Vakantiegevoel

Delft – Een zonsondergang associeer ik met vakantie. Op reis in een warm land op een wit strand genieten van de ondergaande zon. Het liefst met een koel glas in de hand. Dat is een zonsondergang. Hoe kom ik aan deze associatie? Ook in ons land gaat de zon elke dag onder in het westen. Ook zonder dat ik hem achter de horizon zie zakken, vindt het fenomeen elke dag plaats. Het einde van de dag voltrekt zich zonder dat ik er bij stil sta. Domweg omdat ik altijd met iets anders bezig ben als de koperen ploert verdwijnt. Daarom zie ik de zakkende zon altijd als ik op reis ben. Dan heb ik er tijd voor.

Corien fiets deze week uit haar werk naar huis juist op het moment dat de hemelbol bezig is te zakken. Als ze bijna thuis is, verdwijnt de zon achter de westelijke horizon, die dan wordt gevormd door de skyline van Den Hoorn. Op aanraden van de Haagse hoffotograaf Max Koot heeft zij altijd een cameraatje in haar tas. “Altijd een cameraatje bij je steken”, zei Max ooit tegen haar, “je weet nooit wat je tegenkomt.” De woorden van de in 1991 overleden Hagenaar neemt ze nog steeds ter harte. Zo komt het dat zij op weg naar huis deze foto kon maken van de ondergaande zon. Ik krijg er meteen weer een vakantiegevoel bij.
Tweet