Niet zwaaien, maar wuiven

Madrid – Dat Sinterklaas geen gewone sterveling is, wist ik natuurlijk wel. Sinds ik de film Sint van Dick Maas heb gezien, ben ik me daar nog veel meer van bewust. Sinterklaas zwaait niet naar de kinderen. Sinterklaas wuift. Sinterklaas loopt niet door het winkelcentrum. Sinterklaas schrijdt. Sinterklaas huilt ook nooit. In het geval van grote emotie schreit hij. Deze levenshouding is hem maar niet zo aankomen waaien. Daar is jarenlange, zelfs eeuwenlange training aan vooraf gegaan. Sinterklaas ben je niet zo maar. Het is geen vak, het is een roeping. Op een dag wordt je wakker in de vaste overtuiging dat je Sinterklaas bent. Het overkomt je. Dat geldt niet alleen voor de Spaanse kindervriend. Ook zijn Hollandse hulpsinterklazen dienen zich bewust te zijn van de waardigheid van het ambt. Niet iedereen kan succesvol het ambt van hulpsinterklaas uitoefenen. Daar gaat misschien dan geen eeuwenlange training aan vooraf, er is wel sprake van een jarenlange opleiding. Een leerschool die al heel jong begint. Onlangs zag ik dat Abel het wuiven al voor een groot deel onder de knie heeft. Dat gaat heel goed. Abel komt er wel. Daar zie ik een heel capabele hulpsinterklaas in.

Tweet