donderdag 31 januari 2002


Niet aan het wiebelen te krijgen


De Millennium brug.Londen – Gisteren probeerden ongeveer 2000 Britten de Millennium brug in Londen aan het wiebelen te krijgen. Het lukte ze niet. Toen de brug na de opening indertijd veel te veel op en neer bewoog, werd de brug grondig versterkt. Nu is hij dan ook wiebelvrij.

Nutteloze informatie van €uropese Commissie


239 ton euromunten.Delft – Het is voorbij! De guldens zijn definitief verleden tijd. Corien wees me op een stukje tekst in de Volkskrant van gisteren. Daar las zij het resultaat van de inventarisatie van een ambtenaar bij de Europese Commissie rond de euro. Allemaal nutteloze informatie, maar misschien toch een glimlach waard. Wat heeft de man of vrouw namelijk uitgerekend. De ambtenaar meldt dat het gewicht van alle zestig miljoen nu uitgebrachte euromunten bij elkaar is meer dan 239 duizend ton. Dat is volgens de enthousiaste ambtenaar het equivalent van 24 Eiffeltorens. Stapel je de muntjes op, dan bereik je volgens de Europese Commissie een hoogte van bijna 79 duizend kilometer. En dat is dan weer 1,4 miljoen maal de hoogte van de toren van Pisa. Ik vermoed dus dat het om een Italiaanse ambtenaar gaat. Wil je alles nog een keer vervoeren, dan heb je 478 duizend vrachtwagens nodig. Ook de eurobankbiljetten waren onderwerp van de rekenkunst. Ze blijken achter elkaar een afstand van 1,9 miljoen kilometer te overbruggen. En dat is dan weer vijf maal de afstand tussen de aarde en de maan. Het is vermoedelijk dus een Italiaanse ambtenaar met een verrekijker.

Van harte gefeliciteerd Majesteit


De vorstin.Den Haag – Vandaag verjaart onze vorstin. Zij wordt 64 jaar. Namens alle lezers van deze pagina wens ik haar een fijne dag en veel plezier aanstaande zaterdag.
Ik kan me voorstellen dat ze volgende week, na zo lange reeks van officiële diners, wel weer eens trek heeft in een kopje erwtensoep met een sneetje roggebrood met spek. Dat gun ik haar ook.

Het plaatje is verloren gegaan.

Een staatsieportret oude stijl


Delft – De beroemde Nederlandse kunstschilder Rembrandt is het grote voorbeeld van de Delftse kunstenaar Kerdy van Vuuren. De Delftenaar liet zich door zijn illustere voorganger inspireren tot een portret van kroonprins Willem Alexander en zijn verloofde Máxima Zorreguieta in de kleding en decor uit de tijd van zijn grote voorbeeld. Hij schilderde op paneel een dubbel portret van het koninklijke paar.

“Willem Alexander is gekleed zoals hij dat 350 jaar geleden zou zijn ten tijde van een huwelijk van een belangrijk persoon. Let op de kwastjes aan zijn boord, hoe langer die zijn hoe belangrijker de persoon in die tijden was. Máxima heb ik geschilderd in een kostuum dat tot de verzameling van Rembrandt behoort en waarvan nog een deel in het Amsterdamse Rembrandthuis te zien is”, vertelde de artiest in een lokale krant.

Het paneel is voorlopig nog te bewonderen in de etalage van een lijstenmakerij en glashandel aan de Haagse Frederikstraat, vlakbij het Noordeinde. Dus als het verloofde stel een wandelingetje maakt, kan het zelf het resultaat bewonderen.
Een staatsieportret van Willem Alexander en Máxima in oude stijl.
Het Koninklijke paar in Rembrandt’s tijd

woensdag 30 januari 2002


Vrolijke dienders in de kuip


Driehonderd politiemensen in de kuipRotterdam – Wanneer er driehonderd politiemensen zijn verzameld in het voetbalstadion van Feyenoord staat er meestal een risicowedstrijd op stapel. De gezichten staan dan strak en er wordt weinig gelachen. Dinsdagmorgen was dat anders. De eerste 235 van de 300 buurtagenten werden aangesteld en dat was kennelijk een vrolijke gebeurtenis. De bewoners van de Maasstad hebben nu een vast en herkenbaar aanspreekpunt. De buurtagenten zullen niet meer terugkeren in de Kuip. Want ze worden niet ingezet tijdens grote evenementen in de stad. Dat beloofden korpsbeheerder en burgemeester van Rotterdam Opstelten, korpschef A. Meijboom en hoofdofficier van justitie H. van Brummen.

Moe van Máxima?


Delft – Elke dag wordt er nu aandacht besteed aan het huwelijk. Bijna net zo veel als aan voetbal. En dat is veel! BNN doet een onderzoekje naar de Wim-Lex en Máx-moeheid onder de Nederlandse bevolking. Als je er aanmeedoet maak je bovendien kans op Costa DVD.

Klik naar de vragenlijst van BNN


Prestigieuze internationale carnavalsprijs gaat naar Delft


Delft – De Gouden Nar, de onderscheiding van de Federatie van Europese Narren, is nog maar vijf keer in Nederland uitgereikt. Dit jaar ging de prijs niet naar een van de carnavalbolwerken in het zuiden van ons land, zoals Helmond of Den Bosch, maar naar Kabbelgat, zoals Delft in deze tijd van het jaar heet. Tijdens het jaarlijkse boerenbal kreeg - onder luid gejuich van het aanwezige publiek en de klanken van de carnavalskapel - de voorzitter van de Delftse carnavalsvereniging de Rooie Rijers en voormalig stadsprins Hans uit handen van de president van de Federatie van Europese Narren, de Gouden Nar uitgereikt. Hij kreeg de onderscheiding voor zijn toewijding en inzet voor het Delftse carnaval.


Trots toont Hans zijn prijs

dinsdag 29 januari 2002


Rechter beslist over Feng Shui


Londen - Mocht je ooit in Londen iets willen kopen in een Chinese geschenkenwinkel dan beveel ik het gezellige winkeltje van Tak Ping Yeung aan in Chinatown. Je vindt de zaak op nummer zes in Gerrard Street. Yeung heeft daar al sinds 1979 zijn winkeltje en doet er goede zaken. Dat komt volgens hem door de goede Feng Shui. Dat is een al heel oude Chinese kunst om ruimten zo in te richten dat ze een maximum aan gezondheid en geluk brengen. De kans bestaat echter dat de cadeauwinkel niet kan blijven.
De huisbaas van meneer Yeung wil dat hij zijn winkel verplaats. Hij hoeft slechts twee percelen op te schuiven naar nummer vier. Een identiek pand. Toch verzet de Chinese winkelier zich echter fel hiertegen. In het Chinees klinkt vier als ‘death’ en dat is volgens de Feng Shui een slecht voorteken. Hij is daarom naar the Central London County Court gestapt om daar de zaak aanhangig te maken. Yeung beroept zich op de ‘the Human Rights Act’. ”The decision will have serious implications for the future of the shop and my family”, vertelde Yeung. Dat vindt de huisbaas ook, maar om een heel andere reden. ”If tenant were able to use this as a reason for not moving, there could be major implications”, vindt de huisbaas. Ik wens de rechter wijsheid.

Meneer Yeung wil niet verhuizen van nr 6 (links) naar nr 4 (rechts)

Meneer Yeung wil niet verhuizen van nr 6 (links) naar nr 4 (rechts)

maandag 28 januari 2002

€uro test


zet hier het fotobijschrift.
Eindhoven – Michiel was bezorgd over de kwaliteit van onze nieuwe muntjes. Kunnen ze wel tippen aan de ouderwetse guldenkwaliteit? De Nederlandse Bank is dik tevreden. Maar is dat ook voldoende voor de dagelijkse gebruikers? Er blijken door nieuwsgierige consumenten uitvoerige testen te zijn gedaan.
En die vallen erg tegen. Kijk maar naar het resultaat van het Tweakers lab.


klik naar de complete €urotest

Helmond haalt naakt naar binnen


Helmond - In het Kasteelpark stond tot voor kort het bronzen naakt ‘Aglaïda’ van de Franse beeldhouwer Aristide Maillol. Tijdens romantische wandelingen in het park op stille zondagmiddagen hebben mijn echtgenote en ik er vaak even bij stilgestaan en vele bruidsparen hebben er na de huwelijksplechtigheid in het kasteel bij geposeerd. De gemeente Helmond heeft het echter ijlings weg laten taken. Het krijgt nu een plaatsje in het nieuwe Boscotondo-museum.
Wat is er aan de hand? Vindt de gemeente het plotseling aanstootgevend om een bronzen naakte vrouw in het binnenstadpark te herbergen? Neen, de reden heeft, zoals zo vaak, met geld te maken.
Een Helmondse wandelaar met verstand van kunst heeft de gemeente er op gewezen dat het beeld wel heel veel geld waard is om zo maar in een park te zetten. Kennelijk wandelen er niet zo vaak kunstkenners in Helmond want het beeld staat er nu reeds 46 jaar. De gemeentelijke cultuurbewakers bedankten de kunstliefhebber voor de tip en riepen de hulp in van andere kunstkenners. Na taxatie bleek het beeld 0,82 miljoen euro waard.

Gratis abonnement
In 1955 kreeg de gemeente Helmond het beeld cadeau van P. Fentener van Vlissingen toen deze terugtrad als directeur van de Vlisco. Het beeld stelt een van de drie gratiën uit de Griekse mythologie voor. De post-impressionistische kunstenaar Maillol is een van de bekendste beeldhouwers uit het begin van de twintigste eeuw. Hij wordt in een adem genoemd met zijn tijdgenoot Rodin. Er is een Maillol-museum in Parijs en ook het Kröller Müller museum in Otterloo heeft een kunstwerk van hem.
De Helmondse wandelaar die de tip gaf, kan een gratis abonnement voor het Helmondse museum tegemoet zien.

Klik naar het Museum Maillot

zondag 27 januari 2002

Nienke’s woordenschat


Helmond - Afgelopen donderdag pasten wij op Benthe en op vrijdag pasten we op allebei onze kleindochters. Vrijdagmorgen haalde ik Nienke op in Eindhoven. Terwijl we naar Stiphout reden showde Nienke mij haar woordenschat. Ze noemde op wat ze zag. "Bus" of "Auto", want er is een verschil. "Opa sturen" en "Nienke rijden", ook hier is een verschil. Onderweg kreeg alles de juiste naam. "Bomen" en "Dak" of "Fiets" en "Huis". We gingen naar "Oma toe" en natuurlijk ook naar "Benthe toe". Eenmaal aangekomen in Stiphout kregen oma en Benthe een dikke zoen en ging Nienke verder met het benoemen der dingen. "Stoel" en "Drinken". "Bank" en "Eten". Toen ze bij mij op schoot klom, ontwaarde ze mijn zijden stropdas, waar ik vorige zomer in Londen £30 voor neerlegde. Ze greep de das beet, gaf een flinke ruk en zei: "Touw".

zaterdag 26 januari 2002



"Hoog tijd voor een krachtig nee"


Helmond - Er zijn in het Helmondse theater ‘t Speelhuis heel wat kluchten op gevoerd. Nu speelt het theater zelf de hoofdrol in een Helmondse klucht. De bijrollen zijn voor de lokale politieke giganten van dit gezellige Brabantse plaatsje. De honderden leden van muziekverenigingen en toneelgezelschappen beginnen overigens nu pas te beseffen dat zij niet slechts figuranten zijn, maar een duidelijke rol kunnen opeisen.

Misverstand
Van de week meldde de fractievoorzitster van de lokale afdeling van het CDA, tot verbazing van vriend en vijand, dat zij de discussie over de circusopstelling van ‘t Speelhuis weer wilde openen. Twee CDA-wethouders haasten zich daarop om met een persverklaring naar buiten te komen. Het CDA-standpunt is volgens hen niet gewijzigd. "Het is een misverstand", vinden de CDA-bestuurders. Zij vinden nog steeds dat er snel gesloopt moet worden om plaats te maken voor een professioneel en comfortabel theater.

"Wij zijn oenen"
Het Overlegorgaan Helmondse Muziekverenigingen (OHM) mengt zich nu pas in de discussie. Niet bepaald een snelle reactie. Secretaris Sjef Warmerdam van het OHM vindt dat ook, maar zegt: "Een Helmonder is altijd te laat". Het OHM doet een oproep aan de politiek om rekening te houden met de vele muziekverenigingen in hun plaats. De secretaris begrijpt dat hij eigenlijk te laat is en dat ingrijpen bijna niet meer kan. "We zijn natuurlijk oenen", geeft hij dan ook toe in de lokale krant. Het OHM vindt dat eerst de wensen van de klanten van het theater moeten worden geïnventariseerd. Veel lokale verenigingen zoals Fanfare Stiphout, Kolok, Genesius en Phileutonia maakten in het verleden gebruik van ‘t Speelhuis en zorgden voor volle zalen. "Van de een op de andere dag zijn de verenigingen eruit gezet", meent Warmerdam. "Is dat nou de manier waarop je met Helmondse cultuur omgaat", vraagt hij zich verwonderd af.

Niks geleerd van verleden
Ook Els van der Weijden, die heel wat avondjes in het publiek zat als er een opvoering werd gegeven in ‘t Speelhuis, draagt bij aan de discussie. Zij schrijft in de lokale krant:
"Waarom al dat gekrakeel rondom ‘t Speelhuis? Wat wil wethouder Prinsen? Een grote zaal? Aanzien? Gelijk?
Groot zal de zaal niet worden na een verbouwing, wel wordt er iets unieks vernietigd. Wie wil dit en waarom? Het zou te duur zijn om de ‘en ronde’ te behouden. Geld kan en mag de reden niet zijn. Hebben we dan niets geleerd in het verleden van al die anti-Traverse-protesten? Deze werden ook genegeerd en daarom hebben we nu een Bureau van Riek nodig om het weer terug te draaien. En kijk naar al die marktprojecten, handen vol geld heeft dat gekost en nog steeds.
Als geboren en getogen Helmondse vind ik het hoog tijd om hier een krachtig nee te roepen en vele Helmonders met mij. Durf anders een referendum aan, midden op de markt op zaterdag, en kijk wat we willen. Deze besparingstip mag Helmond gebruiken om samen met nog wat sponsors een multifunctionele grote zaal te bouwen tot volle tevredenheid van iedereen. En Helmond behoudt iets unieks in het centrum".


't Speelhuis.

vrijdag 25 januari 2002

Het kind als consument!
Delft - Er is nu een site speciaal voor kinderen. Daar kunnen de kleine internetbezoekers vragen stellen over computers en internetsites. Er is zelfs een echte poll: "Hoe voorkom je dat je iets rottigs ziet op internet?" Dat lijkt me nu echt een verstandige vraag voor een jeugdige computerfanaat. Het juiste antwoord luidt:"Misschien wil mijn vader of moeder zo vriendelijk zijn om het mij te verbieden".

Klik naar de kinderconsument.


Tatoeage als eerbetoon aan dode vriend


De rug van Gordon Roy.Wishaw - Wanneer ik in Groot-Brittannië ben, valt het me steeds weer op hoe populair tatoeages daar zijn. Zij sieren tal van Engelse en Schotse borsten, buiken en billen. Meestal is het slechts een kleine voorstelling. Bijvoorbeeld een dolfijn of vogeltje op een bil of borst, die slechts zichtbaar wordt aan het strand of in de slaapkamer. Maar ook op handen en armen zie je taferelen. Soms staat er ook een klein stukje tekst bij. Meestal een naam of eenvoudig ‘mum’.
De 38-jarige Gordon Roy uit het Schotse Wishaw is wellicht de enige wiens rug geheel vol met tekst staat. Hij heeft de volledige tekst van de Led Zeppelin hit ’Stairway to heaven’ op zijn rug laten tatoeëren. Hij deed dat als eerbetoon aan zijn vijf jaar geleden bij een verkeersongeval om het leven gekomen vriend Donald. Het was hun beider lievelingsnummer.
Gordon is door zijn tatoeage een lokale bezienswaardigheid geworden. "People have told me it is amazing and keep asking to look at it", vertelde hij .
"It may sound mad but it was not a spur of the moment thing. I've been wondering how to pay tribute to Donald since he died", ging hij enthousiast verder. Het duurde drie uur voordat de lokale tatoeage-artiest Dave McGowan het eerbetoon op de rug had vastgelegd. Het kostte Gordon £65.

donderdag 24 januari 2002

Creatief met aardappel
Delft - Ben jij 'creatief met kurk' of 'scheppend met pen en papier'? Zelf ben ik heel handig in de keuken. Ik kan toveren met een aardappel. Wil jij het ook eens proberen? Oefen dan eens met een virtuele aardappel.

Klik naar de aardappel.
‘En Ronde’ politieke speelbal
Delft / Helmond - De verkiezingen komen er aan. Dus moeten de lokale voorvechters van de belangen der kiezers aan de bak. Opvallen en profileren en dat is nog niet zo eenvoudig. In Delft probeert een voetbaltrainer annex speelkastenbaron zichzelf om te toveren tot lijsttrekker van Leefbaar Delft. Een portret in een lokaal huis-aan-huisblad moest daarbij helpen. In het interview zei de kakelverse politicus echt wat hij dacht en beledigde daarbij alle moslims in zijn stad. Niemand had hem kennelijk vertelt dat je in zo’n geval alleen maar uit je partijprogram mag citeren. Hij kon het later voor andere media ook niet meer uitleggen. Andere politieke partijen rekenden direct met af en maakten hem voor extreem rechts uit. "Het is mijn persoonlijke mening en niet die van mijn partij", was zo ongeveer zijn excuus. Ik voorspel hem geen grote carrière in de politiek.
Dan doet het CDA in Helmond het handiger. Die partij opent kort voor de verkiezingen weer de discussie over de ‘circusopstelling’ in het Speelhuis. Het lokale theater wordt momenteel, ondanks veel tegenstand, verbouwt tot een ‘normale’ schouwburg. Plotseling beseffen de CDA-politici dat juist de lokale zang- en toneelverenigingen veel baat hebben bij die ‘en ronde’ opstelling. En dat zijn allemaal stemmen. Zijn de Helmondse Christendemocraten nu echt van plan het ‘circustheater’ te redden? Dat valt nog te bezien. Ze hebben alleen de discussie weer mogelijk gemaakt. De echte raadsdiscussie moet volgens de mannen en vrouwen van het CDA pas na de verkiezingen plaats vinden. Of deze ‘wending’ een ’doorbraak’ is moet dus nog maar blijken. Meer politieke helderheid kan men nog niet bieden. Daar kan de lokale Delftse lijsttrekken van Leefbaar Delft nog veel van leren.

woensdag 23 januari 2002

Studenten willen tikken tellen
Twente – De tikkenteller wordt binnenkort onbruikbaar omdat onze nationale trotst de KPN overstapt op een ander signaal. En wie hebben daar de meeste last van? Juist de studenten. “Bij een gemiddelde woningbezetting van vier studenten heb je het over minimaal 60.000 studenten die van de teller afhankelijk zijn”, berekent G. van Kempen, student aan de Universiteit Twente. Samen met vier studiegenoten ontwikkelde hij dan ook een alternatief voor de tikkenteller van KPN Telecom. Als het KPN-kastje over twee maanden niet langer de gesprekkosten kan bijhouden, is hun vinding klaar om die taak over te nemen.
De studenten produceren hun eigen kastje in samenwerking met de Sociale Werkplaats in Hengelo. De eerste vijfhonderd zijn reeds klaar. De studententikkenteller kost € 75.


Klik naar de studententikkenteller


That is all there is


Los Angeles – In haar huis in Bel Air is op maandag 21 januari na een hartaanval op 81-jarige leeftijd de zangeres Peggy Lee overleden. De van oorsprong Scandinavische vocaliste is ongetwijfeld een van de laatste grote jazz-zangeressen die het voor elkaar kreeg om hoog op de hitparade te verschijnen. Haar laatste grote hit dateert toch al weer uit 1969. Het was ‘Is that all there is’. Maar haar grootste succes beleefde ze zonder enige twijfel in 1958 met de hit ‘Fever’.
Mijn favoriete lp is ‘Beauty and the Beat’ uit april 1959. Daarop zingt zij met de groep van George Shearing. De LP is later, met twee bonustracks, ook op cd uitgebracht. Ik zal hem vandaag vaak draaien.
De zangeres was vorige week nog in het nieuws. Toen stelde het hooggerechtshof in haar woonplaats haar in het gelijk in een zaak die ze had aangespannen tegen de platenindustrie wegens het uitbrengen van cd’s met oude opnamen zonder voldoende rechten te betalen. Iets wat ook veel andere artiesten overkomt. Men schat dat de platenindustrie haar door dit vonnis nog vele miljoenen schuldig was.

Peggy Lee.

Peggy Lee

dinsdag 22 januari 2002

“Je houdt het toch niet voor mogelijk”
Vlissingen – Het is de angst van elke operatiepatiënt en het onderwerp van talloze gruwelijke ziekenhuisgrappen. Je wordt na een operatie wakker en men blijkt het verkeerde been te hebben afgezet. Toch overkwam het een patiënt in een ziekenhuis in Vlissingen. Een chirurg van Ziekenhuis Walcheren amputeerde het verkeerde been. De raad van bestuur van het ziekenhuis komt niet verder dan dat de fout het gevolg is van “een complex van factoren”. Ik stel voor om de volgende keer in drie talen - en voor de zekerheid ook nog in het lokale dialect - met een dikke stift op het goede been te zetten: NIET VERWIJDEREN!!!

Klik naar een artikel over het been
Klik naar een volgend artikel over het been
Het populairste poesje van het net
Delft – Ik liet al eerder een verzameling foto’s zien van Kitty, de bekende internetpoes. Er zijn een fors aantal enthousiaste photoshoppers die het poesje steeds weer in andere situaties brengen. De bekende foto van het enthousiaste katje is nu weer eens ‘opgeleukt’ met een landmijn.

Kitty





maandag 21 januari 2002

”Thank you James Earl Ray for keeping the dream alive”.
Lauderhill – In de Amerikaanse staat Florida hebben ze een wel heel bizar en gênant foutje gemaakt. Men wilde een plaquette ophangen om de zwarte acteur James Earl Jones te eren. Deze bracht immers de figuur van dominee Martin Luther King in een stuk weer tot leven. In plaats daarvan werd er een plaquette geplaatst die eer bewees aan de nagedachtenis van James Earl Ray, de moordenaar van Martin Luther King.

Het is vandaag Martin Luther King Day. Op tal van plaatsen in Amerika wordt herdacht dat in 1968 dominee Martin Luther King in een hotel in Memphis om het leven werd gebracht. Voordat de Jones afgelopen zaterdag arriveerde om de plaquette te onthullen, was de fout gelukkig hersteld. Ik hoop dat het slechts een foutje was.

Klik naar het Amerikaanse bericht

zondag 20 januari 2002

Klok met het handje
Delft – Een tijdschrijver heeft het maar druk!

Klik naar de tijdschrijver

Droom blijkt nachtmerrie
Waddinxveen - Het radiostation Yorin schreef in november vorig jaar geschiedenis toen het als eerste ter wereld een tropisch eiland cadeau deed aan een luisteraar. De 24-jarige studente Monique de Koning uit Waddinxveen was de gelukkige winnaar van een zenuwslopende quiz en daarna de eigenaar het eiland Frenchman’s Cay.
Monique stamelde na afloop: “Ik ben een gewone studente en ben nu ook gewoon eigenaar van een tropische eiland midden in de Caribische Zee, dat geloof je toch niet!
Pas later drong het tot de winnares door dat haar droom eigenlijk een nachtmerrie was. De eilanden in de omgeving van Frenchman's Cay, dienen namelijk als een belangrijke overslagplaats voor cocaïne uit Colombia.
Oeps, daar keek Monique wel even van op. Maar ach, de smokkelaars gaan misschien wel aan Frenchman's Cay voorbij. Maar het volgende probleem diende zich al aan: Carey-schildpadden. Deze reuzenschildpadden behoren tot een bedreigde diersoort en hebben uitgerekend Moniques eiland uitgekozen als een van de weinige plaatsen waar ze nog eieren leggen.
Maar het ergste is nog de strijd om het eigendom van het eiland. Yorin had een optie genomen bij de Griekse zakenman Peter Tsokos, die in Miami een makelaardij in eilanden drijft. De autoriteiten in Nicaragua en de indianenstammen rond het eiland, beschuldigen Tsokos ervan het eiland op slinkse wijze te hebben ontfutseld aan de indianen. Hij zou steekpenningen hebben betaald en de indianen tegen elkaar hebben uitgespeeld. Monique dreigde dus verzeild te raken in een stevig politiek conflict. Dat blijkt uit het lot van het Britse echtpaar Gaskin, dat enkele jaren geleden van Tsokos een naburig eiland betrok. Het verblijf van het echtpaar mondde uit in schietpartijen, een ontvoering en uiteindelijk de dood van Philip Gaskin.
Toen Monique de Koning deze feiten hoorde, schrok zij zich een hoedje en gaf de prijs snel terug aan de jongerenzender.
In plaats van het droomeiland kreeg Monique van Yorin nu een verzorgde reis naar de Dominicaanse Republiek. Loopt het toch nog goed af voor Monique. Ik hoop dat het nu ook nog goed afloopt voor die reuzenschildpadden.

Klik naar het verhaal van haar eiland.

zaterdag 19 januari 2002

Zij kan wel schrijven, maar nog niet tellen
Hazerswoude – Barbara meldt het volgende:


“Oke dan! Ik meld ff dat m'n website weer helemaal nieuw is.
Er staan nu foto's op (van mij, en van Elise en Aimee, en m'n zus en m'n zusje) En voor degenen die het willen zien (o.a. Jeanna) is er ook ff een heel nieuw Di-rect deel. En ik heb een nieuw gastenboek, want die ander deed het niet. En een teller maar die doet het weer niet want ik kan niet zo goed met tellers overweg geloof ik. Ze doen het nooit bij mij! En een heeeeeeeeeeeeeeeeele saaie poll, maar ja ik moest toch iets.



Klik naar Barbara 88
Advies voor nieuwe ouders
Delft – Nieuwe ouders krijgen van vele kanten advies. Van andere nieuwe ouders en van ervaren ouders. Van buren, van vrienden, broers en zussen, van ooms en tantes en natuurlijk niet te vergeten oma’s & opa’s. De adviezen gaan over grote en kleine zaken. Een voorbeeld:
“Laat je kindje niet huilen, hiervan raakt het alleen nog meer van streek en zal het moeilijker in slaapvallen”.
“Wat moeten we dan doen?”
“Even knuffelen en wiegen heeft waarschijnlijk meer resultaat. Het geeft jou en je kindje een tevredenen gevoel”..
”Bedankt voor de tip. Ik denk er over”.
”Neem je kind eventueel bij je in bed. Ik ken heel wat ouders die hier voor kiezen. Als het kindje in slaap is gevallen, kun je het voorzichtig in het ledikantje leggen”.
“Daar kijk ik toch wel een beetje raar tegen aan”.
“Ach, het is maar waar je woont. In Japan bijvoorbeeld is het heel gewoon dat je kindje bij je slaapt”
”Ik ben bang dat ik er op ga liggen”..
”Ben je gek, dat zal heus niet gebeuren”.
“Tenzij je natuurlijk dronken of stoned bent”.
En zo kan je nog pagina’s lang door gaan. Het zijn net bakerpraatjes. Op internet kun je daar ook heel veel van vinden.

Klik naar bakerpraatjes.

vrijdag 18 januari 2002

Doldwaze toneelstukjes
Helmond – Weten jullie waar ik het over heb als ik zeg:”Cor is het geworden”. Neen? Dat is nou jammer. Maar misschien helpt het als ik daarbij zeg:” Bemmels, Dansmariekes, Spurriezeiers, Dobbelsteentjes, Striepke Veur, Spurrieboerengilde-aovond en Zeivuraovond”.
Als je het nu nog niet weet moet je maar eens doorklikken.

Klik naar de Spurriezeiers
Humor ligt op straat
Brussel - Hoe heet je nieuwe zusje Theo? Dat weten we nog niet meester. Ze praat nog zo onduidelijk

klik naar meer dijenkletsers
Dutch in Canada
Toronto – Op reis in Canada ontmoet je bij voortduring Nederlanders. Zodra je ergens in je eigen taal begint te praten, krijg je contact. Het zijn altijd heel leuke gesprekken. Men wil weten waar je vandaan komt en vertelt je dan dat ze daar ooit ook zijn geweest. Voor het laatst in 1955! Waarom zijn er zo veel landgenoten naar dit immense land vertrokken. Als je het vraagt krijg je duizend redenen.
Wat missen Nederlanders in Canada? Het Nederlandse gevoel komt meestal terug tijdens het eten. Op de internetpagina’s zie je waar het de dutchies aan ontbreekt.
De geëmigreerde Hollanders willen: Dutch Cheese, Dutch Food, Dutch Fish, Dutch Meat, Dutch Gifts, Dutch Licorice, Dutch Candies, Dutch Cookies Met andere woorden er moeten scheepsladingen krentenbollen, stroopwafels, bokkenpootjes, chocoladeletters, kaarsen, edammertjes en drop naar toe. Vooral veel drop.

Klik naar Canada

donderdag 17 januari 2002

Stapje voor stapje
Eindhoven – Saskia, de moeder van Nienke, schrijft het volgende:

Groot worden gaat in stapjes. Elke keer is dat ook weer een beetje loslaten. En dat gaat de ene keer makkelijker dan de andere keer. Het moeilijkste stapje tot nu toe vond ik het stoppen met borstvoeding (op 23 november vorig jaar). Maar ach, je vindt nieuwe knuffelmomenten en je geniet van hoe goed die meid uit een gewone beker drinkt. Een andere stap wordt genomen als die hummel meer gaat zeggen. Nu kan Nienke aardig duidelijk maken wat ze wil, dat schreef haar opa Frans laatst al in dit digitale dagboek. Als we boodschappen hebben gedaan en het hek van het achterpad is op slot gedraaid, dan mag Nienke altijd uit het fietsstoeltje en zelf het achterpad aflopen. En o wee als mamma dat vergeet: ”Uit! Niene uit! Niene lopen!”. Vorige week heeft Nienke weer een stap richting zelfstandigheid genomen: alleen in de tuin spelen. En dat vindt ze prachtig. De loopfiets gaat mee en de poppenwagen met haar baby’s. En verder is er genoeg te vinden in de tuin: een gieter om uit te drinken (“Bah”), maar je kunt er ook plantjes mee water geven. En er is een putje waar je takjes in kunt stoppen. Als mamma maar in de buurt van het raam blijft, dan geniet Nienke echt van het spelen. Grote meid!


woensdag 16 januari 2002

It’s all in the family. Of beter; What’s in a name.

Helmond – Saskia, de moeder van Benthe, schrijft het volgende:

In veel families komen wel eens dubbele namen voor. Twee tantes met dezelfde naam, een oudoom en een opa die hetzelfde heten. Het kan allemaal. Benthe zal echter als ze groot is aan veel dubbele namen moeten wennen. Zo luistert niet alleen haar mamma naar de naam Saskia, maar ook haar tante heet zo. Dat zal niet voor zoveel ongemak zorgen, aangezien ze mij waarschijnlijk niet bij mijn voornaam zal noemen. Dat ze twee opa’s heeft die Frans heten, is nog op te lossen door het gebruik van de achternaam. Ook haar overgrootvader heet Frans. Dat wordt dan maar ‘overopa’. Dan haar ooms. Oom Sander en oom Xander (spreek uit: Sander) wordt waarschijnlijk oom Sander en ome Xander. Of misschien weet onze kleine meid het probleem zelf op pakkende wijze op te lossen door beide heren een bijnaam te geven. Dan heeft Benthe ook nog twee oudtantes die Els heten en twee oudooms die Cor heten. Zelfs twee oudooms die Martien heten. Zou ze het allemaal nog bij kunnen benen? Kinderen zijn gelukkig flexibel, een echt probleem zal het dus vast niet worden. Zou dit in meer families voorkomen? Ik ben benieuwd.




dinsdag 15 januari 2002

Niet vergeten
Delft - Wat hebben Godfried Bomans, Agatha Christie, Katherine Mansfield, William Shakespeare, Oliver Hardy, Stan Laurel, Elvis Aaron Presley, Lucille Ball en Frank Sinatra met elkaar gemeen? Ze zijn allemaal – alweer enige tijd geleden – overleden. De graven van deze mensen bevinden zich op heel verschillende plekken op aarde, maar deze plaatsen kunnen toch – zij het virtueel – makkelijk worden bezocht. Op de site van ‘find a grave’ kunnen jullie de graven vinden van heel veel bekende wereldburgers. Probeer de bovenstaande personen maar eens. Maar ook de namen en graven van heel gewone mensen, broers, zussen, mamma’s, pappa’s, oma’s en opa’s staan er op. Zo kunnen overzeese familieleden en vrienden toch een boodschap en bloemen achterlaten.

Klik naar ‘find a grave’


maandag 14 januari 2002

Laat eens wat van je horen
São João del Rei - Jan Bes laat regelmatig wat van zich horen. Het was ietwat fris met de Kerst in Madrid. Daarna ging de reis naar São João del Rei in Brazilië. Het weer is daar veel beter. Via zo’n weblog blijf je toch maar mooi op de hoogte, weten thuisblijvers.

Klik naar Besognes
Een politicus geeft altijd antwoord!?!
Den Haag - Stoort het jullie als je veel e-mail krijgt van onbekenden? Ik bedoel niet de reclame, maar mensen die je naam ergens opgepikt hebben en dan plotseling een vraag hebben. E-mail is immers een lekker anoniem medium. Mij stoort het niet. Ik beantwoord niet alles, maar wel veel.
Wanneer het je wel stoort, moet je zeker niet in de politiek gaan. Gisteren meldde ik al dat de e-mailadressen van veel sterren gemeengoed op het internet zijn. Politici zijn nog gemakkelijker te benaderen. Dat contact loopt heel eenvoudig via de site van de Tweede Kamer. Dus wanneer je in de komende tijd – je weet het immers maar nooit met die verkiezingen - een vraag hebt, stel die dan gewoon. Zij zullen heus wel direct antwoorden. Toch?

Klik naar een kamerlid

zondag 13 januari 2002

Reach for the stars
Delft – Elke dag ontvang ik z’n 30 tot 45 e-mailtjes. Daarvan zijn er zeker zo’n 35 ongewenst. Meestal wil men mij overhalen iets te verzekeren, op reis te gaan of m’n geld beter te beleggen. Die mailtjes gaan allemaal ongelezen de grote bittenbak in. Ik vraag me ook niet meer af hoe men aan mijn e-mailadres komt. Dat is namelijk zeer eenvoudig. Zelfs zo eenvoudig dat er een internetpagina van allerhande e-mailadressen is gemaakt. Wees maar blij dat je daar (nog) niet opstaat.
Want als het kan, dan doet men het. Waarom? Omdat het kan!

Klik naar de sterren

zaterdag 12 januari 2002

Op je buik lig je stabiel
Eindhoven – Meteen na binnenkomst wijst Nienke ons op de sneeuw (neeuw). Ze wil net als het weekend daarvoor op de slee naar buiten.
“Eerst even wat drinken”, antwoordt haar oma, met haar tas nog in de hand. Om ons duidelijk te maken dat dit uitstel niet kan leiden tot afstel, posteert de kleine dame zichzelf naast de slee bij de voordeur. Wij haasten ons dan ook met de thee. Samen met haar pappa vertrekken we daarna naar de speeltuin. De kleine meid ligt het liefst op haar buik als zij wordt voorgetrokken. Dat is stabiel. Terwijl pappa trekt en opa fotografeert, zorgt oma voor een stabiele ligging. Zo gaan we in eindeloze rondjes door de speeltuin.
Nienke begint steeds beter te communiceren. Ze spreekt niet alleen de woordjes na, ze weet ook goed wat ze betekenen. Dat wordt eens te meer duidelijk als we haar na ruim een half uur melden wat we naar huis gaan.
“Nee”, vindt Nienke.
We proberen er over te onderhandelen, maar het antwoord blijft: “Nee”.
Pas als we zeggen dat oma haar dan op de slee naar huis zal trekken, gaat ze weer op haar buikje op de slee liggen en roept vol overtuiging:”Oma!”.


Klik naar de sleerit

vrijdag 11 januari 2002

Alex’ keus ook de mijne
Delft – Je kunt bij het Stads-Koffyhuis aan de Oude Delft een heel lekker broodje eten. Als ik met relaties of vrienden in de stad moet lunchen is dit etablissement een vaste keus op mijn repertoire. De zalmsurprise is er mijn favoriete broodje. Het werd jaren geleden al eens in een nationale wedstrijd uitgeroepen ‘het lekkerste broodje van het jaar’. Het koffyhuis kende daarna nog vele winnaars. Maar nu zijn ze door een vakjury onder voorzitterschap van Joop Braakhekke opnieuw bekroond met de titel ‘Het lekkerste broodje van Nederland’.
Het bewuste broodje heet ‘Alex’ Keuze’. Het is een maisbolletje met Argentijns rundvlees, sla, tomaten, sinaasappel en dressing van shimmichuri en peperkorrels. De zaak zat tijdens de lunchpauze stampvol vandaag. Ik kwam bij m’n echtgenote vandaan en besloot om te zien of Alex’ keuze ook de mijne zou kunnen zijn. Ik verzeker jullie dat Helma Kleyweg van het Stads-Koffyhuis de prijs dubbel en dwars heeft verdiend.

Klik naar het Stads-Koffyhuis
Harry Potter in vrouwenkleren
Delft – Ik schreef het al eerder. Het is uitermate riskant om je mening te geven over de kleding van een vrouw. Of het nu je partner, een ander familielid of een collega is. Je doet het nooit goed. Ik heb een tip. Zo lang je nog in de winkel bent, kun je nog onbekommerd zeggen wat je er echt van vindt. Zodra de kleding echter niet meer geruild kan worden, kun je commentaar beter achterwege laten. Om kleding valt niet te lachen. Zeker niet wanneer je mening wordt gevraagd.
De Amerikaanse modecriticus Richard Blackwell denkt daar anders over. Hij vindt dat je hardop kan lachen om kleding. Hij publiceert elk jaar een lijst van de slechts geklede vrouwen.
De 57-jarige bitse Britse Anne Robinson - presentatrice van ‘The Weakest Link’ - is door hem uitgeroepen tot de slechtst geklede vrouw van 2001. Volgens de Amerikaan is zij ”de zwakste schakel van de mode” en lijkt zij op Harry Potter in travestie. Daar zal Anne wel even van naar adem hebben moeten snakken. Ik zag haar overigens onlangs ook nog op een andere lijst. Daar stond ze op de tweede plek. Het was de lijst van rijkste inwoners van Groot-Brittannië. Dus mijn medelijden is weer snel voorbij.
Het tieneridool Britney Spears zakte dit jaar terug naar de tweede plaats. Blackwell noemt haar: “een slap aftreksel van Madonna op een zeer slechte dag”. De derde plaats was voor de Franse actrice Juliette Binoche. Hij noemt haar ”een haute couture catastrofe”. Op vier staan de drie zangeressen van de Amerikaanse r&b-groep Destiny's Child. Verder prijken de namen van de zangeres Björk en de ‘beste vriendin’ van Prins Charles, Camilla Parker Bowles op de lijst. De laatste heeft volgens Blackwell de “stilistische uitstraling van een ingezakte Yorkshire Pudding”.
Blackwell luidt al sinds 1960 het nieuwe jaar in met z’n lijst van slechts geklede vrouwelijke beroemdheden. Waarom?
Zelf zegt hij er dit van: “Much to my surprise, people listened, looked, and thank God - laughed. What the list does, on some sort of sequined level, is to chronicle pop culture, comment on current trends, poke fun at pomposity, ridicule arrogance and point the finger at the ones who deserve it most. Enjoy the lists”.
Dat zullen we dan ook maar doen.

donderdag 10 januari 2002

Bloot in de sneeuw
Auckland - Een vriendin van ons meldde dat zij op skivakantie in de sneeuw nogal pikante foto’s van haar zelf had laten gemaakt. Haar vriend Peter-Jan had haar overgehaald. Met het oog op de temperatuur een heel riskante onderneming. Je hebt immers zo een longontsteking te pakken. “Ik ben er best wel trotst op”, riep zij gisteravond over de telefoon. Ik weet niet goed of ik jullie die foto’s wel kan laten zien, maar omdat het stel ze zelf op internet heeft gezet, behoef ik alleen maar een verwijzing te maken. Kennen jullie haar?

Klik naar onze vriendin


Panorama neemt Máxima Zorreguieta te grazen
Den Haag – In het bleke zonnetje bij de haringkraam op Het Buitenhof ontmoet ik Eef. Wij halen na elkaar ons zeebanket door de uitjes.
“Zeker wel erg geschrokken van de ‘O la la'-kalender van Panorama”, vraag ik hem.
Mijn vriend Eef Keukenbank kijkt langzaam op van zijn visje en zegt enigszins verstoord:
“Ik lees dat weekblad niet. Halfblote meiden met een slap verhaaltje daarbij als excuus interesseren me niet. Ik heb de kalender dus ook niet gezien”
.
“Ik heb het zelf ook niet gezien”, ga ik verder,” maar het schijnt dat het weekblad op vier gemanipuleerde paginagrote foto's het hoofd van Máxima Zorreguieta heeft geplakt op sexy lichamen van modellen”.
Eef verslikt zich direct in zijn haring en trekt het zeebanket al proestend weer zijn mond uit.
“Maar dat is walgelijk”, roept hij uit.
“Ze is afgebeeld in overwegend schaarse, edoch wulpse kledij”, maak ik de laatste details bekend. Eef is zichtbaar geschokt. Hij stapt heen en weer met het restje haring in zijn hand. De lekkernij kan met niet meer boeien. Hij is geheel van zijn stuk.
“Dat is nogal smakeloos zeg”, roept hij boos, “Het moet toch wel heel slecht gaan met je blad als je je toevlucht moet nemen tot dit soort misselijke fotograppen”.
Hij gooit zijn haring in de afvalbak en zegt: “Sorry, ik heb plots geen trek meer”.
Dan beent hij weg het Binnenhof op.

Klik naar ‘O la la’.

woensdag 9 januari 2002

Coupling is back
Delft - Hier is een kijktip. De BBC-comedyserie Coupling keert weer terug op tv. Op het Belgische tweede net Canvas wordt het op donderdagavond om 23.30 uur uitgezonden. De eerste aflevering is op morgen 10 januari. Het is wat laat, maar daar hebben we videorecorders voor.
Vliegen 22 keer veiliger is dan autorijden
Delft - Veiligheid is een gevoel. Het doet er niet zo veel toe of je veilig bent. Het gaat er om of je je veilig voelt. Bejaarde mensen voelen zich onveiliger dan jonge mensen. Terwijl uit de statistieken blijkt dat juist jonge mensen vaker het slachtoffer zijn van geweld. Immers bejaarden mensen zitten ’s avonds voor de tv en kijken naar een soap, terwijl de jongeren uitgaan en de disco’s en danszalen bezoeken. Daar worden zij dan soms het slachtoffer van geweld. Dat lezen de bejaarde thuiszitters de volgende dag in de krant en hebben nog meer reden om zich onveilig te voelen. Ten onrechte!

Zo is het ook met het vliegen. Na 11 september kreeg vliegen een negatief imago. Dat wordt nog versterkt doordat bijna alle grote ongevallen daarna hebben plaatsgevonden. Zo was er de ramp met het SAS-verkeersvliegtuig op de luchthaven in Milaan, waarbij alle 104 passagiers en zes bemanningsleden om het leven kwamen. In november stortte een toestel van American Airlines op een woonwijk in New York waarbij 260 mensen om het leven kwamen. De verkoop van vliegtickets ging dramatisch omlaag en de vliegmaatschappijen moesten flink bezuinigen. Dat merk je aanboord. De KLM serveert nu nog slechts een paar sandwiches in plaats van een maaltijd. Toch is er ook in dit geval geen reden voor dit gevoel van onveiligheid. Het Britse adviesbureau voor de luchtvaartindustrie Airclaims meldt dat het jaar 2001 het veiligste vliegjaar was sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog. Airclaims telt de ongevallen met vliegtuigen die op commerciële basis vijftien of meer passagiers vervoeren. De terreuraanslagen in de Verenigde Staten met de gekaapte verkeersvliegtuigen versterken het beeld dat vliegen sinds vorig jaar riskanter is geworden. Deze zelfmoordacties en het ongeluk, waarbij Oekraïense militairen per abuis een Russisch verkeersvliegtuig uit de lucht schoten, vallen buiten de telling van Airclaims. Het bureau komt voor 2001 op achttien ongelukken, waarmee het laagterecord van twintig van 1998 werd gepasseerd. Gemiddeld verongelukten het afgelopen decennium jaarlijks 24,3 toestellen.
In totaal kwamen het afgelopen jaar 715 mensen om het leven bij ongelukken met verkeerstoestellen.

Het aantal fatale vluchten neemt sinds het einde van de Tweede Wereldoorlog geleidelijk af. Volgens Airclaims is vliegen nu honderd keer veiliger dan begin jaren vijftig. Vliegtuigbouwer Boeing heeft berekend dat vliegen 22 keer veiliger is dan autorijden.

dinsdag 8 januari 2002

Nederlander houdt van seks in het openbaar
Delft - Nederlanders worden er van verdacht dat zij als het om de liefde gaat nogal saai zijn. Fransen en Italianen hebben daarentegen de reputatie hartstochtelijke minnaars te zijn. Het wordt tijd dat onze reputatie op dit gebied wordt bijgesteld. Het internationale onderzoek ‘Romantiek Rapport 2002’ uitgevoerd door de uitgever van romantische lectuur Harlequin naar ‘Passie en plein public’ laat namelijk iets heel anders zien. Nadat in twintig landen ruim 6600 mensen waren ondervraagd, bleek dat juist Nederlanders dol zijn op erotische uitspattingen op openbare plaatsen. De nuchter Hollander doet ‘het’ graag in het park, een trein of een vliegtuig. Hadden jullie dat achter ze gezocht? Nederlanders staan internationaal gezien bovenaan. Maar wel – en daar herken ik de landgenoten weer – met de eigen echtgenote of vaste partner. Daarin verschillen we duidelijk van de Finnen. Zij hebben dezelfde voorliefde als de Hollanders, maar dan het liefst met een wildvreemde. Canadezen scoren trouwens ook heel hoog als het gaat om seks in de trein of het vliegtuig. Zij hebben trouwens ook een voorkeur voor het strand.

Een paar internationale voorbeelden van favoriete plekken om ‘het’ te doen.
Nederland : Trein of vliegtuig
Noorwegen : Bioscoop
Amerika :Op het werk
Australië :Pashokjes
Canada : Strand


Nederlanders zijn volgens het onderzoek trouwens ook de grootste billenknijpers van de wereld. Maar ook hier geldt: alleen bij de eigen partner. De onderzoekers hebben ook een verklaring: Stelletjes tonen hun affectie graag open en bloot omdat het spannend is. Je kunt immers op heterdaad worden betrapt.
Zijn er nu ook landen waar dit soort praktijken niet door de beugel kunnen?
Jazeker: In Argentinië en Japan hebben ze er niets mee op. Daar keurt 85% vrijen in het openbaar af.
Het enige wat wel overal getolereerd wordt is elkaars hand vasthouden en kussen.

maandag 7 januari 2002

Boos op de buren
Delft - Bovenburen, benedenburen.overburen, achterburen. Je hebt geen idee wat er daar allemaal mis mee kan zijn. Zelf heb ik hele lieve buren, maar er zijn kennelijk ook buren die in de voor de nachtrust bestemde tijd stofzuigen, schreeuwen, met hakken, klompen, schoenen, laarzen en wat dies meer zij door het huis stampen. Vaak ook nog trap op en af. Mensen kunnen er uren over praten en schrijven. En dat doen ze op onderstaande pagina’s. Je kunt er zelfs een paar nieuwe scheldwoorden leren.

Klik naar de vervelende buren


zondag 6 januari 2002

Trainerskwestie
Eindhoven - Voetbal is heel belangrijk. Je kunt geen krant opslaan, waar ook ter wereld, of er staat wel een artikel in over deze balsport. Het doet er ook niet toe of er gespeeld wordt, er valt altijd wel iets over te schrijven. Sterker nog juist als er niet gespeeld wordt, zijn de artikelen leuker. Alles wordt ons immers gemeld. Dus als PSV-er Theo Lucius op oudejaarsdag een middenvoetsbeentje breekt als hij met zijn zusje aan het dollen is op het ijs, dan is dat een artikel waardig. Verder gaan de stukjes in de krant ook vaak over roddels of voorzitters.
Die laatste hebben een eigen jargon. Wanneer zij uitleggen dat ze erg veel vertrouwen hebben in hun trainer, ook na twee verloren wedstrijden, is de arme man meestal een week later werkeloos.
De voorzitter van PSV, Harry van Raaij, kan er ook wat van. Als hij spreekt, is het goed om even aandachtig te luisteren. Tijdens de nieuwjaarsreceptie van de Eindhovense club beloofde hij "klare wijn betreffende management en personele invulling van de technische staf". In het jargon betekent dit dat de Belgische hoofdtrainer Gerets zich nu zorgen moet gaan maken. Hij staat kennelijk ter discussie. Kranten melden dat er al acht (8) spelers het vertrouwen in de Belg hebben opgezegd. Eric Gerets bezorgde PSV wel landstitels, maar bakte er op internationaal gebied niet zo veel van.
De voor de handliggende vraag is dan ook in voetballand "kan de trainer nog wel blijven?" Over het antwoord van Van Raaij zou ik me zorgen maken als ik de hoofdtrainer van PSV was. Van Raaij ging er uitgebreid op in. In een samenvatting luidde zijn antwoord: "Wij strijden tot mei op drie fronten (competitie, beker, UEFA Cup) in de overtuiging een kwalitatieve en kwantitatieve selectie te hebben onder leiding van een technische staf die bewezen heeft uitstekende prestaties te kunnen neerzetten". Gerets moet van dit antwoord geschrokken zijn. Van Raaij had namelijk moeten zeggen:"Natuurlijk blijft Gerets. Als we geen prijs halen dit jaar, stap ik zelf op".

Klik naar de nieuwjaarstoespraak van Harry van Raaij.

zaterdag 5 januari 2002

Koek en ei
Hilversum – In de jaren zestig was de radiocomedy – wij noemden dat toen nog gewoon een hoorspel – ‘Koek en ei’ in ons gezin buitengewoon populair. Wij misten nooit een aflevering van deze AVRO-serie en mijn vader nam ze ook nog allemaal op. Hij was toen al in het bezit van een bandrecorder. Ik hoorde de afleveringen dan ook meer dan eens en kon opa Spruit al snel heel goed nadoen. Helaas zijn alle opnamen in de loop der jaren gewist. Dat was een gewoon kwestie van zuinig omspringen met de tapes. Maar dank zij het Nederlands Audiovisueel Archief (NAA) kan ik toch weer naar een aantal afleveringen luisteren. Gistermorgen arriveerde een cd’tje met drie afleveringen uit 1961. Een verlaat verjaarscadeau van mijn echtgenote. De programma’s werden indertijd opgenomen met publiek in het Amsterdamse Minerva-paviljoen. Tegenwoordig heet dat met een goede Nederlandse uitdrukking ‘before a live audience’. Het was fantastisch om de stemmen van Ko van Dijk, Conny Stuart, Johan Kaart, Joop Doderer en Enny Mols-de Leeuwe weer te horen. De programma’s hebben nog niets van de kracht, de humor en de vitaliteit verloren.
De cd is een uitgave van het NAA, van oudsher het bedrijfsarchief van de publieke omroep. Ik vind het een uitstekende gedachte te weten dat we in Nederland een cultuurhistorisch instituut hebben dat het audiovisuele erfgoed in ons land beheert.

Klik naar het NAA.

vrijdag 4 januari 2002

Niet knoeien met koeien & cows
Delft – Iedereen die wel eens een bezoek bracht aan ons, kent de vitrine met (antieke) Delfts blauwe en andere koeien. Maar ik ben niet de enige die het boeiende beesten vindt. Er zijn hele steden aan verslingerd. De binnensteden van allerlei metropolen worden opgesierd met een echte koeienparade. Trouwens ook andere dieren lenen zich voor een dergelijke parade. Bij ons bezoek aan Toronto zagen we een uitgebreide verzameling elanden in het centrum van deze wereldstad. Enkele honderden mooses hadden een plaatsje gevonden in het centrum van de Canadese stad. Door locale artiesten opgesierd aan de hand van een thema. Heel bijzonder en heel fraai. Ik maakte er een grote stapel foto’s van.
Met koeien is het net zo. Er waren koeienparades in o.a. Nederlandse, Zwitserse en Amerikaanse steden. Deze zomer komen de koeien naar Londen. De ontwerpen variëren van black-cabs, double-decker buses, de beroemde “Beefeaters”, punk, Cool Britannia en de allerlaatste pop-art ontwerpen. Misschien kan ik m’n eigen collectie ook weer eens uitbreiden. De koeien in Londen komen in de City en West End en wellicht ook in de Underground.
Nu zal ik mijn reisplannen toch weer moeten aanpassen en ook in de zomer naar Londen moeten reizen om de koeien te zien.

Klik naar de koeienparade

Klik naar alles wat je altijd al wilde weten over koeien, maar niet durfde vragen

donderdag 3 januari 2002

Pas na jaren leuk
Cambridge - Op weg naar Cambridge reed ik op een van de geasfalteerde tuinpaden die men in Albion voor autowegen laat doorgaan, achter een groot landbouwvoertuig. De agrarische chauffeur creëerde een kilometers lange file. Omdat ik geen haast had, bleef ik rustig achter hem aan sukkelen Dat brachten niet alle chauffeurs op. Met ware doodsverachting gingen enkelen plankgas langs mijn auto en de onbekommerde agrariër. Hoewel de weg erg smal en zeer bochtig was, ging het gelukkig steeds goed.
Ik was met Corien op weg naar ons favoriete hotel en behoefde, omdat wij er vaker komen, niet op de kaart te vertrouwen. Ik vind autorijden namelijk alleen leuk als ik de weg weet. Ook voor mijn echtgenote is het dan leuker.
Zij krijgt namelijk in moeilijke situaties de navigatie opgedrongen en voelt zich uitsluitend op haar gemak indien een kaart een opvallende rode stip heeft met daarbij de tekst “U bevindt zich hier”. Het ‘Beste boek van de Weg’ levert, ondanks de titel, die stip er niet bij. Een autotocht levert vaak amusante taferelen op wanneer wij samen ergens naar op zoek zijn. Mijn kinderen konden, toen ze een jaar of acht waren, deze scènes later geheel woordelijk naspelen, compleet met mijn wanhopige handgebaren. Ik herkende het nooit, maar vrienden en familie vonden het op verjaardagen altijd zeer amusant, als mijn zoon mij naspeelde op het moment dat ik een afslag miste. Mensen die mij goed kennen, weten dat ik onder normale omstandigheden een geduldig karakter heb. Dat zal iedere vriend beamen. Maar als ik een paar keer een afrit heb gepasseerd terwijl een van m’n reisgenoten opmerkt “Misschien hadden we er daar wel af gemoeten”, wordt dit merkbaar in de toon van mijn conversatie. Toch arriveerden wij altijd op onze bestemming ook al had ik mijzelf soms eerst in een grote staat van opwinding gebracht. Ik riep eens geagiteerd als antwoord op collectieve aanwijzingen van de achterbank: “Wees nu eens duidelijk. Ik sta op ontploffen. Ik ben een rijdend kruitvat”.
M’n zoon, ook toen hij acht jaar was, kan niet nalaten op zulke momenten te tonen dat zijn gevoel voor humor niet zijn grondslag vindt in ontzag voor zijn ouders en gniffelde achterin: ”Pas dan maar op voor het lontje”. Hij vond het zelf erg leuk en ook zijn zusje deelde in de vreugde. Zelfs mijn echtgenote klonk wat gesmoord toen ze zei: ”Het zijn nog kinderen”. Ik kon er pas om lachen toen m’n zoon later, jaren later, het voorval eens op een verjaardag vertelde. Want sommige grappen worden pas later leuk, véél later.

woensdag 2 januari 2002

Toevallige bezoeker
Delft - Wie lezen er in dit dagboek? Er zijn een aantal vaste bezoekers, die elke dag even kijken wat er wordt gemeld. Dat merk ik uit de reacties op het dagboek. Er zijn echter ook een aantal mensen die bij toeval op het dagboek terecht komen, bijvoorbeeld via een zoekmachine. Ik was benieuwd wat de zoekwoorden zijn, die
deze bezoekers de weg naar het dagboek wijzen. Ik viste ze uit het statistiekprogramma.
In december waren het:
dinosaurus, gedicht, dagboek, condoleance, de, museum, gluhwein, English, and, recept, Nederland, kleurplaat, download, poesjes, in, geschiedenis, meisjes, poezen, maaren, verhalen, poes, nl, euro, zelfmaken en or.

Ik hoop dat deze voorbijgaande lezers niet al te teleurgesteld zijn.

Klik naar de zoekvraag van een bezoeker
Het koninklijk effect op de buurt
Wassenaar – Het is altijd spannend als je nieuwe buren krijgt. Wat is het voor stel? Hebben ze kinderen? Passen ze een beetje in de buurt? Al die vragen spelen als er nieuwe mensen in je straatje komen wonen. Natuurlijk hebben ook de mensen die naast het koninklijk landgoed De Horsten in Wassenaar wonen dergelijke vragen.
Het koninklijke paar, kroonprins Willem-Alexander en prinses Máxima, gaat daar wonen zodra ze getrouwd zijn.
Zoals bij elk pas getrouwd stel dat een nieuwe woning betrekt, moet er eerst wat worden getimmerd en geverfd. In de meeste gevallen is dat een klus waarbij de (schoon)familie helpt. Nu komt er gewoon een lokale aannemer.
“Oef”, dacht men bij het gemeentebestuur,”dat gaat vast voor overlast zorgen”. Dus stuurden ze heel attent de toekomstige buren van het paar een brief waarin ze officieel worden ingelicht over de komst van de nieuwe buurtbewoners. De gemeente Wassenaar heeft daarin ook maar meteen alle bouwaanvragen die in behandeling zijn genomen, vermeld. Zo komt het dat de buurtjes nu weten dat naast de aanbouw van een serre en wat intern getimmer er ook nog wat wordt gedaan aan de omgeving van het landgoed. Rond het huis komen nieuwe wandelpaden en wordt er een sloot aangelegd. Daarnaast wordt er ook wat gespijkerd aan het hekwerk. Dat moet wat steviger worden.
Bovendien wil de gemeente er ook nog over doorpraten met de buurt. Alle buurtjes ontvangen nog een uitnodiging voor een bijeenkomst op het gemeentelijke raadhuis. Dan zal hen alles worden verteld over de komst van Willem-Alexander en Máxima Zorreguieta naar Wassenaar en het effect op de buurt. Het is niet waarschijnlijk dat het paar daar zelf ook zal zijn.

Klik naar meer verbouwingsnieuws over het paar

dinsdag 1 januari 2002

Gedicht voor het nieuwe jaar
Delft – Vrij naar Godfried Bomans.


Ik zit hier voor het keukenraam
Met m’n euro’s te spelen
Ik wou dat ik een hondje had
dan kon ik die vervelen.