Het begin van een sprookje Delft – Tot zondagmorgen was Sietske onze kleinste. Vanaf zondag is dat nu Emma. Als je die kleine ranke vingertjes ziet, besef je opeens weer hoe klein baby’s in het begin zijn en hoe snel ze groeien. Ik maakte zondagmiddag deze foto. Wat me opviel zijn de vingertjes. Ik weet nog dat ik een foto maakte van de kleine vingertjes van Nienke. Nu is ze met haar drie jaar de oudste kleindochter en babbelt al heel verstandig. Dat er zo veel gebeurt in drie jaar besef je pas als je opnieuw een pasgeboren kleindochter in je armen hebt. Toen ik de foto zag, herinnerde ik me wat Peter Pan over baby’s zei: ”When the first baby laughed for the first time, the laugh broke into a thousand pieces and they all went skipping about and that was the beginning of fairies.” Daar kan de glimlach van een opa niet tegenop.