New York View from Summit One Vanderbilt
11 maanden geleden
zondag 31 maart 2002
Spaanse paasprocessies trekken veel toeristen Barcelona – Wie ooit in Spanje was, weet dat de religie in dat land een veel publiekere plaats inneemt dan in ons vaderland. Men ziet niet alleen in de kerken uitingen van het geloofsleven, ook langs de weg is zichtbaar dat Spanje een christelijk en vooral rooms land is. In het bijzonder tijdens de Semana Santa ( de goede week) is dat heel duidelijk. In veel Spaanse steden worden dan processies gehouden, die jaarlijks miljoenen mensen trekken. De goede week is in Spanje een van de belangrijkste periodes van het jaar. Het openbare leven ligt dan volledig stil. De traditionele processies hebben hier nog niets aan kracht ingeboet. Lang van tevoren beginnen de broederschappen met de voorbereidingen ervan. Ik denk dat daarbij het toeristische motief zeker geen onbelangrijke rol speelt. Dat vind ik niet zo erg, men houdt zo in ieder geval de oude middeleeuwse gebruiken in ere. Zo lopen in de processie in San Vicente de la Sonrierra mannen mee die hun blote schouders tot bloedens toe geselen en in Melilla wordt elk jaar de straf van een gevangene kwijtgescholden. In de provincie Teruel trekken duizenden trommelaars door de bergen. Hun tromgeroffel is dan tot in de verre omstreken te horen. In het noord-Spaanse dorp Castro Ordiales reconstrueren gelovigen zelfs de kruisiging. Je ziet op de foto dat het er erg realistisch aan toegaat. Het is dan ook niet zo vreemd dat er zich tijdens dit soort bijeenkomst soms heel emotionele taferelen afspelen. |
zaterdag 30 maart 2002
Tegen de lamp gelopen
Stiphout – In onze huiskamer hangt een kleurrijk fruitstilleven van ons nichtje Maartje. Het was een kunstzinnig cadeautje voor een verjaardag van Corien. De dochter van Ad & Els maakte het in het kader van haar opleiding. Maartje maakte al heel wat kunstzinnige zaken voor school: campagne-ontwerpen, foto’s en tekenwerk. Maar er zijn ook ruimtelijk zaken. Industriële vormgeving zou een toepasselijke naam voor dat vak zijn. Zo toonde ons nichtje ons vorige week een door haar ontworpen lamp. Niet alleen kwam het ontwerp van haar, maar ze soldeerde ook daadwerkelijk het frame in elkaar en naaide de heel bijzonder stof. “Het is nog niet helemaal gereed”, vertelde ze, “Ik moet er nog meer stof aantoevoegen, zodat het licht prettiger wordt om te zien”. Wie zijn wij om haar tegen te spreken.vrijdag 29 maart 2002
De bewening van Christus Delft – Witte Donderdag vierden wij dit jaar in de Kapittelzaal van museum Het Prinsenhof. Hier was een bijzondere avond georganiseerd waarop alle zintuigen op kunstzinnige en religieuze manier werden gestimuleerd, zoals conservator Ronald Brouwer het omschreef in zijn inleiding. De avond in de sfeervol ingerichte Kapittelzaal begon muzikaal. We luisterden naar muziek uit de 16de eeuw, opnieuw vertolkt door het instrumentale ensemble Messa di Voce. Dirigent Karel Smagge, die zelf het klavecimbel bespeelde, lichtte ook de werken van Orlando di Lasso toe, die daarna door het gelijknamige koor werden gezongen. Het centrum van de avond was de lezing door Daniëlle Lokin over het schilderij dat Maerten van Heemskerck in 1566 in opdracht vervaardigde: 'De bewening van Christus'. De mensen in de Kapittelzaal zaten in rijen voor het schilderstuk dat tot het oudste kunstbezit van Delft behoort. ”Het is het enige werk van Maerten van Heemskerck dat zich nu nog in Delft bevindt”, vertelde Lokin de aanwezigen. Zij legde uit dat Cornelis Musius, de rector van het Sint Agathaklooster (het huidige Prinsenhof), een groot aantal kunstwerken liet maken voor zijn kloosterkerk. Daar waren natuurlijk werken bij van zijn vriend Maerten van Heemskerck. De bewening heeft waarschijnlijk boven het hoofdaltaar gehangen in de kapel. Het schilderij maakte wat omzwervingen voordat het op zijn huidige plaats in het Prinsenhof terecht kwam. De bewening overleefde de beeldenstorm omdat het in veiligheid werd gebracht in het Delftse stadhuis. Hier hing het honderden jaren. Toch bleek het ook hier niet helemaal veilig, want de koopmansgeest van de Delftse bestuurders kreeg in 1861 de overhand. Het gemeentebestuur verkocht het kunstwerk voor 150 gulden op een Amsterdamse veiling. De gemeente kreeg gelukkig in 1904 weer spijt en was in de gelegenheid om het werk terug te kopen. Toen moest er echter 1000 gulden voor worden betaald.  Stukje voor stukje gidste Lokin ons door het schilderij met het lichaam van de dode Christus en de groep van twaalf mannen en vrouwen daaromheen. Het is opmerkelijk hoe atletisch en gedetailleerd het lichaam van Christus is weergegeven. Lokin liet ons zien dat het naar de idealen van die tijd groot en langgerekt was. Opvallend zijn ook de verstilde vrouwenfiguren, waarbij het oog het eerst wordt getrokken naar de figuur van de knielende Maria. Je herkent haar aan de witte hoofddoek en de blauwe mantel. Geknield achter het lichaam van haar dode zoon kijkt zij met gevouwen handen naar hem. De gevouwen handen van de moeder van Jezus vormen een hart. Door de uitleg van Lokin leerde je het schilderij te zien zoals het er in 1566 moet hebben uitgezien. “Met helder geel en fonkelend blauw”, vertelde zij enthousiast. Na een nieuw muzikaal intermezzo sprak dominee Pieter Lugtigheid over de betekenis van Pasen. Na een optreden van het koor liepen we naar het Abdissengraf. Daar werd door de danseres Monica Ouwens het 'Witte Donderdag Mysterie' opgevoerd. We luisterden daarbij naar ‘de zangrol van de Phisicus’. Tenslotte werd de avond besloten in de Van der Mandele zaal met een zinnebeeldige maaltijd. Het Prinsenhof bezorgde ons een heel bijzondere avond deze Witte Donderdag. Lees hier wat de vier evangelisten schreven over de bewening van Christus. Maerten van Heemskerck schilderde ook de kruisiging zelf. Klik hier naar de afbeelding van dat schilderij. Wil je nog meer weten over de ‘De bewening van Christus’ lees dan verder in dit boekje. |
De deskundige van Nederland Delft – Ons land zit vol met deskundigen. Zodra er iets in de VS gebeurt, komt er een Amerikadeskundige op de buis uitleggen hoe het zo gekomen is. Maar we hebben ook Ruslanddeskundigen en Zwitserlanddeskundigen, Engelanddeskundigen, en Europadeskundigen. Er is overal een deskundige over beschikbaar. Je vraagt je af hoe het mogelijk is. Wie zou het meest weten over de buitenspelval; de sportdeskundige of de voetbaldeskundige. Eigenlijk kan zo’n vraag maar door een persoon worden beantwoord: dé deskundige. Het doet er niet toe waar het over gaat. De deskundige weet er altijd alles van te vertellen. Iedere avond zie we hem op de buis:De deskundige van Nederland. |
donderdag 28 maart 2002
Problemen met MSN PHOTOS duren voort.
MSN meldt mij:"The server is temporarily unavailable. Sorry, the server is maxed out now. Please try again later when the pressure lets up". Dit is niet helemaal juist. Het lijkt niet op een tijdelijk probleem, want het duurt nu al twee dagen.
Het advies blijft dus:
Vier bruinen en een witte
Helmond - Els (en Ad natuurlijk) heeft twee honden: Beerke en Demi. Het zijn vrolijke beesten, die je altijd overdonderend vrolijk welkom heten zodra je de Stiphoutse woning binnenstapt. Vorige week vrijdagmiddag nam ik, samen met Corien en Saskia & Benthe, een kijkje bij Els. Demi was namelijk moeder geworden van vijf pups. Vier chocoladebruinen en een crèmekleurige. De diertjes hadden de oogjes nog dicht, maar konden hun moeder op de tast prima vinden. Soms om de beurt en soms allemaal tegelijk kwamen ze bij haar drinken. Dat ging prima, want met vijf puppy’s is er plek zat.
We toonden Benthe de kleine hondjes. Onze kleindochter was er niet zichtbaar van onder de indruk. Ze bekeek heel welwillend een voor een de hondjes die haar werden voorgehouden. Het is overigens de tweede keer dat Demi moeder wordt. De vorige keer waren er, als ik het me goed herinner, twee keer zo veel puppy’s. ze waren binnen de kortste keren voorzien van een nieuwe eigenaar. Dat zal nu ook wel weer gebeuren. De diertjes hebben allemaal een naam die met een b begint. De bruinen heten: Bolletje, Balletje, Bulletje en Billetje, de witte heet wat deftiger Blanche.
woensdag 27 maart 2002
Shakespeare & Company Parijs – Tijdens mijn eerste bezoek aan de Franse lichtstad bezocht ik ook de legendarische boekwinkel Shakespeare & Company. Later probeerde ik als in de Franse hoofdstad was steeds weer even naar de Rue de la Bûcherie te gaan om een bezoek aan de winkel te brengen. Dat lukte natuurlijk niet altijd. Maar er is nu goed nieuws voor de fans van dit boekenparadijs, want de winkel is nu ook online. De boekwinkel van George Whitman is nu te bezoeken vanachter het computerscherm. Je kunt er alles lezen over de sfeer en de geschiedenis van de fantastische winkel. Het is niet zo leuk als een echt bezoek, maar het heeft wel dezelfde sfeer. Probeer het zelf en klik hier |
Eerste Paasdag: ‘Waiting for Godot’ Delft – Er is goed nieuws voor toneelliefhebbers. De NPS en de VPRO gaan gezamenlijk het complete toneelwerk van de Ierse schrijver Samuel Beckett (1906-1989), bestaande uit 19 stukken, uitzenden Negentien toneelstukken in achttien weken, van eind april tot eind augustus. Het gaat om een project van het Engelse Channel 4 in samenwerking met de Irish Film. In dit unieke project participeerden bekende regisseurs als Neil Jordan, Tom Stoppard, David Mamet, Atom Egoyan en anderen. Zij werkten met grote acteurs en actrices als Julianne Moore, Jeremy Irons, Harold Pinter, Sir John Gielgud en John Hurt.  NPS en VPRO kochten de gehele reeks met de naam ‘Beckett on Film’ een jaar geleden al aan voor uitzending op Nederland 3, maar zaten het met probleem hoe ze de stukken moesten inpassen in hun totale programmering. Dat is nu dus opgelost. Het eerste en langste stuk (2½ uur), Waiting for Godot, wordt uitgezonden op Eerste Paasdag. |
Nienke gaat oefenen in de peuterspeelzaal
Eindhoven – Gisteren namen Saskia en Nienke een kijkje bij de peuterspeelzaal. Nienke vond het er geweldig. Natuurlijk bleef ze eerst even aan mamma's been kleven, maar al gauw zat ze op het stoeltje naast de juf. Omdat er veel kindjes ziek waren, kon ze meedoen met wat activiteiten. De kindjes beplakten een papieren mandje voor eitjes. Nienke deed niet voor hen onder: na een keer voordoen begreep ze de bedoeling helemaal en zat ze ijverig mee te plakken. Daarna werd er geplast en handjes gewassen. En vervolgens gingen ze gezamenlijk fruit eten en wat drinken. Nienke zat al gauw mee te kletsen!Helaas is er een wachtlijst en kan onze oudste kleindochter er pas met 2½ jaar naar toe. Tot die tijd kunnen mamma Saskia en Nienke af en toe naar de speelinloop om te oefenen. Daar zullen ze zeker gebruik van gaan maken!
dinsdag 26 maart 2002
Een ballon, een ballon, een ballonnetje Amsterdam - Voluit heet hij Corneille Guillaume Beverloo. Hij werd tachtig jaar geleden op 3 juli in Luik geboren als zoon van Nederlandse ouders. Vorige maand kocht Corien een werk van de kunstenaar aan. Ik berichtte daar al eerder over. Corneille was achtereenvolgens graficus, keramist, fotograaf, designer, dichter, maar uiteindelijk vooral schilder. Hij liet zijn vlammende kleuren achter op een tram, op pennen van de ABN, broches, stropdassen voor de Society Shop en wijn etiketten van Albert Heijn. De Parijse kunstenaar heeft nu een luchtballon daaraan toegevoegd. Gisteren werd op het Museumplein in Amsterdam een door hem ontworpen luchtballon gedoopt. Wie hem daar zag, kon bijna niet anders dan gecharmeerd raken van deze creatieve oude man, even sprankelend en enthousiast als iemand die pas komt kijken. |
Palmpasen in Eindhoven
ei - koer - ei
over ene zondag
krijgen wij een ei
een ei is geen ei
twee ei is een hallef ei
drie ei is een paasei
Eindhoven – Afgelopen zondag was het Palmpasen. Het is de zondag waarmee de stille week begint. Ooit begon Palmpasen als de Christelijke viering van de feestelijke intocht van Jezus in Jeruzalem. In mijn jeugd gold het als een rooms feest compleet met een processie. Wij kenden dus niet de houten palmezel (symbool van het 'peerd van Christus') uit de roomse optochten. Naar verluid is in puur RK-gebieden de palmzondagprocessie ook nu nog wel in zwang. De meegevoerde palmtakken en hele grote palmpasens worden in de kerk gezegend en mee naar huis en hof genomen. Daar bieden ze een heel jaar bescherming tegen onheil, misoogst en ziekten van vee. Ook in de protestante kerken komen de palmpasenstokken nu voor. Ze versieren op de zondag voor Pasen de kerk en de dominee vertelt er het verhaal van de feestelijke intocht van Jezus bij. Palmtakken worden er niet uitgedeeld, daarvoor moet je toch nog echt naar een roomse kerk. Op palmzondag was ik bij Saskia & Sander en Nienke. Ik ging met hen mee naar de roomse kerkdienst. Daar was ik getuige van het uitdelen van de palmtakjes. Alle aanwezige gelovigen kregen er eentje. Nienke was een van de eerste (wij zaten vooraan) die het takje in haar handje kreeg geduwd. Ze nam het – net als wij – heel trots mee naar huis.
maandag 25 maart 2002
Met de oppas onder de douche
Helmond – Benthe begint elke dag met een bad. Heerlijk ontspannen in het babybadje op haar eigen kamer. Dus ook op de dag dat haar oma & opa oppassen. Maar oma maakt het extra spannend. Zij gaat met haar kleindochter onder de douche. Onze kleine meid geniet daar erg van. Onze grote meid natuurlijk ook. Beide meisje hebben het maar wat naar hun zin onder de warme stralen. Ze kunnen zich geen beter begin van een nieuwe dag voorstellen. Eerste even met oma kroelen in bed en daarna samen onder de douche. Dat is nog eens een leuke oppas!zondag 24 maart 2002
”Goedemorgen oma”
Helmond – Ik ben altijd wat vroeger uit de veren dan Corien. Dat komt goed uit, want ik heb meestal allerlei karweitjes te doen. Zo lees ik de ochtendkranten uitgebreid, geniet van m’n geroosterde boterhammen met marmelade en drink thee, verder rommel ik wat op internet en handel m’n e-mails af. Wat ik zeker niet doe is mijn echtgenote wakker maken. Dat wordt in het weekeinde niet zo geapprecieerd. Maar op vrijdag had ik in Helmond een medestander. Benthe was er net als haar opa lekker op tijd uit. De kleine meid eet echter nog geen geroosterd brood. Ze heeft alleen nog maar interesse in melk. We moesten dus iets anders bedenken om samen te doen. We besloten een kijkje gaan nemen bij oma. En jawel, hoor ze sliep nog heerlijk. Ik stopte haar kleindochter bij haar in bed en langzaam werd Corien wakker. Tegen de brede glimlach van haar kleindochter had ze geen verweer. Dus heerlijk gingen ze samen onder de douche, maar daarover morgen meer.zaterdag 23 maart 2002
De platenhoezen bleven
Delft – Mijn favoriete pianist is Oscar Peterson. Ik beschouw hem als een van de beste ter wereld. Hij heeft net zo fenomenale techniek als zijn idool Art Tatum. Het is vooral zijn geweldige vingervlugheid en behendigheid op het toetsenbord, gecombineerd met zijn vermogen om bij elk tempo te swingen, waar ik van houd. Ik beluister hem het liefst met zijn eigen trio maar hij blinkt ook uit bij jam sessions en als begeleider van zangeressen en zangers. Hij is zondermeer op zijn allerbest als hij solo (zonder enige begeleiding) improviseert. Peterson heeft net als bijvoorbeeld Erroll Garner of George Shearing een heel specifieke eigen stijl die het onmogelijk maakt om hem in een bepaalde jazzstijl onder te brengen. Dat levert hem ook wel de nodige kritiek op. Zo zeggen critici dat Peterson nog net zo speelt als in de jaren vijftig en dat hij geen ontwikkeling heeft doorgemaakt. Men vindt ook dat hij te veel nootjes gebruikt. Het klopt wel dat hij eerder honderd dan tien noten zal gebruiken en het lijkt dan net alsof hij zitten te showen met z’n techniek. Zijn trio met Ellis en Brown tussen 1953 – 1958 beschouw ik als een van de knapste jazzcombo’s ooit. Ze speelden complexe, maar heel swingende jazz. In 1990 werd Peterson getroffen door een beroerte, die hem twee jaar uit de running haalde. Langzaam kwam hij terug, maar haalde helaas nooit meer zijn oude niveau. 
Peterson maakte ook zeer goede platen met gitarist Joe Pass en bassist Niels Pedersen. Die laatste vind ik trouwens misschien wel de beste bassist ter wereld. Gelukkig zijn bijna al die geweldige elpees ook op cd verkrijgbaar. Gelukkig zijn ook de platenhoezen gereproduceerd en zijn er geen nieuwe hoezen ontworpen voor de zilveren schijfjes. De muziek en de hoezen horen immers bij elkaar. Heb jij ook een favoriete artiest, waar je iets over wilt vertellen? Laat het me weten.vrijdag 22 maart 2002
Voortaan niet meer in het openbaar
Londen – De spreektijd van IJzeren Dame Margaret Thatcher is voorbij. Haar dokter heeft haar geadviseerd om niet langer in het openbaar op te treden. De 76-jarige voormalige Britse eerste minister kreeg kort na elkaar een aantal beroertes. Beroertes kunnen “niet worden voorkomen nog voorspeld” vertelden haar artsen haar.
"They have therefore told her to cut back her programme at once and in particular to avoid the undue strain that public speaking places on her," zei haar woordvoerster vanmorgen. De eerste kleine beroerte kreeg Thatcher kort voor Nieuwjaar toen zij met haar 86-jarige echtgenoot Dennis hun 50-jarige huwelijksfeest vierde op het eiland Madeira.
Jip en Janneke in de politiek
Helmond - Kijk eens wie daar staan te praten. Heel goed het zijn Jip en Janneke. Ze zijn op weg naar professor Pim. “Die gaat nog van ons horen”, zegt Jip flink. ”Ik vind het een echte plaaggeest”, vindt Janneke. “Foei” roepen ze samen. ”Het is niet leuk hoor”Lees hier meer over Jip en Janneke.
Kranten beter dan televisie
Helmond – Ik hecht erg aan m’n kranten. Ik lees dagelijks enkele ochtendkranten en drie middagkranten. Nu we dit weekend in Helmond zijn om op onze Benthe te passen, neem ik dan ook de gelegenheid te baat om ook hier de lokale kranten eens door te nemen. Ik ben daarin niet alleen, veel landgenoten houden van hun dagelijkse krantje. Dat bleek uit de uitkomst van een recent onderzoek naar de maatschappelijke rol van krantenbezorging.Bezorging essentieel
Op dit moment worden in Nederland 91 % van alle kranten thuisbezorgd. Volgens het onderzoek, dat werd gehouden in opdracht van de Nederlandse Dagblad Pers (NDP), vindt 86 % van de ondervraagden de krant als nieuwsbron superieur. Dat komt omdat de krant, volgens de ondervraagden, dieper ingaat op het nieuws. De mensen vinden de krant ook betrouwbaarder dan bijvoorbeeld de televisie. De lezers vinden hun dagblad ook het liefst op de mat achter de voordeur. Men waardeert de bezorging aan huis zeer. Maar liefst 73 % van de ondervraagden vindt de bezorging van essentieel belang, vooral voor bejaarden en gehandicapten. En 68 % voorziet problemen voor de nieuwsvoorziening op het platteland als de krant niet meer zou worden bezorgd.
Tekort bezorgers
Toch is er een tekort aan bezorgers. Iets meer dan de helft van de geënquêteerden wil ook wel iets meer betalen voor een krant die aan huis bezorgd wordt. De krantenuitgeverijen kampen momenteel met een tekort aan bezorgers. Daarom gaan er in de toekomst proeven van start om verschillende kranten gezamenlijk te laten bezorgen. Men wil zo streven naar optimale efficiency bij de bezorging. Het belang van bezorging is volgens mij met de uitkomsten van het onderzoek wel bewezen.
donderdag 21 maart 2002
Prinses Máxima:”Muchas gracias”
Den Haag – Kroonprins Willem-Alexander en prinses Máxima hebben op de internetsite van het Koninklijk Huis nogmaals hun enorme blijk van waardering uitgesproken tegenover al diegenen die hun huwelijk tot een onvergetelijke gebeurtenis hebben gemaakt. De prins zegt : " We kregen ontzettend veel brieven en telegrammen, tekeningen, cadeaus en bloemen van individuen. Hartelijk dank daarvoor".Prinses Máxima laat weten dat alle reacties haar heel diep hebben geraak en “dat de liefde en de warmte waarmee de brieven zijn geschreven, de cadeaus en tekeningen zijn gemaakt, mij heel diep hebben geraakt. Ze hebben zeker de herinnering aan onze heel bijzondere dag nog specialer gemaakt.
Ik dank u vanuit mijn hart. Muchas gracias a todos por todo".
woensdag 20 maart 2002
Even niet voor de krant Amsterdam – Fotografen fotograferen. Of ze werken of niet, ze fotograferen. In de Melkweg Galerie in de hoofdstad is er nog tot het eind van deze maand een tentoonstelling met werk van negen (Volkskrant)fotografen te zien. Het zijn foto’s van Joost van den Broek, Guus Dubbelman, Raymond Rutting, Daniel Koning, Hans Heus, Marcel Molle, Marcel van den Bergh, Harry Cock en Bert Verhoeff, die zij in hun vrije tijd maakten. De namen zeggen jullie misschien niet zo erg veel. Maar Raymond Rutting was bijvoorbeeld de fotograaf die opnamen maakte tijdens de tournee van kroonprins Willem-Alexander en prinses Máxima. En fotograaf Marcel Molle won in 1999 de Zilveren Camera voor de beste nieuwsfoto van het jaar. Die foto herinneren jullie je allemaal nog. Op de winnende foto staan agenten met getrokken pistool. Hij is gemaakt tijdens de rellen na het kampioensfeest van Feyenoord op 25 april van dat jaar. Freelancer Molle, werd toen ook uitgeroepen tot Fotojournalist van het Jaar. Het is dus verschrikkelijk leuk om te zien wat ze in hun vrije tijd aan plaatjes schieten. De toegang is gratis. |
”Schilderen is een soort heerlijke ziekte”
Parijs - De schilder Corneille heeft vorig jaar twaalf nieuwe werken geschilderd. Van elk schilderij zijn 300 genummerde en gesigneerde litho’s gemaakt. Dat is dus een beperkte oplage. De litho’s zijn onder toezicht van Corneille vanaf het origineel vervaardigd door zijn vaste steendrukker in Parijs. Er waren vijftien drukgangen met veel handwerk nodig om een litho uit de serie te vervaardigen. Het is dus vanwege de vele stappen een kostbaar proces. Corneille bekeek elke afdruk afzonderlijk voor hij die signeerde. Corien was zo onder de indruk van deze fraaie reeks dat ze veel moeite heeft gedaan om er eentje te verwerven. Uiteindelijk lukte het haar en kocht ze een litho aan met de titel ‘juni’. Ik heb het werk echter omgedoopt tot ‘Corien kijkt om zich heen in de wereld’. Als je het werk ziet, begrijp je meteen waarom. Op de foto zie je de meester van de Cobra-groep terwijl hij de litho voor Corien signeert. De Belgische schilder wordt op 3 juli tachtig, maar wij vonden hem nog even sprankelend en enthousiast als iemand die pas komt kijken. Het is bijna niet voor te stellen dat op 8 november 1948 – ik was toen pas bijna 1 jaar – Corneille in het Parijse café Notre Dame samen met Karel Appel en Constant de Cobra-groep oprichtte. Hij werkt nu nog dagelijks tot laat in zijn Parijse atelier. ”Schilderen is een soort heerlijke ziekte die in mij is gaan huizen. In mijn bloed, mijn botten, mijn hart en mijn hoofd”, vertelde Corneille. De litho hangt nog niet. Hij ligt nu bij de lijstenmaker. Corneille heeft zelf een lijst geselecteerd die het beste bij de litho past. dinsdag 19 maart 2002
Vossen zijn nog even veilig Londen - Een grote meerderheid van het Britse Lagerhuis heeft gisteravond na vijf uur debatteren ingestemd met een verbod op het jagen met honden. Van de parlementariërs stemden 386 voor en 175 tegen het voorstel. Met honden wordt vooral op vossen gejaagd. De Lagerhuisleden hadden drie keuzen: een totaal verbod, een compromisvoorstel om de jacht met honden onder bepaalde voorwaarden toch toe te staan of de huidige wetgeving handhaven. De laatste twee voorstellen werden eerder op de avond al door de afgevaardigden weggestemd. Vandaag kwamen de drie voorstellen in stemming in het Hogerhuis. De keuze viel hier royaal op het compromisvoorstel. Er waren 336 stemmen voor en slechts 59 tegen. Overigens zijn de stemming in het Hoger- en Lagerhuis niet bindend voor de regering van premier Tony Blair. Die komt waarschijnlijk binnen enkele weken met plannen voor een wetsontwerp dat pas in november door het parlement zal worden behandeld. De wet moet dan in het najaar van 2003 van kracht worden. |
Weggooien is taboe
Delft – De enige criteria die gelden zijn: het moet schoon en heel zijn. Dat het oud is of uit de mode doet er niet toe. Dat jij het niet mooi vindt, doet er ook niet. Weggooiden doen we niet. We vragen ons altijd af: ”Wie zou hier nog iets aan hebben?” Dat doen wij niet alleen. Inmiddels doen heel veel familieleden dat. Dat betekent dat we steeds uit Brabant terugkeren met een kofferbak vol met spullen. Kleding, schoenen, boeken, platen, tuingereedschap, emmers, speelgoed en radio’s. Te veel om op te noemen. Corien zorgt er dan voor dat al die spullen bij het ‘goede doelenwinkeltje’ terecht komen. Dan snijdt het mes aan vele kanten. Er wordt niets weggegooid en tegelijk maken andere mensen nog nuttig gebruik van ‘onze’ oude spullen. Bovendien gaat de opbrengst naar een goed doel. Het kan dus niet beter.maandag 18 maart 2002
Bloemen voor de honderdduizendste Apeldoorn – Afgelopen vrijdag waren Corien & ik bezoeker nummer 94.205 en 94.206. In twee dagen tijd is het aantal bezoekers van de tentoonstelling ‘Ja, ik wil’ in Paleis het Loo gestegen naar de 100.000. Dat aantal werd zondagmiddag bereikt toen de 23-jarige Yvonne Bruinsma uit het Groningse Sellingen haar kaartje kocht. Ook zij wilde de bruidsjapon van prinses Máxima Zorreguieta bewonderen. De Groningse was samen met haar moeder Klazien op uitnodiging van haar 80-jarige grootmoeder Rika naar Apeldoorn afgereisd. Yvonne ontving van de directie van Paleis het Loo een fleurige bos bloemen en het boek 'Het Paleis als museum'. Mochten jullie ook zin krijgen, de tentoonstelling is nog tot 14 april in Het Loo. |
Weer een nieuwe Tante & Oom
Eindhoven – Vanmorgen heel vroeg, de dag was nog maar net begonnen, e-mailden Marieke & Michiel dat ze tante en oom zijn geworden. Annelies, het zusje van Marieke, is moeder geworden van een zoon: Jelle. “Hij is kerngezond en heeft twee trotse ouders!”, schrijft een al even trotse tante Marieke. Dat kunnen jullie zelf ook zien in het digitale fotoalbum van oma Coby en opa Rhett . We wensen de vader & moeder van Jelle veel geluk met hun zoon. En die wensen gelden natuurlijk ook voor de rest van hun familie. Het huwelijk doet wat met je
Delft – Ik zag haar zo’n tien jaar geleden voor het eerst in ‘The Darling Buds of May’, de Engelse televisieserie die nooit in Nederland werd uitgezonden. De serie is gebaseerd op de verhalen van H. E. Bates. De nu 32-jarige Catherine Zeta Jones speelde daarin, naast haar tv-ouders David Jason en Pam Ferris, de onbevangen mooie dochter. Ik vond het een amusante serie, met prachtige beelden van Kent.
Daarna rees de ster van Jones snel en speelde zij in allerlei grote internationale films. In dat wereldje leerde zij ook haar echtgenoot Michael Douglas kennen. Na een breed in de pers uitgemeten romance met de beroemde Amerikaanse filmster trouwde het paar op 18 november 2000. Hun zoontje Dylan Michael Douglas was toen vier maanden oud. Pas toen er dus ook getrouwd was, was hun beider levensgeluk compleet. Ook dat werd in de pers breed uitgemeten. Trouwens over breed gesproken. Als je op de kleine foto klikt, zie je nog iets dat breed werd uitgemeten. Een huwelijk is goed voor je. Je komt tot rust, je krijgt regelmaat en vooral ook regelmatig eten. Dat onthult de foto, maar……………….. het geldt niet alleen voor Catherine Zeta Jones.
zondag 17 maart 2002
Op zoek naar een goedkoop dvd'tje van de Matthäus of een andere klassiek werk ? klik dan hier
Saint Patrick's Day
Delft – Zoals ik hierboven al schreef horen lekker eten & drinken nadrukkelijk bij de viering van St. Patrick’s Day. En dat niet alleen in Ierland zelf, maar elke Ierse pub - waar ook ter wereld - heeft nu een speciaal menu met heerlijke gerechten en Iers bier. En natuurlijk klinkt er heel veel muziek. Zelfs het weer is nu Iers hier.
Lees er alles over
Ik zie, Ik zie, wat jij niet ziet
Walton on Thames – "Wanneer je een vrouw diep in de ogen kijkt, zie je van wie ze houdt." zei mijn goede vriend Jim vorige maand tegen me. We zaten aan een tafeltje in zijn favoriete pub ‘The three Bears’ in Walton on Thames. Onze echtgenotes zaten tegenover ons. Ik boog mij dus voorover om de proef op de som te nemen. In de ogen van mijn vrouw weerspiegelde het kopje cappuccino, waarvan ze zojuist een slokje nam. “Rubbish,” antwoordde ik hem, “Als je wilt weten van wie ze houdt, kun je het maar het beste gewoon vragen.”Jim lachte en wees op de opengeslagen krant op tafel. ”Ik maakte maar een grapje. Kijk dit is Donna Ladd. In haar ogen zie je de liefde voor Guinness.”, zei hij, terwijl hij op een advertentie wees van de bekende Ierse brouwer. Ook nu bleek het echter slechts schijn. Donna toont in de advertentie het laatste nieuwtje van de bierbrouwer. Het zijn contactlenzen met het populaire bier. De speciale lenzen zijn gemaakt voor de viering van St. Patrick Day. We merken hier weinig van die nationale Ierse feestdag, maar het is wel een dag die de Ieren overal ter wereld vieren. Wil je het dus meemaken, ga dan naar de dichtstbijzijnde Ierse pub. Vandaag! Of klik anders naar deze sites.klikje 2
klikje 3
Dat zoeken we op
Delft – Wanneer je de betekenis van een woord wil weten, zoek je dat op in een woordenboek (in het Engels dictionary). Soms kom je dan tot de ontdekking dat zo’n woord maar een saaie betekenis heeft. Dat zou veel beter kunnen. Wel op internet kan alles. Op internet bestaat het emotionary. Dat is een woordenboek waarin mensen een persoonlijke betekenis kunnen geven aan een woord. Dat is toch veel leuker. Probeer het zelf maar eens en klik naar het woordenboek met emotie
Mocht je over dit woordenboek niet tevreden zijn, dan is er ook nog het woordenboek voor de levensgenieters. Klik hier naar het woordenboek voor de levensgenieters
Het boek voor oudere meisjes
Koudekerk – De zaterdag is meestal een dag vol met kleine klusjes en afspraken. Allereerst zijn daar de huishoudelijke karweitjes. Die doen we samen. Voor deze dag stond er behalve het gebruikelijk aantal klusjes ook het snoeien van de appelboom op de agenda. Omdat we geen ruimte hebben voor een echte boomgaard, hebben wij drie soorten op één stam. De laatste twee jaar hebben we daar overigens niet één appeltje van gegeten. De jongetjes uit de buurt zijn ons altijd voor. Niettemin blijven we wel consciëntieus snoeien. Na de lunch de stad in voor bibliotheek en andere zaken die perse op zaterdag moeten worden afgehandeld. Aansluitend reden we naar Koudekerk aan de Rijn voor een bezoek aan (o)pa. Er was een bazaar in zijn tehuis. We wandelden er samen door heen. Corien won in de tombola twee sierlijke flessen. Die heeft ze direct weer gedoneerd om als prijs te dienen voor een volgende trekking. Er was ook een boeken- en platenmarkt. Cd’s waren er niet en platen kan met zelfs in een verzorgingstehuis niet draaien. Mijn vader werd direct omringd door een drietal dames uit het tehuis. Ze waren zo te zien nog geen tachtig, maar waren net als mijn vader daar nog slechts maanden vanaf. Wat een geluk dat ik juist nu in een van de dozen ‘het boek voor oudere meisjes’ vond. Over een paar maanden was dat echt te laat geweest.
zaterdag 16 maart 2002
Even krabben is ook nieuws
Rotterdam – Ex-bondstrainer Louis van Gaal waarschuwde ooit de verzamelde pers op zijn afscheidsbijeenkomst dat hij geen foto van zichzelf in de krant wenste te zien terwijl hij even aan zijn neus zat. Hij had natuurlijk gelijk. Als je elke dag in de media verschijnt dan is alles nieuws. De ene dag verschijn je met je boek, dan weer onder de smurrie van een taart of met een vingertje wijzend. Elke dag moet er iets nieuws worden gemeld, ook als er niets is te melden. Dus peuter niet in je neus, krab niet aan je billen of op je hoofd. Je bent altijd in het nieuws. Gisteren krabde lijstrekker Pim Fortuyn van Leefbaar Rotterdam even op zijn hoofd tijdens de collegeonderhandelingen. En bingo………… daar is weer een foto.
Echtpaar naar echtparen op Het Loo
Apeldoorn – Gisteren reisden Corien & ik naar Paleis Het Loo om de tentoonstelling ‘Ja ik wil’ te zien. De drukte viel mee. We behoefden slechts 35 minuten in de rij voor de kassa te staan. In het museum was het alleen voor de bruidsjapon van prinses Máxima een beetje dringen. De tentoonstelling handelt over Oranjehuwelijken en werd direct na de huwelijksvoltrekking van prins Willem-Alexander met Máxima Zorreguieta in Amsterdam, geopend in dit paleismuseum.
Op verzoek van Corien begonnen we in de zaal waar de bruidsjaponnen van de koninginnen Emma (1879), Wilhelmina (1901), Juliana (1937) en Beatrix (1966) waren tentoongesteld. De jurken waren – achter glas - te zien compleet met de sluiers, historisch verantwoorde imitaties van de juwelen en de bruidsboeketten. Ook de door Valentino ontworpen bruidsjurk van prinses Máxima was in deze zaal te zien. Het waren vooral de dames onder de bezoekers die met platgedrukte neusjes tegen het glas stonden. De heren zaten bij elkaar in de vensterbank. Fotograferen was hier streng verboden. Dus een recente foto kan ik niet tonen. Je zult er zelf even heen moeten.
De monumentale gebeeldhouwde knielbank (indertijd vervaardigd voor de huwelijkssluiting van koningin Wilhelmina en prins Hendrik) die werd gebruikt bij de kerkelijke inzegening van Willem-Alexander en Máxima was ook te bezichtigen. Het Oranjegebruik wil dat voor elk vorstelijk bruidspaar nieuwe knielkussens worden vervaardigd. Er waren ook nog andere objecten te zien die een rol speelden bij de voltrekking van het recente koninklijke huwelijk, zoals de originele huwelijksakte, de zilveren schaal voor de trouwringen en de taboeretten (fraaie krukjes) voor het bruidspaar. 
Bij de Gouden Koets, het geschenk van de stad Amsterdam aan koningin Wilhelmina, was het minder druk. De koets werd voor de eerste maal gebruikt op de trouwdag van koningin Wilhemina en voor het laatst voor de rijtoer van prins Willem-Alexander en prinses Máxima. Hier mocht wel worden gefotografeerd en dat deed men dan ook volop.
vrijdag 15 maart 2002
“Kijk nu eens”
Delft – Ook politiemensen hebben vrije dagen. Dan denken ze even niet aan criminaliteit of het vangen van boeven Vorige week zondag rond halftien reed een Delftse diender in zijn auto met vrouw, zoon, schoondochter en kleindochter. Hij was op weg naar het centraal station, om hen daar af te zetten. Ze hadden een paar leuke dagen achter de rug. Met kinderen, kleinkinderen en andere familieleden had de man de verjaardag van zijn echtgenote gevierd. Twee dagen lang deden ze alleen maar leuke dingen en dacht de diender niet aan criminaliteit. Met de kreet "kijk nu eens" onderbrak zijn vrouw plots de zondagse stilte in de auto. Iedereen keek in de door haar aangewezen richting. Ze zagen een jongeman een fiets omverschoppen en vervolgens met twee benen op het achterwiel springen. Het wiel bezweek direct onder het dronken gewicht. Naast de vandaal liep een andere beschonken jongeman. Hij had een prullenbak van een bushokje bij zich. De diender in vrije tijd besloot niet de andere kant op te kijken, maar actie te ondernemen. Zijn zoon waarschuwde op zijn verzoek telefonisch het dichts bijzijnde politiestation. Intussen hadden de dronken studenten – het waren er in totaal vijf – ook het stationsplein bereikt. Terwijl de familie uit de auto stapte, gingen de vijf een snackbar binnen. Dat gaf de diender even de tijd om afscheid te nemen van zijn kinderen en kleinkind. Terwijl zijn vrouw zich even terugtrok, ging hij op het vijftal toe dat inmiddels weer uit de snackbar was en vertelde hen dat ze alle vijf waren gearresteerd. De hevig protesterende vijf mannen werden in de inmiddels gearriveerde politiewagens geladen en naar het lokale politiebureau gebracht. Eenmaal in de cel vielen ze van dronkenschap onmiddellijk in een diepe slaap. De diender kroop achter een computerscherm en begon aan een proces-verbaal. Het geheel kostte hem alles bij elkaar toch twee uur van zijn vrije dag. De vijf deugnieten sliepen een gat in de dag en verlieten daarna, voorzien van een keurige uitnodiging om voor de rechter te verschijnen, het politiebureau. donderdag 14 maart 2002
Pim krijgt de volle laag
DEN HAAG - Pim Fortuyn is vanmorgen bij de presentatie van zijn boek 'De puinhopen van acht jaar paars' in het perscentrum Nieuwspoort in Den Haag bekogeld met een aantal taarten die gevuld waren met braaksel. De taartsmijters zijn van de Biologische Bakkers Brigade. De protestgroep vindt dat taarten moeten dienen om het “charisma van de onaantastbare extreem-rechtse populist te doorbreken en van zijn voetstuk te stoten.” In een verklaring die een van de actievoerders achterliet, staat dat Fortuyn aanzet tot “racistische hetze.” De media krijgen het verwijt dat zij Fortuyn omhelzen, de politieke partijen dat zij Fortuyns ideeën omarmen. De demonstranten hadden goed gericht: Fortuyn zat onder de walgelijke ingrediënten. Zijn persconferentie moest worden uitgesteld om hem de gelegenheid te geven zich op te knappen. De taartsmijters, die ook in de zaal in Nieuwspoort een potje hondenpoep hadden neergezet, zijn uit Nieuwspoort verwijderd. Het incident zorgde weer voor heel wat media aandacht. Alle kranten en radio- en tv-zenders hebben ruimhartig aandacht besteed aan het smerige tafereel. Daarmee hebben de taartensmijters van de Biologische Bakkers Brigade weer voor heel wat reclame gezorgd voor hun tegenstander. Ik ben bang dat Pim sinds gisteren er weer heel wat nieuwe stemmers voor zijn partij bij heeft. Of zoals Wim de Bie het zegt:"Pim is in de kaart getaart."Eerste schijf van Spoit Elluf voor Michiel
Helmond – Acht jaar geleden werd door vier rasechte Helmondse carnavalsvierders de cabaretgroep ‘Spoit Elluf’ opgericht. Een van die initiatiefnemers was neef Michiel. Hij speelde van 1994 tot 1998 ook piano bij de groep. Het cabaretgroepje trad vooral op tijdens de ‘zittingsavonden’ rond carnaval. De rest van het jaar was de groep de favoriet van de personeelsfeestjes. De cabaretgroep bestaat nog steeds en presenteert elk jaar een nieuw twintig minuten durend programma. In januari van dit jaar besloot de groep om een cd te maken met daarop de hoogtepunten uit die acht jaar Spoit Elluf. De opnamen voor de nieuwe cd zijn begin dit jaar gemaakt in Someren. De cd heet ‘Laif’ en is vanaf 11 maart te koop in een aantal winkels in Helmond. Op zaterdag 9 maart werd het eerste exemplaar van deze unieke zilveren schijf in Taverne Verberne op de Markt tijdens een officiële presentatie overhandigd aan de eerste pianist en medeoprichter van de groep Michiel.
Het zilveren schijfje is op de officiële Spoit elluf site te bestellen voor de carnavalsprijs van € 9,99. Op de site kun je ook muziek downloaden. Michiel is o.a. te beluisteren bij de volgende titels: “Hallo, mî méén” (Daarmee wonnen ze in 1994 de Helmondse Schlager, Michiel is het 'stemmetje'), “Helmond in 2010”, “'t Zal oew mar gebeure” en “Ik weet van vurre niet dè-j-ik aachter lèèf!” (Opnieuw is Michiel het 'stemmetje')
In 1997 trad de groep samen Julio Iglesias op bij Frits Spits op Radio 2
woensdag 13 maart 2002
Kok koopt digitale krant
AMSTERDAM – Niet alleen het Ongehoord Digitaal Dagboek brengt elke dag vers digitaal nieuws. Het Nederlands Dagblad is maandag als eerste in Nederland gestart met de verkoop van losse edities van de digitale krant. Het Nederlands Dagblad kan van maandag tot en met zaterdag vanaf zes uur 's morgens via internet los worden aangeschaft. De krant kost € 1,35. Betalen doe je met je creditcard. Premier Kok kocht vandaag in het Persmuseum in Amsterdam als eerste een digitale editie van het ND. Naast hem Ruud Vos internetchef van het Nederlandse Dagblad. De pdf-versie van Het Nederlands Dagblad is volgens Vos vooral bedoeld voor de lezers in de VS en Canada: "Daar zit 40 procent van de bezoekers van onze site. Kopen deze mensen de krant los, dan betalen ze drie tot vier dollar. Wij houden hier vervolgens slechts 25 dollarcent aan over. Omdat in de VS en Canada creditcardbetalingen veel meer zijn geaccepteerd, proberen we het nu ook op deze manier." Mochten jullie van het ODD een printje willen, dan is dat geheel gratis. Ook in Canada en elders in de wereld.
ODD Down
Delft - Het spijt me dat het Ongehoord Digitaal Dagboek vandaag niet te bereiken was. Dat komt omdat de server van Blogspot de hele dag 'down' was. Men was bezig was fouten te herstellen van de laatste ' verbetering '. Ik hoop dat het hier voorlopig bij blijft.
Sorry for today’s downtime. Blogspot - the server on which the Ongehoord Digitaal Dagboek is hosted - has been down all day.
Ooit was hij blond
dinsdag 12 maart 2002Cadeaus horen erbij Delft – Corien had op haar verjaardag niet te klagen over aandacht. Er kwamen heel wat mensen haar de hand schudden en feliciteren. De kamer zat op zaterdag goed vol. Niet alleen uit Brabant, ook uit andere plaatsen in ons land kwam visite. Iedereen bracht ook een cadeau voor haar mee. De stapel presentjes begon met een salontafeltje. Dat was maar goed ook. Nu had de jarige meteen een plekje voor al de gaven. Ook de kleinkinderen hadden haar niet vergeten. Niet alleen hadden ze voor een fraaie tekening gezorgd. De beide dametjes brachten voor ‘de liefste oma’ ook een beker met fraaie tekening mee. De oudste van de twee kleindochters zorgde voor de overhandiging. De bijbehorende knuffel kreeg oma echter zowel van Nienke als van Benthe.maandag 11 maart 2002Britse politici zien €uro op den duur wel zitten Kingston upon Thames - De meeste Britse parlementsleden zijn ervoor om op den duur het pond sterling in te ruilen voor de euro. Dat hoorde ik zondag tijdens een felicitatietelefoontje uit Engeland.
Het blijkt uit een peiling onder parlementariërs waarvan de tv-zender ITV die dag de uitkomsten bekendmaakte. Maar het merendeel van de politici wil nog wel enkele jaren wachten met de invoering van de Europese munt, wist mijn bron te vermelden. Volgens ITV zou 59 % van de Lagerhuisleden stemmen voor invoering van de euro over een paar jaar; 39 % is tegen en 2 % weet het niet. Maar als het referendum over de euro-invoering morgen al zou worden gehouden, zou slechts 46 % voor stemmen. De steun voor toetreding tot de Europese Monetaire Unie is groot bij de Labour-partij van Tony Blair. Bijna driekwart van de Labourparlementsleden ziet de euro wel zitten. Bij de Conservatieven is dat maar 27 %. De Liberal-Democrats zijn pas echt enthousiast. Liefst 86 % van de parlementsleden van de derde partij van Groot-Brittannië is voor invoering van de euro. De meeste Labour-politici willen dat de Britten zich nog voor de komende algemene verkiezingen in 2005 of 2006 over invoering van de euro kunnen uitspreken. Hoezo potje? Eindhoven – Kleindochter Nienke stuurde een e-mail:
”Wat denken die grote mensen wel. Dat ding kleeft aan je billen. En dan sta je eens een keertje uit jezelf op, zijn ze boos omdat mijn hele plas over de vloer gaat. Zet me dan ook op de wc, daar gaan jullie toch ook zitten! Enneh, ik wil er natuurlijk nog steeds een boekje bij, anders kan ik niet plassen en poepen. Trouwens, die boeken heb ik ook heel snel uit: "Mamma, ander boek!" Boeken lees ik natuurlijk overal. Ook graag met mamma of met Dirkje (dat is de pop die ik van tante Sjaan kreeg!) Je bent gewaarschuwd!! Delft – Alleen blinde rokers van Marlboro-sigaretten missen voortaan nog de waarschuwing op hun pakje. Marlboro heeft eerder dan verplicht veel grotere kaders met teksten als Roken is dodelijk en Rokers sterven jonger op de doosjes gezet. Marlboro heeft in ons land het grootste marktaandeel: 40%
De waarschuwende teksten beslaan bijna eenderde van de voorkant van het pakje en bijna de helft van de achterkant. Vanaf mei zijn producenten van sigaretten verplicht de vernieuwde waarschuwing in Nederland op de pakjes te zetten. Nederland loopt dus voor op de Europese wetgeving die in september van kracht wordt. De nieuwe pakjes Marlboro worden in de loop van deze week in de automaten verwacht. De snelle invoering van de grote waarschuwingsteksten valt samen met de introductie van een nieuwe verpakking. Voor Philip Morris was het praktisch om die introductie samen te laten vallen met de presentatie van de opvallender waarschuwingen. Ze zijn dus niet bekeerd. De vraag is of het helpt. Je moet namelijk niet alleen blind zijn om niet te weten dat roken dodelijk is. De groentenzaak begon als aardappelhandel Helmond – De gisteren in dit digitale dagboek geroemde groentenzaak aan de Molenstraat begon ooit als aardappelhandel. Zelf bracht men de aardappelen per schip vanuit Zeeland naar Brabant. Hier werden de piepers vanuit het schip aan de man gebracht. Later toen een van de zoons zich ook in de aardappelhandel begaf, kwam er de zaak in de Molenstraat. De aardappelen werden met paard en wagen bij de klanten afgeleverd. Later kwamen daar ook de groenten bij. Langzamerhand werd er steeds meer verkocht in de zaak. Naast aardappelen, groenten en fruit kwamen er ook kruidenierswaren bij. Maar de mensen stonden - Maartje schreef het al - in de rij voor de soepgroenten. Op vrijdagavond zat er een hele ploeg broers en zussen en anderen die toevallig aanwezig waren, de groenten schoon te maken en klein te snijden. Ik herinner mij nog mijn eerste bord ‘zondagse groentensoep’ in de kamer/keuken achter de winkel. Het water loopt me nog in de mond als ik er aan denk.
zondag 10 maart 2002Leren jong jongleren Delft – Jongleren behoef je niet perse jong te leren. Je kunt er op elke leeftijd mee beginnen. Toch denk ik dat je het sneller en beter leert als je het jong leert. Als Sander jongleert kijkt zijn dochter Nienke er met veel bewondering naar. Zij jongleert ook al, want wat je jong leert, vergeet je niet gauw. Doe net als Nienke en begin eenvoudig met één bal. Wanneer je die goed kunt vangen, heb je de eerste stap op weg naar het jongleren geleerd. Jongleren begint met ballen. Wanneer goed kunt jongleren met ballen, kun je gaan leren om te jongleren met kegels. Zodra je dat onder de knie hebt, komen de fakkels. Niet meteen jongleren met brandende exemplaren, hoor. Eerste leren jongleren met gedoofde fakkels. Daarna lukt het overal mee. Je kunt jongleren met paraplu’s, kleine krukjes, zwaarden en dolken, sinaasappels en peren. Jongleren is ook plezier voor twee. Je jongleert de ballen – eieren kan ook – dwars door de kamer naar elkaar toe. Ik heb ze het zien doen met vier man. Ik wens jullie allemaal veel jongleerplezier.
Klik naar de cursus jongleren We maken de Molenstraat beroemd Helmond – Op zondag 4 november vorig jaar moedigde ik jullie in dit digitale dagboek aan om je verhalen over de Molenstraat en de groentenzaak daar in te sturen. Ik las slechts twee bekende namen. Maartje schreef:”Mijn moeder is geboren in de Molenstraat. Ik kan niet precies zeggen welke foto dat is, maar ik weet dat het bij de groentenboer was. Mijn oma en opa hadden daar vroeger een winkel met de beste soepgroenten uit de omgeving. Mijn moeder heeft ook op de Jan van Brabant gezeten nog in het oude "a" gebouw”.
Kijk, dat zijn leuke dingen om te weten over deze beroemde winkelstraat. De roem van de soepgroenten is inderdaad legendarisch. Maar ik mis nog het verhaal van de twee boertjes die een flesje Amstel dronken in de keuken. Ook Corien schreef iets over de straat: ”Het derde huis (een groentenwinkel) aan de rechterkant is het huis waar ik geboren ben. Ik heb daar 21 jaar gewoond. Het eerste huis rechts is van Kees Grootjes. Het tweede huis rechts van Mevrouw Verdonck, zij verkocht fournituren. Het vierde huis was van banketbakker Kuipers - De Nijs. Als ze vroegen:"Waar woon je?", zei ik:"Naast Kuipers". Dan wist iedereen altijd waar ik woonde. Ik heb in de binnenstad van Helmond een fijne jeugd gehad”. Het is nog niet te laat. Laten we van de Molenstraat de beroemdste straat van Helmond maken. Dus schrijf je verhaal hier maar bij. Berry van Aerle als filmcriticus. Helmond - Het lijkt zo uit een sketch van cabaretier Theo Maassen te komen, maar niets is minder waar. Berry van Aerle zal voortaan wekelijks te horen zijn als filmcriticus in het door luisteraars in Helmond e.o. hooggewaardeerde radioprogramma "Pathé FilmBlik". Berry geeft voortaan zijn eigen kijk op films die in de bioscoop draaien, op tv komen of die in de videotheek liggen. Naast Luud Smits van de HitKrant en Niels van Echteld van Cinemaskoop.com en Radio 3 FM is Berry de derde 'celebrity' die aan "Pathé FilmBlik" verbonden is. Vaste items als de prijsvraag, de filmagenda, nitpickers en Miriam Dubbel D blijven ook in de nieuwe serie afleveringen van de partij. Het filmprogramma beleefde onlangs zijn 50e uitzending en heeft geleidelijk aan zijn eigen originele formule ontwikkeld. Veel humor en veel goede muziek zijn maar twee van de vele ingrediënten die ervoor zorgen dat het radioprogramma uitermate goed beluisterd wordt. De presentatie is in handen van filmjournalist en stemacteur Peter van Hoof en Top 40 expert John van Asten. "Pathé FilmBlik" is elke vrijdag tussen 19:00u en 21:00u te beluisteren bij Stadsradio Helmond (FM 107.2 en 94.4 op de kabel).
Abonneren op:
Reacties (Atom)
Links van ODD
Aanmelden bij
Posts
Alle reacties
|
