Een bericht van mamma Saskia uit Eindhoven

Het voorrecht van moeder

Eindhoven - Hier eindelijk een verhaaltje over Dieuwertje! Zoals moeders van twee kinderen wel zullen kunnen beamen valt het niet mee om even tijd te vinden om wat te schrijven over nummer twee. De foto's zijn ook al duidelijk minder in aantal dan bij Nienke. Je moet gewoon steeds je aandacht verdelen tussen twee kinderen en dan is de dag nog sneller om dan met één kind! Misschien dat ik daarom wel beter met Dieuwertje bij me kan slapen dan ik met Nienke kon/kan: hebben we nog wat tijd met ons tweetjes!

Dieuwertje lacht al een tijdje als je tegen haar gaat praten. Natuurlijk het meest naar mij, dat voorrecht heb je als moeder! Sinds een week maakt ze ook geluidjes als 'eu' en 'ui' en 'urruh'. Vooral dat 'ui' vindt Nienke weer erg mooi! Wat Dieuwertje nu erg leuk vindt is liggen in het wipstoeltje (van Amal) bij de oven. De ovendeur spiegelt, dus ziet ze steeds dat leuke meisje! Ook de mobiel boven de hangmat is erg interessant, maar natuurlijk ook het plaatje uit het boek dat Nienke haar laat zien als ze voorleest. Toch komt het nog wel eens voor dat er snel een foto geschoten wordt zoals jullie hierbij zien!

Wat erg mooi is om te zien is, hoe Nienke als grote zus groeit in haar rol. Ze is een ster in het troosten van Dieuwertje: kinderwagen of wipstoeltje of hangmat, overal wordt gewiegd. En natuurlijk eventueel de speen in de mond gestopt of de vinger... En dan voorlezen, dat doet ze met verve. Als je daar stiekem naar staat te kijken, krijg je tranen in je ogen!

Tot zover, want Dieuwertje heeft honger, terwijl Nienke nog lekker tukt!