Boekenweekgeschenk Delft – Bij mijn lokale boekhandelaar kreeg ik vrijdag twee boekjes cadeau bij de wekelijkse boodschappen. Spitzen en Vinky Vest. Vooral het laatste vind ik erg leuk. Er staan mooie waterverftekeningen in van een jonge Brabantse kunstenares. Ik zal er eens een stukje uit voorlezen. Aan het einde van de tuin, vlak bij het water, staat een grote zilverberk. Hij zorgt voor schaduw en biedt onderdak aan een heel bijzonder vogeltje. Halverwege de boom heeft een groen en geel fladderaardje een nestje gemaakt. Tenminste dat denk ik. Misschien heeft hij het wel gemeubileerd gehuurd. Dat zou heel goed kunnen. Ik zie wel eens kleine bordjes staan onder aan de boom. Daar staat soms ruim nest te huur of nest met uitzicht op. Nu staat er geen bordje meer. Aan een spijkertje dat naast het nestje in de boom steekt, hangt een groen mutsje. Op het nestje zit een bordje. Daarop staat Vinky Vest, watervogel. Ik tik, als groet, met m’n wijsvinger tegen de zijkant van m’n voorhoofd als ik Vinky zie zitten. Hij zwaait sierlijk naar me. ”Dag Vinky”, zeg ik tegen het vogeltje ”Dag”, zegt Vinky op zijn beurt. Hij vliegt uit zijn nestje op. Zet zijn groene mutsje op en komt op mijn schouder zitten. ”Ik ben een beetje treurig”, gaat hij verder. Hij gaat dicht bij mijn oor zitten, zodat hij kan fluisteren. Ik kijk opzij naar hem. Dan fluistert Vinky:”Ik kan niet zwemmen. Ik kan niet drijven. Ik ben een watervogel van niks. Kun je me niet helpen?” Ik knik en zeg:”Wacht maar even”” Binnen haal ik een leeg plastic botervlootje. Met een zwarte viltstift schrijf ik op de zijkant Vinky Vest Veerboot. Ik zet het vlootje voorzichtig in het water. Vinky vliegt naar het vlootje en gaat er midden inzitten. Hij roept:”Ik vaar! Ik drijf! Ik ben een echte watervogel!” ”Zo is dat Vinky”, zeg ik tevreden.

---