Nu of nooit in Glasgow Glasgow – Donderdag bezochten Ad en ik Kelvingrove, een schitterend gebouw van rode natuursteen, waarin een van de mooiste gemeentelijke verzamelingen kunst en kunstvoorwerpen van Europa is ondergebracht. Het Edwardiaanse monumentale gebouw is pas begin deze maand weer heropend nadat het volledig was opgeknapt. Het eerste weekend na de heropening bezochten 55.000 mensen Kelvingrove. Het was de bedoeling om het museum beter toegankelijk te maken en meer bezoekersvriendelijk. Daarin is men zeker geslaagd. In de 19 grote zalen zijn de stukken allemaal heel goed te bezichtigen. De facelift ter waarde van £ 27,9 miljoen van Schotlands belangrijkste gratis topattractie duurde meer dan drie jaar. We deden gisteren een wereld aan indrukken op. We verkenden de noordpool vanuit de nieuwe multisensorische Object Cinema. We kwamen alles te weten over de beroemdste inwoner van Glasgow de architect en ontwerper Charles Rennie Mackintosh. En dan was er natuurlijk het beroemde stuk van DaliChrist of St John of the Cross. Het schilderij hangt niet zoals ik verwachtte prominent in een zaal, maar aan het eind van een lange corridor. Het is daar steeds druk met kijkers. In veel musea rust op het nemen van foto’s een taboe. Hier niet. Men heeft geen enkel bezwaar tegen het nemen van een foto. In het museum hangen nog veel meer werken van beroemde kunstenaars. We zagen Van Gogh, Rembrandt en een heleboel Franse impressionisten. Er is ook werk van moderne kunstenaars te bewonderen. Deze versie van Elvis inspireerde Ad meteen tot zijn eigen versie van 'It’s now or never'.