zaterdag 23 april 2011

Boven Gent rijst…..

Gent – Als ik aan Gent denk, denk ik vooral aan een mooie stad in Vlaanderen vol met toeristen. Nu ik er weer eens heb gelogeerd, weet ik beter. Het is geen plaats waar je alleen mooie plaatjes kunt schieten. Het is wat aantal inwoners en economische positie betreft, de tweede stad van Vlaanderen en de derde stad van België. Er wonen 224.000 mensen en daarmee is het groter dan Eindhoven. Het is bovendien een echte kennisstad. Het herbergt niet alleen de op één na grootste universiteit van het land, maar ook 29 Vlaamse hogescholen. Zij geven samen onderwijs aan 46.000 studenten. Het is dus bepaald meer dan een openlucht museum. Corien & ik ontdekten bovendien dat het ook gezellige stad is. De winkelstraten en markten krioelen van de mensen. De cafés en restaurants sluiten hun deuren pas in de vroege uurtjes. De Gentenaar komt graag zijn huis uit. Wij kwamen natuurlijk voor de prachtige historische gebouwen en monumenten. In het centrum maken drie statige torens deel uit van dit historische erfgoed. Wij begonnen met het beklimmen van Het Belfort. Ik kan het me niet zo herinneren, maar Corien zong vroeger op school:

Boven Gent rijst, eenzaam en grijs,
't Oud Belfort, zinbeeld van 't verleden;
Somber en groots, steeds stom en doods,
Treurt d'oude reus op 't Gent van heden;
Maar soms hij rilt en eensklaps gilt
Zijn bronzen stemme door de stede.
Trilt in uw graf, trilt Gentse helden,
Gij, Jan Hyoens, gij Artevelden;
Mijn naam is Roeland, 'k kleppe brand
En luide storm in Vlaanderland.

Corien wilde de toren graag beklimmen. Ik had mijn twijfels, want de middelste van de beroemde Gentse torenrij is 95 meter hoog. Gelukkig hebben de Belgen een lift aangebracht. Het maakt de uitdaging wellicht wat minder, maar het comfort een stuk beter. Bovenop de toren heb je een prachtig zicht op de torens van de Sint-Niklaaskerk en de Sint-Baafskathedraal. Natuurlijk bewonderden we ook de Klokke Roeland uit het hierboven geciteerde lied van Albrecht Rodenbach. Als vroeger de vijand in aantocht was, werden de inwoners van Gent op de hoogte gebracht door deze door de Unesco nu als Werelderfgoed erkende klok. Hij liet zijn stem ook horen bij hoog bezoek, terechtstellingen en natuurlijk ook bij het begin van de Gentse Feesten.
 

Geen opmerkingen: