Geduld

Delft – Overal langs de Moezel zie je in Duitsland de trein voorbij razen. Overal behalve in Cochem. Daar duikt de trein de 4205 meter lange Kaiser Wilhelm Tunnel in. Tot 1985 was dit de langste tunnel van Duitsland. De tunnel loopt van Ediger-Eller tot in het centrum van Cochem. Vorig jaar is men hier begonnen met de bouw van een tweede tunnelbuis. Volgens de plannen mag het 200 miljoen euro kosten. Als Delftenaar ben ik tegenwoordig erg geïnteresseerd in de bouw en aanleg van treintunnels.

Ik weet inmiddels uit ervaring dat het aanleggen van dergelijke tunnels voor de nodige overlast zorgt. Op zich is dat niet erg, want je krijgt er iets moois voor terug. Maar toch, overlast geeft het. In Delft was er goede reden om de trein onder de grond te willen. Maar hoe zit dat hier? Waarom moet de tweede tunnelbuis hier komen? Een inwoner van de stad die in de buurt woont, noemt als argument ‘Verbesserung der Sicherheit’. Daar kan niemand bezwaar tegen maken. Op de vraag of het werk bijna klaar is, merkt hij op dat de tunnel „innerhalb der nächsten Jahre fertig gestellt werden soll“.

Ik kon een glimlach niet onderdrukken. Er doen zich immers altijd zaken voor die je niet verwacht. In Cochem zou men in 2004 al zijn begonnen aan de tunnel, die dan in 2012 klaar zou zijn. Maar in die fase ontstond al vertraging. Men begon pas in 2010 met het werk en denkt nu in 2016 klaar te zijn. Dan zijn de oude en de nieuwe tunnelbuis klaar voor gebruik. Dat wil zeggen, als er niets mis gaat in de komende 5 jaar. Ik wens de inwoners van Cochem veel succes. En geduld. Ze zullen het nodig hebben.

Tweet