Op je buik lig je stabiel
Eindhoven – Meteen na binnenkomst wijst Nienke ons op de sneeuw (neeuw). Ze wil net als het weekend daarvoor op de slee naar buiten.
“Eerst even wat drinken”, antwoordt haar oma, met haar tas nog in de hand. Om ons duidelijk te maken dat dit uitstel niet kan leiden tot afstel, posteert de kleine dame zichzelf naast de slee bij de voordeur. Wij haasten ons dan ook met de thee. Samen met haar pappa vertrekken we daarna naar de speeltuin. De kleine meid ligt het liefst op haar buik als zij wordt voorgetrokken. Dat is stabiel. Terwijl pappa trekt en opa fotografeert, zorgt oma voor een stabiele ligging. Zo gaan we in eindeloze rondjes door de speeltuin.
Nienke begint steeds beter te communiceren. Ze spreekt niet alleen de woordjes na, ze weet ook goed wat ze betekenen. Dat wordt eens te meer duidelijk als we haar na ruim een half uur melden wat we naar huis gaan.
“Nee”, vindt Nienke.
We proberen er over te onderhandelen, maar het antwoord blijft: “Nee”.
Pas als we zeggen dat oma haar dan op de slee naar huis zal trekken, gaat ze weer op haar buikje op de slee liggen en roept vol overtuiging:”Oma!”.


Klik naar de sleerit