Welkom in de club Helmond – Er kan een heleboel gebeuren in één week. Dat werd ook afgelopen zeven dagen weer eens duidelijk. Wij zaten, zoals gemeld, een weekje op een vakantiepark en genoten van kinderen en kleinkinderen. Zwemmen met je kleinkinderen is een bezigheid die ik iedereen kan aanbevelen. Maar je moet er wel eerst opa & oma voor worden. Het verwerven van deze status heb je zelf niet in de hand. Het is een bonus die je overkomt. Tot deze exclusieve club zijn nu ook Ad & Els toegetreden deze week. Wij wandelden met kinderen en kleinkinderen in Overloon toen de mobiele telefoon de stilte van de bossen daar verbrak. Het was Els. Aanvankelijk dacht ik dat ze belde om te informeren of we het naar ons zin hadden. De verbindingen zijn in de bossen in dat grensgebied niet zo geweldig. Dus toen ik enthousiast begon te vertellen waar ik liep en wat ik allemaal zag, antwoordde Els slechts kort met:”Je hebt me zeker niet verstaan?” Ze had wel wat anders aan haar hoofd dan mijn weekje weg in de bossen en had gezegd:”Ik ben oma geworden.” Kijk en dat is natuurlijk pas echt nieuws. Els meldde dat haar dochter Janneke het leven had geschonken aan een gezonde zoon. Al snel gaf ik de telefoon daarom aan haar zus Corien. Zo hoorden we dat op 18 september ’s avonds om tien minuten over tien Roan was geboren. De zoon van Janneke en Jurriën heet voluit Roan Egilius Franciscus en woog bij de geboorte 3200 gram. Een flinke boy dus. Op de terugweg vanmorgen naar Delft reden we daarom eerst even naar Helmond om de nieuwste telg te zien. We troffen Janneke met haar zoon omringt door kraamcadeautjes. We dronken koffie, aten beschuit met blauwe muisjes en bewonderden Roan. Oma Els & opa Ad kunnen alvast zwemvlindertjes kopen.