donderdag 17 september 2009

Varend monument


Delft – Het verleden en de toekomst van onze cultuur op de kaart zetten, is de doelstelling van de Open Monumentendag. Delft doet er daarom altijd van harte aan mee. Er is geen stad in Nederland met zoveel monumenten in haar oude binnenstad als Delft. Wij hebben de hoogste monumentendichtheid (mooi woord) van ons land. De bewoners van Delft kijken er niet meer van op. Het zijn de toeristen die steeds omhoog lopen kijken naar de gevels van de stad. Maar op de monumentendag kijken we weer even met de toeristen mee.

Pakschuit Nooit Gedacht is een varend monument.

Delf heeft tegenwoordig ook een varend monument. Het is de Pakschuit Nooit Gedacht. Het vaartuig werd gebouwd in 1904 voor schipper Schram uit Schiedam. Hij voer met de schuit over de Zuid-Hollandse wateren tot 1914. In dat jaar moest hij de boot verkopen omdat het financieel tegen zat. Later werd de boot omgebouwd tot woonboot. Het kreeg toen de naam Mon Desir en lag jaren lang in de Zuidergracht. Toen de schuit in 2003 moest verdwijnen, ontstond het idee om het een historische toekomst te bieden. De Stichting Nooit Gedacht werd in leven geroepen. In anderhalf jaar is de pakschuit helemaal gerestaureerd en in oude glorie hersteld. De boot heeft nu een vaste ligplaats aan de Hooikade. [filmpje]

Corien heeft graag het stuur in handen.

Tijdens het Cultuur Weekend lag het even aan de Lange Geer. We maakten van de gelegenheid gebruik om het te bezoeken. Een van de vrijwilligers van de stichting legde me uit waarom de boot zo bijzonder is. “Dat komt omdat het vaart op een zuiggas petroleummoter. Het was de eerste Nederlandse verbrandingsmotor voor de binnenvaart. Petroleum was de tussenfase van stoom naar diesel.” legde hij uit. Ik zag en rook het.

Geen opmerkingen: