Over babbelkous en meesbeker Delft – De eerste volle logeerdag van Emma zit er op. Het was voor heel wat mensen een erg enerverende dag. In Alkmaar dachten ze dat ze voetbalkampioen van Nederland zouden worden. Vreemd genoeg hadden de voetbalfans in Amsterdam ook dat gevoel. In Eindhoven was er niet zo’n euforisch gevoel aan het begin van de middag. Daar lacht men nu wel breeduit het laatst omdat PSV alsnog de beste van Nederland blijkt te zijn. Kleindochter Emma heeft van al die emotie niets meegemaakt. Ze reisde met ons naar de verjaardag van Pieter Jan en dacht waarschijnlijk dat de opgewonden geluidjes die sommige gasten op het verjaardagspartijtje maakten te maken hadden met de fraaie cadeaus die werden uitgepakt. Mees hielp zijn opa bij het verwijderen van het pakpapier rond de meesbeker. Emma keek daarbij toe. In het warme aprilzonnetje scharrelde onze kleindochter net als neefje Mees heerlijk tussen de gasten door en vermaakte zich uitstekend. Op de heenreis deed Emma nog een lekker tukje in de auto. Op de terugreis kwam dat er niet van. We ontdekten dat Emma een heerlijke babbelkous is.

Familiedag 2007 echte reünie Leidschendam – De jaarlijkse familiedag vond dit jaar plaats in Leidschendam. Hij was door tante Frouk samen met haar dochter Wil georganiseerd. Het was dit jaar een familiedag met een hoog reüniegehalte. Dat kwam omdat het behalve de familiedag ook een feest was ter gelegenheid van de verjaardag van tante Frouk. Zij ziet er ondanks haar eerbiedwaardige hoge leeftijd nog altijd pico-bello uit. Tante Frouk had het feest tot de puntjes (laten) organiseren in het theatercafé aan de Damlaan in haar woonplaats. In dit gebouw bevond zich in vroeger tijden de gereformeerde kerk. Het werd een erg gezellige middag. Het reünie-effect van dit jaar werd veroorzaakt doordat ook de (schoon)kinderen en kleinkinderen van tante Frouk op het feest waren. Sommigen hadden we al heel lang niet gezien en sommigen hadden we nog nooit gezien. Het was erg leuk om mensen te ontmoeten waarover je wel de verhalen kende, maar soms nog niet het juiste gezicht bij had. Veel van die gezichten hadden natuurlijk bekende trekken. De samenstelling van het gezelschap nodigde natuurlijk uit om groepsfoto’s te maken. Op de foto’s is de familiegelijkenis heel goed te zien. De haardracht of het gebrek daaraan verhoogde de gelijkenis soms nog meer. Bekijk de plaatsjes maar eens op je gemak. Als je een afdrukbaar formaat wilt downloaden, behoef je slechts op de foto te klikken. Tante Frouk met haar (schoon)kinderen en kleinkinderen. Mijn kinderen en kleinkinderen waren er allemaal. De hele club is hier dus compleet. De totale club van Nellie, Martien en Frans was bijna compleet. Nella moest helaas door omstandigheden verstek laten gaan. De gelijkenis wordt soms nog versterkt door de keuze van het kapsel. Twee zusjes en een nichtje. Voor het eerst samen op de foto. Ze delen duidelijk de familietrekken.

Balletjesontbijt Delft – Kleindochter Emma logeert een paar daagjes in Delft. Deze zonnig zondag begint zij met hetzelfde ontbijt als oma Corien heeft. Er zitten tot haar grote vreugde kleine biscuit balletjes in deze muesli. Ze telt op haar lepel het aantal dat ze ophaalt en legt ons de significatie daarvan uit. “Drie balletjes. Net als Emma” “Vier balletjes. Net als Dieuwertje” “Vijf balletjes. Net als Benthe” Elk balletje staat voor een jaar begrijpen we. Dan volgt er een schepje met alleen melk. Even denkt ze na, maar zegt dan stralend: “Abel”.

Ik zie, ik zie wat jij niet ziet Delft – Door het Rotterdamse Museum Boijmans Van Beuningen loopt een groepje kinderen. Meisjes en jongens van een jaar of tien. Twee moeders vergezellen de groep die wordt aangevoerd door een juffrouw. De juffrouw leidt de kinderen langs de kunstwerken. Het is moderne kunst. Grote raadselachtige doeken met veel kleur. De juffrouw heeft er verstand van. Ze vertelt over de vormen en de kleuren en ze legt uit wat de schilder bedoelt met het schilderij. Ik luister mee en buig me naar het doek om de naam daarvan te lezen op het bordje. Er staat ‘Zonder titel’. Daar krijg ik altijd een beetje jeuk van. Als de schilder zelf al niet weet wat het voorstelt, hoe kan de juffrouw dat dan uitleggen. Zachtjes stook ik een jongentje op om aan de juf te vragen wat het voorstelt. De juffrouw kijkt eerst het mannetje en dan mij aan. Ze is kennelijk verbaasd dat Ewald – zo noemt de juf hem – interesse toont in het schilderij. De juf kaats de vraag overigens meteen naar Ewald terug: “Wat denk jij dat het voorstelt?” De jongen haalt zijn schouders op en zegt: “Op het bordje staat zonder titel”. Dan geeft de juffrouw een antwoord waarvan ik zeer overgevoelig voor ben. Ze zegt met een stalen gezicht: “Het stelt alles voor wat jij er in ziet”. Ze kijkt naar mij met een triomfantelijke blik. Ook Ewald kijkt naar mij. Zijn blik maakt duidelijk dat hij er niets in ziet, maar hij houdt wijselijk zijn mond. Ik ook. De andere kinderen zijn echter zeer enthousiast geworden en beginnen te roepen wat ze er allemaal in zien. Dat blijk veel te zijn. Eerste indrukken kunnen overigens ernstig bedriegen. Dat tonen deze reclameborden van de Buenos Aires Zoo aan. De reclamejongens van de dierentuin willen laten zien dat er veel verschillende dieren logeren in de Zoo. Het zijn echte zoekplaatjes geworden. Je ziet van alles. Van olifant tot slang, van varken tot uil en van zeepaardje tot vlinder. Bij de eekhoorntjes meen ik zelfs een verstopte lama te zien. Jammer dat ik dit niet aan Ewald kon laten zien. Daar had hij vast meer plezier aan beleefd.

Theepauze op Trafalgar Square Londen – Elke inwoner van Groot-Brittannië drinkt gemiddeld 75.000 kopjes thee in zijn of haar leven. Dat is een flinke stapel kopjes gevuld met dit bruine vocht. Hoewel het in Engeland meestal wit vocht is. De Britten drinken hun favoriete kopje thee immers graag met melk daarin. De programmamakers van de Britse commerciële zender Channel 4 wilden dat wel eens zichtbaar maken. Ze bedachten daarvoor een leuke visuele stunt. Afgelopen woensdagavond zetten tussen tien uur en zes uur de volgende morgen 150 vrijwilligers op Trafelgar Square in Londen in totaal exact 74.802 kopjes thee. De verse kopjes thee werden zorgvuldig op het plein uitgestald. Het programma waarvoor deze theestunt werd bedacht heet Genius: Human Footprint en is gisteravond om negen uur uitgezonden. In het programma werd uitgelegd dat we in onze leven honderden mensen ontmoeten, tonnen voedsel verorberen, veel geld besteden aan nutteloze zaken en ook nog eens bergen afval produceren. Aan de hand van dit soort stuntjes werden al deze ‘human footprints’ visueel gemaakt. Ik heb nog niet gehoord dat een van de Nederlandse commerciëlen het programma overneemt. Als dat gebeurt zullen ze de kopjes thee wel vervangen worden door kopjes koffie.

Wie kan het? Delft – Binnenkort trekken we weer allemaal de wijde wereld in. De vakanties staan weer voor de deur en verre horizonten lokken. Ook dit jaar verwacht de redactie van jullie veelgelezen site weer een aantal fraaie ansichtkaarten van jullie vakantieadres. De eerste is reeds binnen. Het was de kaart uit Londen van Annemarie & Floris.Maar dit jaar zou ik jullie iets extra willen vragen. Het is wellicht niet makkelijk, maar het is wel een leuke uitdaging. Ik weet dat jullie altijd een digitaal fototoestel bij de hand hebben. Dus een paar extra plaatjes om die hele mooie extra plaat te maken moet geen bezwaar zijn. Ik weet niet hoe dit genre foto’s heet (misschien scale play photo?), maar ik weet wel dat het heel populair is. Ik heb op het web twee voorbeelden gevonden en met enig zoeken zou ik er vast nog meer hebben gevonden. Dat doe ik niet. Die vraag ik aan jullie. Wie behoedt op vakantie de scheve toren van Pisa tegen verder omvallen? Doe iets creatiefs met de Eiffeltoren of de Tower Bridge. Zie je mogelijkheden bij het operahuis van Sydney of houd je het dichter bij huis en heb je een inval rond het Evoluon in Eindhoven. En wat met de toren in Pisa niet lukt, werkt misschien wel met de toren van de Oude Jan. Ik geef toe dat het niet eenvoudig is. In Brussel hebben Corien & ik geprobeerd om een van de ballen van het Atomium tussen duim en wijsvinger te klemmen. Dat werd niks. Het bleek moeilijker dan het leek. Maar ik weet dat er onder jullie enkele tovenaars met de camera rondlopen. Kijk eens om je heen als je op vakantie bent en probeer net zo’n leuke plaat te maken als deze mensen deden op hun vakantie. Alle inzendingen komen natuurlijk weer op ODD.

Het spleengevoel Helmond – Het wandelgebied in de Helmondse binnenstad is verfraaid met bankjes. De winkelende inwoners kunnen hier even heerlijk rusten en van de zon genieten. Op de rugleuning van de bankjes is een metalen plaatje aangebracht met daarop een gedichtje of een fragment daarvan. Op het bankje waar wij nu op zitten staat dit bekende versje Spleen Ik zit mij voor mijn vensterglas onnoemelijk te vervelen. Ik wou dat ik twee hondjes was, dan kon ik samen spelen. Godfried Bomans Het gedichtje drukt niet het gevoel uit dat Corien, Sietske, Karsten en ik hier hebben. Spleen is de licht depressieve gemoedsgesteld waar onze oosterburen het woord weltschmerz voor hebben. Daar lijden wij geen van alle aan. Het gedichtje wordt altijd toegeschreven aan Bomans, maar ik heb daar mijn ernstige twijfels over. Hij is daar zelf nooit helder over geweest. Het is waarschijnlijk een bewerking van het gedicht ‘Spleen’ van Friedrich Torberg (1908-1979). Spleen Ich möchte alles, was ich fühl, nicht fühlen und ganz allein sein. Nein, nicht ganz allein. Ich möchte gern zwei Hunde sein und miteinander spielen. Ik geef toe dat de versie van Godfried Bomans leuker is. Er wordt op dit gedicht wel meer gepreludeerd. De eerste en derde regel moeten rijmen op as en de tweede en de vierde regel op elen, waarbij het laatste woord van de tweede regel natuurlijk vervelen moet zijn. Twee voorbeelden: Spleen Mijn kikker in de waterplas begint mij te vervelen; ik dacht dat hij de ware was en ooit mijn kus zou stelen. Spleen De oude Griek Pythagoras kon zich soms flink vervelen. Stel nu dat ik een driehoek was, dan viel met mij te spelen. Heb jij ook spleenvariaties? Stuur ze dan naar ODD en laat ons meegenieten.

Bijkomende straf Brussel – De Belgische politie laat niet meer met zich spotten. Tot voor kort lachten de automobilisten in België om een verkeersboete. Dat is voorbij. De Belgische overheid gaat ze voortaan zowaar innen. Aanvankelijk ontbrak in België de mogelijkheid voor justitie om een vonnis tot betaling van een boete echt uit te voeren. Dit natuurlijk tot groot vermaak van een groeiende groep van wanbetalers. De Belgische regering kampte door de justitiële onmacht met een stapel onbetaalde boetes ter waarde van in totaal 80 miljoen euro. De Belgische staatssecretaris van Administratieve Vereenvoudiging meldde nu onlangs dat de regering beslag op het loon wil toestaan voor verkeersboetes. Hij versimpelde eerder al het systeem van boetes. Voorheen moesten verkeersovertreders op het postkantoor speciale boetezegels kopen om die dan weer in te leveren bij het politiebureau. De staatssecretaris heeft daar nu iets heel nieuws voor bedacht. Hij kwam op het idee voortaan een acceptgiro te sturen. Dat is nog eens een administratieve vereenvoudiging. Overigens zagen Corien & ik onlangs in Brussel een bijkomende straf die er ook niet om liegt. Het politiebureau vlak bij ons hotel zat in het station van de ondergrondse. Dat betekent dat een winkeldief met de handen geboeid op de rug met twee dienders de roltrappen af moet dalen naar de ingang van het politiebureau beneden. Daar tussen de reizigers staat de verdachte dan te wachten tot de deur van de ‘inkom’ opengaat.

Klussen in de Ardennen Poulseur – In de herfst van 2006 kochten Ad & Els samen met Adrie & Monique in de Belgische Ardennen een geheel gerestaureerde 16de eeuwse watermolen. Dit voorjaar is het huis door hen omgetoverd tot een comfortabel vakantieverblijf dat onderdak biedt aan tien volwassenen. Het vakantiehuis heet Le Moulin de Poulseur en ligt zoals de naam al doet vermoeden aan de rand van het rustieke dorpje Poulseur. Dit landelijke plaatsje ligt in een gastvrije streek slechts 25 kilometer ten zuiden van Luik. Ondanks dat het slechts drie uur rijden is van de randstad, doet het allemaal heel buitenlands aan. Dat komt natuurlijk door de Franse taal, maar ook door de vele toeristische attracties van de streek. Kort na de aankoop riepen Corien & ik tegen de vier enthousiaste eigenaars: “Als je hulp nodig hebt, laat het maar horen. We komen wel klussen”. Afgelopen weekend werden we aan onze belofte gehouden. De vier ‘Brabantse Belgen’ hadden al veel gedaan, maar hier en daar moesten nog klussen gebeuren waarbij enige hulp de moeite waard was. Le Moulin de Poulseur ligt helemaal verborgen vanaf de weg en bij aankomst valt direct de prachtig gelegen tuin rond het huis op. Een smal beekje kabbelt door de tuin naar de rivier de Ourthe. Er zijn royale speelweiden en enkele terrassen met geriefelijk tuinmeubilair. Er is bovendien een prieel met zowel binnen als buiten een barbecue. Daar kom je een zomers weekend wel door. Tussen de klussen door maakten wij ook kennis met de omgeving. Ons vielen meteen de mogelijkheden voor sportieve activiteiten op. Er zijn heel veel wandelpaden door dit prachtige landschap en honderden kilometers fietspad voor toertochten op de rustige en pittoreske wegen. De meer avontuurlijk aangelegde vakantieganger kan op de mountainbike door ruige stukken natuur en voor motorrijders zijn er prachtige toertochten met veel avontuurlijke bochten. Wij hadden daar allemaal natuurlijk geen tijd voor, want er moest geklust worden. Maar de Ardennen zijn het hele jaar door de moeite waard. We komen dus nog wel eens terug om heerlijk te ontspannen bij de open haard van Le Moulin de Poulseur. Een reactie van Nellie: ” Ik hoorde van E&A&M&A dat jij zo hard gewerkt hebt. Grasmaaien enzo. Daar zou ik nou wel eens een foto van willen zien.” Een reactie van Frans: ” Ik moet je teleurstellen Nellie. Ik heb daar geen foto van. Het klopt wel. Ik heb een hele middag achter de motormaaier gelopen en een middag doorgebracht met snoeien in het perceel bos. Je kunt op deze foto's wel zien hoe fraai het gras er nu bij ligt.”

Nienke is zeven jaar Veldhoven – Gisteren werd onze oudste kleindochter Nienke zeven jaar. Dit heugelijke feit viert zij morgen pas officieel samen met familie en vrienden. Oma & opa Delft kunnen daar niet bij zijn. Die zij op karwei in België. Daarom waren wij wel present op de feitelijke verjaardag van onze Nienke. Zo’n doordeweekse dag is nog aardig druk voor haar. Uit school waren er natuurlijk eerst de presentjes uit Delft. Daarna volgde limonade met een taart het zeven kaarsjes. Er was daarna nog net tijd om patatjes te eten, want vervolgens stond de wekelijkse zwemles al weer op het programma. Samen met haar pappa gaat zij op deze donderdag altijd naar het zwembad in Valkenswaard. Wij vonden het niet erg, want het was erg leuk om Nienke te zien zwemmen en duiken in dat mooie zwembad.

Toevallige ontmoeting ’t Woudt – Op mijn fietstochtjes in de omgeving van Delft, kom ik zo nu en dan ook door het pittoreske kerkdorp ’t Woudt. Het schilderachtige dorpje ligt in het weidegebied tussen Den Hoorn en de Lier. Het is een klein dorpje dat slechts bestaat uit een laat-gotisch kerkje, een paar boerderijen, wat huizen, een café en de pastorie en de kosterswoning. Er wonen ongeveer 35 mensen. Het zal ook altijd zo blijven, want het hele plaatsje is beschermd dorpsgezicht. Het is een prachtige omgeving om te fietsen. Het is er niet alleen goed toeven voor de mens, bleek mij deze week. Terwijl ik stond te genieten van het fraaie dorpje zag ik plotseling op het weideland voor me een grote witte vogel ongeveer ter grootte van een reiger. Ik herkende de vogel meteen aan de spatelvormige verbrede snavel: een lepelaar. Ik had nog niet eerder een lepelaar in deze polder gezien en gelukkig had ik mijn camera reeds in de hand. De witte vogel was niet van plan voor me te poseren en klapwiekte al snel weg. Door de beschermingsmaatregelen is de vogel nu kennelijk ook weer terug in dit gedeelte van ons land. Op internet leer ik dat in het moerassige en lege Nederland van vroeger de lepelaar hier nog talrijk was. Maar voor 1900 verdwenen de laatste grote kolonies van 1000 paar en meer. Het dieptepunt viel in 1969 toen men nog slechts 150 paren telde in ons land. Gelukkig gaat het nu weer veel beter. In 2002 telde men al weer meer dan 1300 paren in Nederland en in 2004 is de vogel weer van de lijst van bedreigde vogelsoorten verwijderd. Toch was zijn verschijning hier in de polder redelijk zeldzaam want de lepelaar komt vooral voor op de waddeneilanden, het Zwanenwater en langs de randmeren van het IJsselmeer zoals in het Naardermeer, de Lepelaarsplassen, de Oostvaardersplassen en de Poolland' lepelaarspoelen ten noord-oosten van Schagen in beheer bij Staatsbosbeheer. Ons land is het noordelijkste plekje in Europa waar lepelaars broeden. Daarom vond ik deze toevallige ontmoeting erg leuk.

Abel kom je buiten spelen? Veldhoven – Aanstaande donderdag heeft kleinzoon Abel zijn eerste feestje. Op 19 april is namelijk zijn grote zus Nienke jarig. Ze wordt dan al weer zeven jaar. Ze vieren het overigens op zaterdag de 21ste. Abel heeft er zelf nog geen weet van, maar de omgeving des te meer. De cadeautjes in het gezin van Sander & Saskia hebben heel vaak iets met prinsesjes of poppen te maken. Twee favoriete onderwerpen van de drie meiden. Het duurt nog even, maar ooit komen er voetbalschoenen en ballen bij. Voorlopig hoeft Abel zich geen zorgen te maken over speelkameraadjes. Klik hier maar eens en zie wat een moeite zich een ander jongentje moest getroosten om een speelkameraadje te vinden. Dat is het voordeel van opgroeien in een groot gezin. Er is altijd wel iemand om mee te spelen. Het lijkt wel of zijn drie zussen niet kunnen wachten op het moment waarop Abel met hen in de tuin kan ravotten. Elke dag kijken ze even of hij al iets is gegroeid. En tot hun vreugde kunnen ze constateren dat hij inderdaad groeit als kool. Maar het duurt nog wel tot volgend voorjaar voordat ze kunnen roepen: “Abel kom je buiten spelen?”

De kunst van het waarnemen Haarlem – Dit jaar viel het museumweekend in een schitterend weekend met zomerse temperaturen. Je zou verwachten dat het weer eigenlijk te mooi was voor museumbezoek. Het was meer weer voor een barbecue. Toch is deze tijd van het jaar juist aan te bevelen voor het Haarlemse Frans Hals museum. In het voorjaar is dit museum op zijn mooist, wisten ook Marjan & Joop. De zalen zijn versierd met schitterende bloemboeketten en in de historische binnentuin bloeien bijzondere tulpen en keizerskronen. Ze kozen dan ook het museumweekend uit voor een bezoek aan dit mooie museum in Haarlem. Daar zagen ze dat de kunst werd opgeluisterd door schitterende bloemboeketten. Het thema van het 26ste museumweekend was ‘De Kunst van het Waarnemen’. Op de foto’s die Joop stuurde, is te zien dat er veel viel waar te nemen. De beide kunstliefhebbers genoten van de prachtige boeketten die door vrijwilligers waren vervaardigd. Natuurlijk is in elk museum is veel waar te nemen. Elk voorwerp, of het nu een schilderij of een beeld is, vertelt een verhaal. De boeketten voegden er in het Frans Hals museum nog een eigen verhaal aan toe.

Beste beentje en buitenbeentje Veldhoven – Iedereen zet zijn beste beentje voor in het grote gezin van Saskia & Sander. Dat zijn in hun clubje dan ook meteen heel wat beentjes. Beentjes waar ook allemaal voetjes aanzitten met schoenen en schoentjes. De dames van de club kregen allemaal nieuwe schoenen. Trots tonen ze de fotograaf hun nieuwe aanwinst. Voor Abel komt dit allemaal nog iets te snel. Hij draagt nog geen schoenen. Hij moet het doen met kousen. Wat de schoenen betreft is de kleine man nog even een buitenbeentje.

Bewoners stellen burgervader teleur Helmond – Wat doe je in Helmond als de sirene afgaat? Dan stap je in je auto om te kijken waar die zwarte rookwolk vandaan komt, lees ik op NJ. Maar er zijn volgens burgemeester Fons Jacobs van Helmond nog meer mogelijkheden. Je kunt je tuintje sproeien, gaan fietsen of wandelen. O ja en voetbal-, golf- en hockeywedstrijden in de gevarenzone kunnen natuurlijk ook gewoon door gaan. Geen paniek in Helmond hoor. De burgemeester legt vandaag in alle grote nationale kranten uit dat hij nogal teleurgesteld is in zijn plaatsgenoten omdat zij op grote schaal de waarschuwingen in de wind hebben geslagen. Jacobs legt het nog maar eens uit aan de Helmonders: "De bedoeling is dat mensen na zo'n alarm naar binnen gaan, ramen en deuren sluiten en naar de tv of de radio luisteren". Hij weet echter dat dat nauwelijks is gebeurd. Het stoort de burgervader dat de meeste Helmonders gewoon doorgingen met wat ze op deze zonnige ochtend aan het doen waren. Ik kan de eerste burger van de Brabantse stad aan de Zuid-Willemsvaart nog wel een hart onder de riem steken. In zijn ziekenhuis hadden ze het wel helemaal begrepen. Daar deed het personeel exact wat van ze werd verwacht. Pluim voor het Elkerliek. Luister nog maar eens

Merkwaardig beest Delft – Zaterdag ontdekte ik in het winkelcentrum dat werkelijk iedereen tegenwoordig een telefoon heeft met een camera erin. Gordon zong ter hoogte van de mediamarkt en voorzag daarna de cd’s die de mensen kochten van een handtekening. Tjonge wat is die man populair. Hele drommen stonden met een cd in de hand te wachten. Heel veel mensen wilden ook met hem op de foto. Overal kwamen de telefooncamera’s te voorschijn. Veel moeders en dochters en een enkele jongen. Er werden zelfs baby’s in zijn handen gedrukt en met hem vereeuwigd. Gordon bleef bewonderenswaardig vriendelijk en werkte aan elke foto mee. Later op de dag had ik nog meer ontmoetingen met bekende Nederlanders. Ik vermoed dat geen van hen kan zingen en hun bekendheid beperkt zich tot kleinere groepen landgenoten. Ik ontmoette hen namelijk op een poëzieavond in de Van der Mandele-zaal. Daar lazen zes dichters voor uit eigen werk. Ook deze voorstelling was uitverkocht. Er moesten zelfs mensen staan. De avond begon met de Delftse dichter Arjen Duinker. Hij schrijft behalve gedichten ook cryptogrammen voor Het Vrije Volk. Zijn gedichten zijn overigens niet met raadsels gevuld. De voordrachten werden ingeleid door Kees ’t Hart. De andere dichters waren de econoom Nachoem Wijnberg. Hij publiceerde niet alleen dichtbundels maar ook onderzoeksrapporten met intrigerende titels als The dynamics of inter-firm networks in the course of the industry life cycle: the role of appropriability. Dichteres Anne Vegter die ook bekend is als toneel- en kinderboekenschrijfster. Iedereen met kleine kinderen of kleinkinderen kent haar De dame en de neushoorn. De Amsterdamse huisarts Toon Tellegen is ook al bekend van kinderboeken. Hij ontving daarvoor stapels literaire prijzen. Zij laatste bekroning heet De genezing van de krekel. Dichter K. Schippers ontving vorig jaar de Libris Literatuurprijs voor Waar was je nou? De in 2000 gedebuteerde dichter Alfred Schaffern was ook van de partij. Je ziet het was weer een ouderwets avondje genieten. De Koe Een koe is een merkwaardig beest wat er ook in haar geest moge zijn haar laatste woord is altijd boe K. Schippers

Henk loopt warm voor goed doel Londen – De marathon van Rotterdam is gisteren door de organisatie vroegtijdig beëindigd vanwege de hitte. Een uitzonderlijk situatie voor de tijd van het jaar. Ik hoop dat de marathon van Londen op zondag 22 april een beter lot zal treffen. Neef Henk, die met zijn gezin in Londen woont, loopt op zondag in de Britse hoofdstad voor het eerst van zijn leven een marathon. Hitte kan hij dus niet gebruiken. Henk wil wel warm lopen, maar dan voor een goed doel. Hij zamelt, samen met anderen, geld in voor de Cardio Myopathy Association (CMA). Cardiomyopathie is een hartziekte waarbij het hart abnormaal vergroot of verdikt is. Daardoor pompt de hartspier minder goed bloed rond. De aandoening begint meestal in de wand van de hartkamers en kan zich van daaruit naar de boezems uitbreiden. Dit kan weer leiden tot hartfalen. Cardiomyopathie is de belangrijkste oorzaak van plotseling overlijden van met name jongeren onder de 35 jaar. De CMA wil dat meer onderzoek naar deze ziekte mogelijk wordt en ondersteunt tevens patiënten en hun familie. De marathon is slechts één van de manieren waarop Henk en zijn medelopers geld ophalen voor dit goede doel. Zij hebben zich tot doel gesteld om £ 1500 ophalen. Inmiddels hebben zij daarvan al £ 969 binnen. Ze gaan dus goed. Henk legt het op hun eigen site nog eens uit. Ook wij kunnen natuurlijk doneren. Dat kan via internet. Klik daarvoor hier. Elke donatie, groot of klein, is van harte welkom.

Opgesloten na brand Helmond – Zojuist stuurde Saskia een MMS met deze foto. Hij is genomen in het ziekenhuis in Helmond. Ze is daar samen met Bob omdat Karsten moest worden geholpen op de EHBO. De kleine man was gevallen en had een snee in zijn kin opgelopen. Die is in het ziekenhuis vakkundig geplakt. Tot zover is alles dus weer ok. Saskia & Bob mochten echter niet meer naar huis. Bij een metaalverwerkingsbedrijf aan de Korte Beemd woedt een grote brand in een afvalberg. In het afval zit ook magnesium. De politie heeft daarom een waarschuwing doen uitgaan, want de stoffen die bij de brand vrijkomen kunnen schade aan ogen en longen veroorzaken. Iedereen moet ramen en deuren stuiten en binnen blijven. De brandweer is bezig met blussen en verwacht daar nog enige uren mee bezig te zijn. Ik hoop niet dat dat betekent dat Karsten nog enkele uren met zijn ouders zit opgesloten in het ziekenhuis. “Op de gangen zie je nu alleen BHV’ers. Die zorgen er voor dat je in de kantine blijft. Verder zijn de gangen leeg”, vertelde Saskia me via de telefoon. Overigens moeten de mensen niet alleen binnen blijven in Helmond. Ook in Stiphout, Mariahout en Lieshout gaan de sirenes af en wordt de mensen aangeraden binnen te blijven. Laatste Nieuws Om kwart voor twaalf mochten Saskia, Bob en Karsten het ziekenhuis verlaten en weer van de zon genieten. Klik voor een radioverslag hier.

Een soldatenhart is niet van steen Delft – Op het vijftigjarig huwelijksfeest van mijn grootouders hoorde ik voor het eerst van Stan Haag (16 juli 1920 – 1 december 2001). De populaire programmamaker en radiopresentator was immers ook een liedjesschrijver. Zijn teksten en melodieën waren heel makkelijk om aan te passen voor eigen bruiloftsliederen. Dat gebeurde ook bij ons. Vele jaren later hoorde ik dat Stan Haag ook nog voetballer was geweest bij PSV en Feyenoord. Bij mij was hij voornamelijk bekend als diskjockey bij Radio Luxemburg en later bij de zeezender Veronica. Hij schreef teksten voor Willy en Willeke Albert, Rob de Nijs, Anneke Grönloh en de Fouryo’s. Zij bekendste hit werd toch wel Ik sta op wacht, dat in 1957 werd gezongen door Joop de Knegt. Wil je meezingen? Klik dan hier. Ik sta op wacht En denk aan jou Jij schreef me af Bleef mij niet trouw Ook een soldatenhart is niet van steen Waarom schreef jij die brief en liet mij zo alleen? Ik sta op wacht Mijn hart doet pijn Krijg ik verlof, dan staat er niemand bij de trein! Ik had gehoopt, dat jij op mij zou wachten Maar jij kreeg plotseling and're gedachten 'k Heb mij vergist in jou, mijn Marjolijn Het valt niet mee om weer alleen te zijn Ik sta op wacht En denk aan jou Jij schreef me af Bleef mij niet trouw Ook een soldatenhart is niet van steen Waarom schreef jij die brief en liet mij zo alleen? Ik sta op wacht Mijn hart doet pijn Krijg ik verlof, dan staat er niemand bij de trein! Bij de kazernepoort sta ik nu steeds te dromen Ik zie daar meisjes gaan en ook weer komen! Jij bent er niet meer bij, mijn Marjolijn Zoals het was, zo zal het nooit meer zijn! Ik sta op wacht En denk aan jou Jij schreef me af Bleef mij niet trouw Ook een soldatenhart is niet van steen Waarom schreef jij die brief en liet mij zo alleen? Ik sta op wacht Mijn hart doet pijn Krijg ik verlof, dan staat er niemand bij de trein!

Het kan niet mislukken Delft – Met een mislukte foto kan je niets. Gelukkig is het in het digitale tijdperk niet meer zo erg wanneer een foto is mislukt. Gewoon doorknippen tot je het plaatje hebt dat je wilde. Maar sinds kort kun je nog meer met je mislukte kiekje. Je kunt er een jaar lang gratis afdrukken mee winnen. De Hema is op zoek naar de Mislukte Foto van Nederland. Jullie kunnen je mislukte foto nu uploaden op een speciale website. Het publiek bepaalt vervolgens in samenwerking met een vakjury welke foto het mooist is mislukt. De ongelukkige fotograaf is dan opeens weer de gelukkige fotograaf want hij mag een jaar lang gratis foto’s afdrukken bij de Hema. Je zou er bijna opzettelijk een mislukte foto voor maken. Want ach, wat is nu mislukt? Ik maakte deze foto van een van mijn kleinkinderen die vakkundig mijn krant verfomfaaide. Het kleinkind ging echter helemaal schuil achter de krant. Foto mislukt! Klik maar eens op de foto en zie welk kleinkind verantwoordelijk is voor de krantenfoto. Zeg nou zelf eigenlijk kan het niet mislukken. Wil je meedoen met de actie klik dan hier en mail je foto natuurlijk ook even naar ODD. Dan kunnen de lezers van ODD er massaal op stemmen.

Nijntje eeuwig jong Utrecht – Ongeveer een maand geleden liet ik jullie kennis maken met de manier waarop men in de Spaanse hoofdstad omging met verkeerslichten bij voetgangersoversteekplaatsen. Bij de helft van de lichten in Madrid zijn de mannetjes vervangen door vrouwtjes, inclusief rok en paardenstaart. Dit alles in de strijd tegen het seksistische imago van de verkeerslichten. Floris maakte me onlangs attent op de verkeerslichten in de Potterstraat in zijn woonplaats. Daarin geen mannetjes of vrouwtjes maar een afbeelding van de creatie van zijn plaatsgenoot Dick Bruna: Nijntje Pluis. De hoofdfiguur uit de kinderprentenboeken van de Utrechter is trouwens een meisje. Omdat Bruna het leuker vond om een jurkje te tekenen dan een broekje werd Nijntje een vrouwelijk konijntje. Daarmee maakt het diertje dus ook een kans in de Spaanse hoofdstad. Het eerste boekje van de Utrechter verscheen in 1955. De vooral in Japan erg beroemd en geliefde Nijntje is dus inmiddels een middelbare Nijn. Gelukkig blijft in een kinderboek iedereen eeuwig jong.

Jongedame leuker dan jongeheer? Delft – Het mooie zomerweer van vandaag inspireerde de redactie van de veelgelezen nieuwssite nu.nl tot een experimentje. Bij een nieuwsbericht over het mooie zomerweer plaatste de redacteur op drie verschillende momenten een andere foto. De eerste foto prijkte van elf tot twaalf uur bij het berichtje. Het zijn twee wat rijpere dames in bikini. Het berichtje genereerde 30.000 lezers. Het volgende uur stond opnieuw een foto van dames in bikini bij de tekst, maar nu van een duidelijk jongere lichting. Het berichtje genereerde nu 60.000 lezers. Tussen een en twee uur werd een jongeman getoond die van het warme zonnetje genoot. Volgens de nu.weblog zakte de aandacht voor het berichtje meteen weer terug naar 30.000 lezers. Wat is er met dat experiment nu bewezen? Dat de tekst bij de foto’s er niet zo veel toedoet of dat leuke jonge meiden altijd meer aandacht krijgen? Niks nieuws dus.

De feiten over Schuldenfact Utrecht – Kijken jullie wel eens naar de muziekzender TMF? Als het antwoord nee is, raad ik je aan om het toch maar eens te doen. Callingtheshots, het productiebedrijf waarvan neef Floris en Jonas de kern vormen, heeft weer een aantal leuke films afgeleverd. Ze zijn dagelijks te zien op TMF en staan ook op internet. In de filmpjes worden jongeren geholpen met het oplossen van hun financiële problemen. Floris en Jonas hebben er ook deze keer weer iets bijzonders van gemaakt. In de filmpjes confronteert TMF VJ Miljuschka de jongeren op haar geheel eigen wijze met de schulden. Maar ze doet meer dan confronteren. Ze helpt de jongeren ook aan een oplossing. Het filmproject heet Schuldenfact.

Groeten uit Londen Londen – De achttiende-eeuwse Britse schrijver Samuel Johnson heeft in ieder Engels citatenwoordenboek een hoofdstuk voor zichzelf. Een heel bekend citaat van hem is “…when a man is tired of London, he is tired of life..” Hij maakte de opmerking op 20 september 1777 tegen de Schot James Boswell als die zich afvraagt of hij het wel uit zal houden in Londen. Het is een citaat geworden dat je veelvuldig terugvindt in de Britse hoofdstad. Om Londen te leren kennen, heb je wel een mensenleven nodig. Er is dus alle reden om steeds weer terug te keren naar de metropool aan de Thames. Annemarie & Floris bezochten recentelijk de Britse hoofdstad. Ze vergaten ook in Londen ODD niet en stuurde ons een kaartje. Op de achterkant van de kaart staat gedrukt: London Ze schrijven: 01-04-2007, London Hallo Lezers, Wij zijn een weekendje in Londen. Er is hier zoveel te zien en te beleven (en te shoppen) dat een weekend eigenlijk veel te kort is. Wij gaan er zeker vaker heen! Greetings from sunny London, Annemarie & Floris

Wat bezielt Maria Roosen Delft - Oktober vorige jaar kreeg best selling artist Maria Roosen uit Arnhem in paleis Het Loo uit handen van burgemeester De Graaf van Apeldoorn de Wilhelminaring, de landelijke oeuvreprijs voor de beeldhouwkunst. Waarom de Arnhemse kunstenares zo’n unieke positie inneemt tussen de Nederlandse beeldhouwkunstenaars is nog steeds te zien op de tentoonstelling Contour/Continuïteit, Heden en Verleden in de drie Delftse musea Het Prinsenhof, Nusantara en Lambert van Meerten. De geweldige serie matglazen kannen van Roosen past zo wonderwel in de soepkeuken van Het Prinsenhof. Je kunt je niet voorstellen dat de keuken het straks zonder deze fraaie kannen moet stellen. Roosen verwierf bekendheid met haar manier van uitdrukking geven aan thema’s als lichamelijkheid, zinnelijkheid en identiteit. Ze creëert ronde en uitnodigende vormen. Ik vind haar werk vaak ook grappig en aandoenlijk tegelijkertijd. Bekijk haar kunstwerk Paren in Museum Lambert van Meerten. Loop er langs, kijk er doorheen. Bewonder de handgeblazen glazen vormen en ontdek de unieke kwaliteit van deze vrouw. Ze gaat niet uit van een idee, maar werkt vanuit haar gevoel. Dat is te zien. De tentoonstelling in Museum Het Prinsenhof, Museum Nusantara en Museum Lambert van Meerten, is nog tot 13 mei te zien in Delft

Paasgroet uit Canada Barry – Mijn computer is weer in gebruik en ik ben nu dus weer in de gelegenheid om een paar foto’s te sturen voor ODD. De eerste foto is een maand geleden gemaakt nadat we een goede sneeuwstorm hadden gehad. De auto was achtergelaten nadat hij vast kwam te zitten in de sneeuw. Soms kun je totaal niks zien. De weg verdwijnt helemaal net als bij jullie in dikke mist. De gemeente ruimt de sneeuw weg en als ze de auto zien gaan ze er wel omheen. Als ze de auto niet zien, heb je problemen en een beschadigde auto. De andere twee heb ik op Tweede Paasdag gemaakt voor de deur. Ik kan me niet herinneren dat ik ooit een witte Pasen heb meegemaakt, maar het is dit jaar gebeurd. De meeste sneeuw is al weer weg gedooid. Maar op Eerste Paasdag lag er meer dan 15 cm. Het voorjaar is er al bijna want de roodborstjes zijn al weer aangekomen. Op de foto zie je dat de spreeuwen hongerig zochten naar wat eten in het gras. Ze kwamen in grote groepen aan vliegen. Een bijdrage van Warren