vrijdag 20 februari 2009

Nog erger dan giftig


Mallorca – Over een lokale markt slenteren is een van de geneugten van een vakantie. Althans van de onze. We hoeven niet eens wat te kopen, hoewel we dat ook vaak niet kunnen laten. Het kopen van verse groenten en fruit op de markt van Olivar de Palma is een interessante gastronomische excursie die ik iedereen kan aanbevelen. Op de kramen liggen bergen artisjokken, aubergines, paprika’s, tomaten en allerlei koolsoorten. Het interessants zijn de lokaal geproduceerde groenten.

Ze gaan per kilo.

Als je in oktober op Mallorca bent, zoals wij vorig jaar, ontdek je een wereld van wilde paddestoelen zoals je die op je eigen lokale markt nooit zult aantreffen. De wilde paddenstoelen zien er niet alleen heerlijk vers uit, de Spaanse namen klinken ook mysterieus. Je koopt geen champignons maar, Setas, Esclatassangs, Picornells, Girgolas, Llenguas de Bous, Peus Blaus, en nog veel meer. De Setas zijn op alle markten te vinden. De exemplaren waar Corien belangstelling voor heeft, kosten 10 euro per kilo. De mensen staan er voor in de rij en kopen ze ook per kilo. In de supermarkt zijn ze wat goedkoper. Maar die komen volgens de vrouw die naast mij bij de kraam staat van het vaste land van Spanje. Dat vinden de mensen op Mallorca meteen een stuk minder. Ze betalen graag wat meer voor hun eigen paddestoelen.

De exemplaren waar Corien belangstelling voor heeft, kosten 10 euro per kilo

De Diario de Mallorca, het lokale dagblad, heeft elke dag een recept met wilde paddenstoelen op pagina drie. De bewoners van het zonnige eiland zijn werkelijk dol op paddenstoelen. Dat is ook niet zo gek als je bedenkt dat er 1200 verschillende soorten op het eiland zijn te vinden. Volgens Maria, de vrouw in het restaurant waar ik Setas al Roquefort (paddestoelen in Roquefortsaus) bestel, zijn er 150 eetbare soorten op het eiland. 200 soorten zijn giftig, waarvan 50 al na een klein hapje direct de dood tot gevolg hebben.
“Dan houd je toch nog heel wat over van de 1200”, zeg ik haar, “wat is daar dan mis mee”.
Maria zet een nieuw glas wijn voor me neer en zegt: “Die smaken nergens naar”.
Dat klink nog erger dan gifig.

Geen opmerkingen: