat lijkt zo op het eerste gezicht, maar ook dit is een gelaagd schilderij. Is het bootje wel een bootje? Waarom kijken de mensen op het schilderij zo droef. In het najaar komt een tentoonstelling met uitsluitend werk van Jacobs. Ik ben er nu al benieuwd naar.