Kom zingen in Helmond Helmond – Het vrouwenkoor Confetti, de Cantorij Helmond en het enthousiaste wijkkoor Didoko verzorgen ook dit jaar weer een avond met kerstsamenzang. Het jaarlijkse concert rond Kerst behoort inmiddels tot de traditionele muzikale hoogtepuntjes van de stad aan de Zuid-Willemsvaart. Ook dit jaar vindt de muzikale kerstgebeurtenis plaats in de OLV ten Hemelopneming aan de Wilhelminalaan. De kerstzangavond begint op zaterdag 13 december om acht uur. Natuurlijk kun je ook dit jaar weer uit volle borst meezingen met de bekende kerstliederen. Dit jaar doen als extra attractie ook twee solisten mee. Het zijn Marjan Vree en Pauline van der Roest.

Wandeling langs Luikse kunst Luik – De kunstroute van Luik is zeer de moeite waard. Daar kwamen Els & ik onlangs achter. De route loopt langs een zevental objecten en is voorzien van een (Franse) beschrijving. De kunstvoorwerpen zijn allemaal opgebouwd uit standaard materialen. Het treintje troffen we aan bij de Place St-Lambert. Het aantrekkelijke kunstwerk nodigde al het ware uit om er eens uitgebreid om heen te lopen om op je gemak te ontdekken welke materialen de kunstenaar gebruikte bij de realisatie van zijn kunstobject. Wij raakten niet uitgekeken en ontdekten steeds weer nieuw materiaal. Het kunstobject met de ballonnen stond recht tegenover het bisschoppelijk paleis. Helaas had de novemberwind hier vrij spel. Veel van de oorspronkelijke glorie van dit speciale ballonnenobject was door de wind dan ook al aangetast. Hier raakte ook de batterij van mijn fototoestel op en kon ik de rest van de kunstroute niet meer op de gevoelige plaat vastleggen. Dat was jammer want de andere objecten hadden ook allemaal wat bijzonders. Zo was er een speciaal 'bad' met een waterloopkundige constructie, zodat er altijd wel water in bleef lopen. Ook zagen we een openbare keuken volgens de 'Piet-Hein Eek'-methode geconstrueerd uit heel oude (meest) eikenhouten bedden. Ik raad je aan om deze kunstroute ook eens lopen. Hij blijft nog tot eind van dit jaar te bezichtigen in Luik. Er zijn trouwens nog veel meer prachtige wandelroutes door Luik. Bij de Information Toeristique op de Place St-Lamber zijn deze routes tegen 50 cent te bekomen. Een bijdrage van Ad

Kerstkaart uit Poulseur Poulseur – Om beurten genieten Adrie & Monique en Els & ik van ons gezamenlijke vakantiehuis Le Moulin de Poulseur, in de gelijknamige Belgische plaats in de Ardennen. Tijdens het laatste weekend dat Els & ik daar doorbrachten hebben we aardig wat sneeuwbuien te verwerken gekregen. We vonden dat op zich niet erg, als het je uiteindelijk maar lukt om weer heelhuids thuis te komen. Ik kan jullie verzekeren dat dat afgelopen zondag echt niet meeviel. Maar zoals een bekende Nederlandse voetballer en trainer ooit zei: “Ieder nadeel heb zijn voordeel”. Sneeuw ziet er prachtig uit en het vraagt uiteraard om gefotografeerd te worden. Zeker onze prachtige tuin heeft heel veel mogelijkheden om er iets moois van te maken. Ik zat gisteravond nog eens heerlijk naar deze foto's te kijken en bedacht me dat er toch wel een paar erg leuke kerstkaarten tussen zitten. Vooral de tweede en de laatste foto vind ik erg geslaagd. Wat vinden jullie? Een bijdrage van Ad

Een mooi seizoen Stiphout - Zo in de sneeuw kom je allerlei leuke zaken tegen. Weliswaar ligt er een behoorlijke puinhoop onder de kiosk, het zij zo! Maar geeft wel een helder beeld dat het zwemmen met deze temperaturen beter achterwege gelaten kan worden, of je zou een echte die-hard moeten zijn. Het was een mooi seizoen, nu maar wachten op betere voorjaarstijden! Wachten op het nieuwe seizoen. Een bijdrage van Ad

Beerke & Demi doen ook mee Stiphout – “Nu de serie zelfportretten zo'n succes blijkt te zijn, kunnen onze honden niet achterblijven”, vond Ad en stuurde deze portretten op van Demi en Beerke. Ik wist dat het slimme dieren zijn, maar dit fotografische zelfportret verbaasde me toch wel. De honden ondervonden wel wat tegenslag bij het nemen van hun foto. Dat blijkt uit de begeleidende tekst van Ad. Hij schreef erbij: “Helaas hebben honden één heel groot probleem: hoe krijg je ze aangeleerd dat ze zelf op de zelfontspanner moeten drukken?” De vraag blijft niet onbeantwoord. Ad schetste wat er zich afspeelde voordat de foto’s werden genomen: “Zelfs na lange en moeizame training lukte het de dieren nog steeds niet om de zelfontspanner in te drukken. Uiteindelijk hebben Beerke & Demi maar de hulp in gevraagd van hun trouwe baasje Els. Je moet toch wat nietwaar?” Wat de honden er van vinden weten we niet, maar we weten wel wat Ad & Els vinden: “Zijn toch wel erg leuke foto's geworden vinden we zelf....” Daarin hebben Els & Ad helemaal gelijk. Met deze twee hondenportretten zijn we nu bij de achttiende inzending aanbeland. Laat je inspireren en stuur ook een zelfportret op naar ODD. Opsturen kan heel makkelijk via deze klik

Nienke speelt dwarsfluit Veldhoven – Kort na de lunch toverde kleindochter Nienke woensdagmiddag plots een dwarsfluit te voorschijn. Ze zette een muziekstandaard op bij het raam, plaatste daarop een muziekblad en speelde ons een vrolijk melodietje voor. Toen het recital voorbij was, vroeg ik verbaasd: “Ik dacht dat jij piano speelde”. “Dat doe ik ook, maar ik speel ook fluit”, antwoordde Nienke trots. Saskia legde uit dat op Nienke’s school een muziekproject loopt, waarbij de kinderen een muziekinstrument mogen kiezen. Nienke koos voor de dwarsfluit. Naast haar dagelijkse piano-oefeningen speelt zij een paar keer per week nu ook nog dwarsfluit. Ze is erg enthousiast over haar nieuwe instrument en legde me uitvoerig uit hoe je uit het lange glanzende instrument zulke heldere tonen kunt toveren.

De Sint als inhaker Delft – In de marketingwereld is de ‘inhaker’ een geliefde manier om de consument te bereiken. Tijdens een belangrijke gebeurtenis, zoals het WK-voetbal of de geboorte van een prinsesje, kopen meer mensen een krant. Het potentiële bereik van een advertentie stijgt daardoor ook. Bovendien beweren marketeers dat het thema van de advertentie zich dan in het actieve gedeelte van de hersenen van de consument bevindt. In hun woorden: het thema is 'top of mind' en dus is de kans dat de consument aandacht heeft voor de reclame-uiting een stuk groter dan normaal. Bij het Legermuseum heeft men nu een inhaker bedacht op de feestelijkheden rond de jarige goedheiligman. Waar verwacht een kind de Sint? Op het dak natuurlijk gezeten op zijn paard. Op het dak van het Delftse legermuseum is dat nu werkelijkheid geworden. Men hoopt kennelijk zo op meer aandacht voor de tentoonstelling over het dappere dier. Bij kinderen, ouders en grootouders is de Sint nu immers ‘top of mind’.

Simple comme bonjour Brussel – Begin deze maand zijn Saskia & Bob een weekend naar Brussel geweest. Terwijl wij met hun kinderen pannenkoeken aten en familie ontmoetten, bekeken zij Manneke Pis en andere leuke Brusselse zaken en genoten van de Brussels keuken. Ze maakten ook meteen gebruik van de gelegenheid om een paar zelfportretten te maken. Ze demonstreren hoe simpel een zelfportret kan worden gerealiseerd. In een park in Brussel zetten ze de camera gewoon op een bankje. Zo eenvoudig kan het zijn. Of zoals ze daar zeggen: “Simple comme bonjour”. Op de weg terug naar Stiphout maakten ze nog een zelfportret. Ook nu was het een kwestie van simpelweg de camera op het dashboard plaatsen en afknippen. Klaar is Kees. Met deze twee Brussels dubbelzelfportretten zijn we nu bij de zeventiende inzending aangekomen. Laat je inspireren en stuur zelf ook een zelfportret op naar ODD. Opsturen kan heel makkelijk via deze klik

Lachen in Rome Hazerswoude-Rd – Heel veel bezienswaardigheden in Rome liggen in het oude centrum. Nella & Martien gaven tijdens hun recente verblijf in de eeuwige stad er de voorkeur aan om alles gewoon wandelend te bekijken. Rome nodigt daar toe uit met haar ontelbare mooie pleinen met schitterende fonteinen. Op een van die pleinen maakten Nella & Martien een zelfportret. Afgelopen zaterdag beloofden ze een portret op te sturen naar ODD. Vandaag dus een zelfportret van het echtpaar, want zoals Nella zelf mailt: “Belofte maakt schuld, het moet maar”. Vanaf het dak van het Museo del Risorgimento heb je een prachtig uitzicht over de stad. Op het plein evoor hebben Nella & Martien geluncht. Het museum is onderdeel van een imposant gebouw. Nella legt uit waar het portret precies is genomen: We maakten de foto onlangs in Rome tijdens een picknicklunch tegenover de Bruidstaart, of eigenlijk het monument Vittoriano. We vonden het lastig om van onszelf een foto te maken maar wilden ook niet steeds anderen vragen om ons erop te zetten. Het is wel lachen met zo’n ‘karweitje’.” Met dit Italiaanse dubbelzelfportret zijn we nu bij de zestiende inzending aangekomen. Laat je inspireren en stuur nu ook een zelfportret op naar ODD. Opsturen kan heel makkelijk via deze klik

Sinterklaas neemt maatregelen Delft – De aankomst van Sinterklaas verloopt nooit vlekkeloos. Er is op de dag dat de Goedheiligman in ons land komt altijd iets mis. Vroeger wisten de kinderen dat niet, maar nu het Sinterklaasjournaal dagelijks verslag doet van de gebeurtenissen van de Sint, weten we dat de moderne Pieten er nog al eens een rommeltje van maken. Gelukkig was burgemeester Annemarie op de dag van aankomst zelf aanwezig in de met buitensporig veel rode ballonnen versierde haven van Almere om nog enigszins leiding te geven aan de intocht van de gulle heilige uit Spanje. Maar het bleef echter een rommeltje. Het ontbreekt de huidige Sinterklaas en Pieten aan de nodige basiskennis over hun eigen feest. Dat is de oorzaak van al dit gedoe tijdens zijn verblijf in ons land. Ook in zijn comfortabele residentie in het Kasteel van Helmond lopen pieten rond die je niet om een boodschap kunt sturen. In de tijd dat ik als jongen bij de schoorsteen (ja die hadden wij nog) stond te zingen, zag de Sint er geen been in om te dreigen met een enkele reis naar Spanje in een oncomfortabele juten zak. De Zwarte Piet was nog ferm bewapend met een roe en hield strikt toezicht op de naleving van allerlei bij het feest behorende wetten. Nu hebben de Pieten kennelijke allemaal minimaal een HBO-opleiding logistiek achter de rug en is er een ver doorgevoerde specialisatie ontstaan. Naast de hoofdpiet zijn er nu inkooppieten, inpakpieten, magazijnpieten, transportpieten, muziekpieten, een paardenpiet, een coole Piet en een wegwijspiet. Ik zie in ieder geval nergens meer een roe en een met de zak dreigende Piet. Of ben ik nu een zeurpiet? Ook Karsten zag dit verval en besloot krachtig in te grijpen. Hij schafte zich een sinterklaasuitrusting aan en demonstreerde gisteren hoe een Sinterklaas zich dient te gedragen. Als Sinterklaas uitgedost, kondigde hij in Delft stevige maatregelen aan. Ik vrees echter dat het te laat is. We zijn inmiddels allemaal van suikergoed.

Souvenir de Mauve Delft – Omdat hij de zilvergrijze tonen van het Hollandse landschap zo mooi in zijn schilderijen weergaf, stond de Nederlandse kunstschilder Anton Mauve bekend als ‘de meester van het licht’. Mauve was niet alleen een vooraanstaand schilder van de Haagse School, maar ook de leermeester van Vincent van Gogh. Mauve leerde het vak zelf reeds als 16-jarige jongen van de veeschilder Pieter Frederik van Os in Haarlem. Daarna ging hij ook nog in de leer bij paardenschilder Wouterus Verschuur. Mauve verwierf grote faam met zijn stemmige, sfeervolle landschappen met vee. Hij kwam in contact met Vincent van Gogh omdat hij trouwde met diens nichtje Jet Carbentus. De 28-jarige Van Gogh logeerde eind 1881 ongeveer drie weken in Den Haag bij zijn aangetrouwde neef. Daar kreeg hij schilderles van Mauve. Hier zag Vincent op schilderijen van Mauve thema’s als spitters, aardappeleters en houtverkopers. Hij gebruikte die thema’s later ook in zijn schilderijen. Zeven jaar later overleed Mauve tamelijk plotseling. Vincent die toen reeds in Arles verbleef, droeg toen het overlijdensbericht hem bereikte, zijn ‘Souvenir de Mauve’ (roze bloeiende perzikbomen) aan hem op.

Tuinonderhoud Delft – In de tuin is altijd wat te doen. En hoe groter de tuin des te meer werk er is te verzetten. Adrie & Monique en Ad & Els weten er alles van. De tuin rond hun huis in Poulseur heeft de afmetingen van een park. Alleen het grasmaaien kost al een halve dag. Maar er moet ook geoogst en gesnoeid worden en de vijvers moeten schoon gehouden worden. Maar als je er plezier in hebt, is dat geen karwei. Je kunt je zinnen dan eens op een andere manier verzetten. Zoals je op de site van Nellie hebt kunnen lezen, levert dat hele gezellige weekendjes op. Vergeleken met de Belgische tuin heeft de tuin achter mijn huis het formaat van een postzegel. Toch moeten ook Corien & ik onderhoud plegen. Dat gaat natuurlijk veel sneller dan in Poulseur. Toch is er een klus die ook hier dagen duurt. In Poulseur kunnen ze vijvers met een hark schoon maken. Om de wetering achter mijn huis uit te diepen, is ander gereedschap nodig. Deze week is een baggerbedrijf met het karwei begonnen. De kosten van het op diepte brengen zijn voor het Hoogheemraadschap van Delfland. Het hoogheemraadschap is eigenaar van het water en daarom verantwoordelijk voor de diepte. Omdat het baggerspecie direct moet worden afgevoerd naar een baggerspeciedepot komt er nogal wat voor kijken.

Plezier voor twee Helmond – Een zelfportret maken is erg leuk. Ik hoor het van iedereen die een zelfportret opstuurt naar ODD. Een dubbelzelfportret is dan ook lol voor twee. Dat is op deze foto van Nellie & Pieter Jan goed te zien. Ze gingen – om het 30-jarige jubileum van Pieter Jan te vieren - gisteravond samen in de Croyse Hoeve uit eten. Je kunt er alles overlezen op Neeltje-Johanna. Nellie schrijft er bij: “Na een poging onszelf te fotograferen bleek dit de meest scherpe te zijn. De rest was onscherp, alhoewel daar wel weer ons bord op te zien was. Maar dat we er zelf wel lol in hadden is gelukkig wel te zien”. Dit dubbele zelfportret is de vijftiende inzending. Laat je inspireren en stuur zelf ook een zelfportret op naar ODD. Dat kan heel makkelijk via deze klik

Pannenkoekensmaak niet vergeten Helmond – Tijdens ons recente oppasweekend in Stiphout hebben Corien & ik al onze daar residerende broers, zwagers en (schoon)zussen weer gezien. De eerste avond kwamen Adrie & Monique op visite, de tweede avond kwamen Pieter Jan & Nellie een glaasje drinken en de derde dag gingen we met de kleinkinderen op bezoek bij Ad & Els. Het was het weekend dat Sinterklaas en zijn Pieten weer in ons land aankwamen. We hadden de kinderen op de dag dat de Goedheilig man arriveerde een pannenkoekenmaaltijd beloofd. We zaten op die zaterdagmiddag echter net gezellig aan een glaasje bij Ad & Els. Maar omdat we niet willen dat onze kleinkinderen de pannenkoekensmaak vergeten, sprong Corien op de fiets en haalde de ingrediënten even op. Zodoende kon ze daarna gezellig met zus Els achter het fornuis om de pannenkoeken, met kaas en spek, te bakken waar we allemaal zo trek in handen. Daarna peuzelde we aan de lange tafel deze verrukkelijk kindermaaltijd gezellig met z’n allen op.

Schaap aan de muur Helmond – Paulus Potter geldt als de grootste dierenschilder van de Hollandse School. Zijn bekendste werk, het grote doek 'Jonge Stier’, schilderde hij in 1647. Ruim 350 jaar later is het schilderen van (huis)dieren nog altijd erg populair. Vooral koeien doen het op dit moment erg goed. Maar toen Maartje haar zus Marlotte aanbod voor haar verjaardag een dierenschilderij te maken, vroeg de laatste toch geen koe. Marlotte ziet liever een schilderij van een schaap. Haar getalenteerde zus maakte daarom voor haar verjaardag een fraai landschap met schapen. Ik vind het erg geslaagd, maar geef voor mijn verjaardag toch de voorkeur aan een koe.

Die is goed Veldhoven – Afgelopen zondag sprak ik op het verjaardagsfeestje van Emma met een aantal gasten over de zelfportrettenactie die nu op ODD loopt. Deze ‘uitdaging’ is door heel wat ODD-ers opgepakt. Er zijn inmiddels al dertien inzendingen op de redactietafel van ODD beland. Je kunt dus nu al spreken van een succesvolle actie. Toch verwacht ik nog meer zelfportretten! Dat niet alleen ‘grote mensen’ het een leuke actie vinden, werd tijdens het feestje ook duidelijk. Kleindochter Dieuwertje kwam naar me toe en zei: “Opa, ik wil ook een foto van mezelf”. “Dat kan meisje. Iedereen mag een foto van zichzelf maken”, antwoordde ik haar. Voordat ik kon uitleggen wat een zelfportret nu precies is en hoe ze die kon maken, vroeg Dieuwertje: “Maakt u hem?” Terwijl ze het zei, overhandigde ze me een leeg fotolijstje. “Hier wil ik de foto in”, legde mijn kleindochter verder uit. “Wat voor foto wil je van jezelf hebben?” informeerde ik. “Met Sietske”, repliceerde Dieuwertje en sloeg meteen haar arm om haar nichtje. Gehoorzaam drukte ik af. “Als ik volgende keer weer kom, heb ik het lijstje met de foto bij me”, beloofde ik haar. Maar eerste wilde zij de foto op het display van mijn toestel even zien. “Die is goed”, wees ze naar het scherm. Met deze foto erbij hebben veertien ODD-ers nu een zelfportret 'opgestuurd'. Laat je inspireren en stuur snel ook een zelfportret in. Dat kan makkelijk via deze klik

Onderwaterzelfportret Hazerswoude-Rd – Op verzoek van hun avontuurlijke dochter Carina stuurden Martien & Nella deze zelfportretten van haar op reis in Australië naar de fotoredactie van ODD. Carina maakte de portretten van haar zelf ergens bij de wateren rond Green Island. Ze is daar gaan snorkelen. Vlak voordat ze onderwater gaat, knipte ze af zodat we haar kunnen bewonderen in haar duikuitrusting. Op de fotoredactie van ODD vond iedereen het een leuke plaat. Dat Carina zelf niet zo tevreden was over haar ‘looks’ lezen we op haar eigen site. Ze schrijft dat ze een lycra duikpak huurde omdat ze snel verbrandt en niet gestoken wil worden door kwallen. ”… maar wat is zo`n pak ongelooflijk lelijk! Ik had een blauwe en leek dus net een smurf, en dat met mijn lengte....er miste alleen nog een wit mutsje en vader Abraham....”, merkt ze daarbij op. Omdat Carina een digitale onderwatercamera had gehuurd, kon zij ook een zelfportret onder water maken. Je kunt alles over haar onderwateravontuur lezen op haar reislog. Dankzij haar rss-feed volg ik het trouw. Carina schrijft heel onderhoudend in een vrolijke stijl. Het zijn allemaal leuke verhalen. Alle foto’s van haar duiksessie kun je bekijken via deze klik.

Emma is vijf jaar Veldhoven – Gisteren vierde Emma haar vijfde verjaardag. Vanuit Stiphout reden wij met Benthe, Sietske en Karsten naar Veldhoven omdat met haar te vieren. Ook haar andere oma & opa waren reeds aanwezig. Dus zongen we in een al aardig koortje ‘ Lang zal ze leve’ voor Emma toen haar moeder met de taart met vijf kaarsjes binnenkwam. Traditiegetrouw mag de jarige tijdens deze aubade op een stoel staan. Pas na het zingen, daalt zij dan af en blaast de kaarsjes uit. Zo gebeurde het ook gisteren. Daarna volgt een andere belangrijk moment van een verjaardag: het uitpakken van de cadeaus. Gelukkig voor Emma stroomde het huis in de loop van de dag vol met visite. En allemaal brachten ze een cadeautje mee.

Stem voor water Helmond – De start van de waterschapsverkiezingen werd kort geleden gegeven door staatssecretaris Tineke Huizinga. “Er valt wat te kiezen”, meldde de bewindsvrouwe toen. Daar heeft ze helemaal gelijk in. Inmiddels hebben we allemaal een ‘stempakket’ in de brievenbus gevonden. Sinds onze kroonprins zich ook druk maakt over water, staat water nog meer in de belangstelling. Water doet ertoe weten we inmiddels. We willen allemaal droge voeten houden in ons land dat voor meer dan de helft onder de stijgende zeespiegel ligt. In alle 26 waterschappen in ons land worden de verkiezingen tegelijk gehouden. Dat is voor het eerst. Niemand hoeft ons op het belang van de verkiezingen te wijzen. In ons land leven we met water. Water en waterveiligheid staan volop in de belangstelling. Zaterdagmorgen kwamen we tijdens onze wandeling over de Helmondse weekmarkt Hans van Wetering, de lokale man op de lijst van het CDA, tegen. Met hem raakte ik in gesprek. Ik ben net als hij wel blij met het nieuwe lijstenstelsel. Ik denk dat daardoor de waterschappen dichter bij de kiezers komen. Ik weet dat de waterschappen na de verkiezingen heel belangrijke keuzes moeten maken uit veel uiteenlopende belangen. Het lijstensysteem zorgt - verwacht ik - voor meer samenwerking met andere overheden. Van Wetering is dat met mij eens. “De netwerken van het CDA en andere politieke partijen zullen daarbij helpen”, verzekerde hij me. Ik zal in ieder geval stemmen en ik hoop dat jullie je stem ook niet in het water laat vallen.

Making of Stiphout – Terwijl Pieter Jan bezig was om zijn zelfportret te maken, volgde zijn echtgenote Nellie zijn verrichtingen. Ze vond het heel amusant en stuurde een ‘making of’-foto van de opname naar ODD. Ze schreef erbij:”Ik moest ontzettend lachen toen ik hem zo bezig zag, maar ik vind toch wel dat het resultaat leuk is”. Dat zijn we met haar eens. Ook Nellie vindt het zelfportret onmiskenbaar Pieter Jan. Zij weet waarom hij juist deze foto’s als achtergrond koos.

De fotograaf geknipt Stiphout – Pieter Jan wilde ook niet achterblijven. Ook hij is de uitdaging aangegaan en heeft een zelfportret gemaakt. Het is onmiskenbaar Pieter Jan. Iedereen weet dat hij een passie heeft voor filmen en fotograferen. Dat komt op dit zelfportret heel goed tot uiting. Niet alleen door de camera waar hij achter staat en die hij om zijn nek draagt, maar ook door de foto’s op de achtergrond. De fotograaf geknipt door zichzelf. Inmiddels hebben twaalf ODD-ers een zelfportret opgestuurd naar de redactie. Laat je inspireren en stuur snel ook een zelfportret in. Dat kan makkelijk via deze klik

Geknipt voor ODD Stiphout – De zelfportretten komen nog steeds uit Brabant. Dit fraaie portret is van Nellie. Ze had het zichzelf niet gemakkelijk gemaakt. Dat blijkt uit de tekst die ze opstuurde bij het portret. “ Dit is mijn zelfportret. Het moest wat mij betreft aan een paar voorwaarden voldoen”, schrijft ze erbij. “Het moet o.a. duidelijk zijn wat hier gebeurt, zodat de titel verklaard wordt. Bovendien mocht de camera niet in beeld zijn, terwijl ik hem toch zelf maak, zonder zelfontspanner, want dat gaat een beetje moeilijk als je ondertussen geknipt wordt. Ik zat dus bij de kapper terwijl ik geniet van een kopje koffie”, legt Nellie verder uit. Knap gedaan hoor. Inderdaad helemaal geknipt voor ODD Inmiddels hebben elf ODD-ers een zelfportret opgestuurd naar de redactie. Laat je inspireren en stuur snel ook een zelfportret in. Dat kan makkelijk via deze klik

Zelfportret voor het slapen Stiphout – Aan het eind van de dag kijkt Marjan altijd even op ODD. Dat deed ze ook afgelopen woensdag. Het zelfportret van Annefien dat die dag op ODD stond, inspireerde haar om ook een zelfportret te maken. Ze mailde het naar de fotoredactie van ODD toe en schreef erbij: “Net klaar met lesgeven, even ODD bekijken….. alweer een zelfportret! Nu van Annefien. Ik besluit ter plekke om ook maar eens te experimenteren”. Het resultaat mag er zijn. Ik denk dat Marjan hierna heel lekker heeft geslapen. Inmiddels hebben tien ODD-ers een zelfportret opgestuurd naar de redactie. Laat je inspireren en stuur snel ook een zelfportret in. Dat kan makkelijk via deze klik

Creatief met blauw Delft – Delft is in ons land vooral bekend als de Prinsenstad. De stad van Willem van Oranje. In het buitenland staat de stad vooral bekend door het Delfts Blauw. Het Delftse aardewerk is een internationaal begrip. Het wordt al heel lang in de Prinsenstad gemaakt door ‘De Koninklijke Porceleyne Fles’. Daar fabriceert men het al sinds 1653. Het assortiment varieert van grote en relatief kostbare producten tot kleine en goedkopere artikelen als New Delft en Nijntje. Vorig jaar bezochten we met het gezin van Saskia & Sander de jaarlijkse open dagen in de beroemdste aardewerkfabriek in Nederland. Afgelopen zondag stonden Saskia & Bob met hun kinderen plots voor de deur. Dus bezochten we dit jaar opnieuw de om zijn Delfts Blauw aardewerk wereldwijd bekende fabriek. In het buitenland staat dit soort aardewerk bekend als Delft Ware. Ook topkok Herman den Blijker houdt van Delft Blauw.Zijn nieuw op te zetten restaurant in New York krijgt met Delfts Blauw een typisch Hollandse uitstraling. Zijn restaurant Las Palmas in Rotterdam heeft al een reusachtig Delfts Blauw tegeltableau. Al vele jaren houdt de aardewerkfabriek op een zaterdag in november een Open Dag. Sommige mensen komen er elk jaar. Wij doen het nu voor de tweede keer. Op die dagen zijn er gratis rondleidingen door het museum, de fabriek, de schildersafdeling en de showroom. Toch is er een heel andere reden waarom veel mensen elk jaar terug komen. Ze willen zelf een tegel, vaasje o.i.d. beschilderen. De Koninklijke Porceleyne Fles organiseert tijdens de open dagen workshops waarin dit kan. Saskia, Bob, Benthe, Sietske, Karsten en ik beschilderden allen een bordje. We zijn straks de trotse bezitter van een eigen handbeschilderd Delfts Blauw stuk.

Zelfportret met een telg Vught – In Brabant reageren de lezers van ODD goed op de uitdaging om een zelfportret te sturen. Tot nu toe kwamen alle inzendingen uit de grootste provincie van ons land. Annefien stuurde dit zelfportret waarop zij samen met haar kleindochter Yara staat. Het tweetal vaart in een klein bootje over de Binnendieze van de 800-jarige stad ’s-Hertogenbosch. Omdat zij het samen met haar kleindochter beleeft, is ook voor Annefien het verhaal van de geschiedenis van ’s-Hertogenbosch weer helemaal nieuw. Je ziet het nu immers als het ware door de ogen van Yara. Inmiddels hebben negen ODD-ers een zelfportret opgestuurd naar de redactie. Laat je inspireren en stuur snel ook een zelfportret in. Dat kan makkelijk via deze klik

Vrolijk zelfportret Steenbergen – Het volgende zelfportret komt ook uit Steenbergen, de woonplaats van Jan & Corrie. “Natuurlijk kan ik niet achterblijven dus ook van mij maar even een momentopname”, schrijft Corrie in de begeleidende tekst. Ze vertelt ook waarom deze vrolijke foto echt bij haar past. “Deze foto laat een belangrijke periode zien waar ook veel van mijn familieleden en leeftijdgenoten van mogen genieten: kleinkinderen”, legt ze uit. Het leuke mannetje op haar schoot is de laatste telg uit haar familie. Corrie schrijft: “Dit is onze jongste, Huub, die hier met veel belangstelling de wereld in kijkt”. Inmiddels hebben acht ODD-ers een zelfportret opgestuurd naar de redactie. Laat je inspireren en stuur snel ook een zelfportret in. Dat kan makkelijk via deze klik

Schoon schip Steenbergen – Opnieuw ontving de fotoredactie van ODD een zelfportret uit Noord-Brabant. Ditmaal kwam het uit Steenbergen, de woonplaats van Corrie & Jan. Corrie mailt dat zij ‘de uitdaging om een zelfportret te sturen’ een leuk initiatief vindt. “Het eerste waar ik aan denk is mijn man Jan!”, schreef ze erbij. “Zijn passie is varen en letterlijk alles wat daar mee te maken heeft”, legt ze uit. Zo te zien vaart Jan nog steeds op hele grote schepen. Als de vaartijd erop zit maakt hij schoon schip. Dat heeft hij knap in beeld gebracht.

De kleur van vrijheid Schiedam – Het is dit jaar zestig jaar geleden dat zowel de ‘Experimentele Groep in Holland’ werd opgericht als het samenwerkingsverband dat zij onder de naam CoBrA (Kopenhagen-Brussel-Amsterdam) aanging met Deense ‘experimentele’ kunstenaars en Belgische ‘surrealistische-revolutionaire’ groepen. Het Stedelijk Museum Schiedam viert het jubileum van de oprichting met de tentoonstelling ’60 jaar CoBrA, De kleur van vrijheid. Corien & ik vonden het erg leuk om afgelopen woensdag op uitnodiging van het museum een rondleiding mee te maken langs de topstukken uit de beroemde Schiedamse CoBrA-collectie die voor de tentoonstelling nog eens is aangevuld met werken uit particuliere verzamelingen. De meeste werken uit de particuliere verzamelingen zijn nog niet eerder te zien geweest. Alles bij elkaar zijn het ongeveer 150 werken. We kregen zo een indrukwekkend beeld van de belangrijkste naoorlogse avant-garde. Het betekent tegelijk wel dat alleen de Nederlandse tak van CoBrA in Schiedam is te zien. Als je naar de collectie kijkt door een jaren-vijftig-bril besef je dat er toen veel visie voor nodig was om dit werk aan te schaffen. Het publiek, maar ook de pers reageerde in de jaren vijftig nogal negatief op de kleurrijke tekeningen en schilderijen die mannen als o.a. Karel Appel, Theo Wolvecamp en Constant maakten. Mede door die vroege (en dus nog goedkope) aankopen kan het Schiedamse museum zich nu profileren als een belangrijk museum voor Cobra-kunst. Dat aankoopbeleid is doorgezet, want het museum heeft ook veel werk van Lucebert, de ‘Keizer van de Vijftigers’ die sterk is beïnvloed door CoBrA. Corien staat hier bij een prachtig olieverf op doek uit 1959 van Lucebert. De tentoonstelling ‘60 jaar CoBrA, De kleur van vrijheid’ is nog tot 30 november te zien in het Stedelijk Museum in Schiedam.

‘Piep piep’ Eindhoven – In dit digitale tijdperk kan iedereen fotograferen. Een kind kan de was doen. Dat werd meteen duidelijk toen er twee zelfportretten van Mees in de mailbox van ODD verschenen. Marieke meldt ons: ”Heel toevallig heeft Mees sinds enkele weken de camera ontdekt. Dat er (veel) foto’s van hem gemaakt worden, was hij al gewend. Maar dat hij ook zelf foto’s kan maken is nieuw en natuurlijk veel leuker!” “Het stukje op ODD kwam daarom ook als geroepen voor Mees. Hij is direct de uitdaging aangegaan met de zelfontspanner, door Mees ‘piep piep’ genaamd”, gaat Marieke verder. Het resultaat mag er zijn. “Pluim voor Mees”, merkte onze fotoredacteur direct op. Inmiddels hebben zes ODD-ers een zelfportret opgestuurd naar de redactie. Laat je inspireren en stuur ook een zelfportret in. Via deze deze klik kun je de plaat op sturen

Schaduwzelfportret Veldhoven – Zondagmorgen ontving de fotoredactie van ODD opnieuw een zelfportret. Ook dit keer kwam het portret uit Veldhoven, maar nu van Saskia. Zij maakte het portret in augustus van dit jaar, met als decor een net omgeploegde akker. Inmiddels hebben vijf ODD-ers een zelfportret opgestuurd naar de redactie. Laat je inspireren en stuur ook een zelfportret in. Via deze deze klik kun je de plaat op sturen

Prachtig toch Stiphout – Zo af en toe kom je op ODD van die leuke quality-time momenten tegen. Meestal zijn dat van die spontaan ontstane momenten, waarbij duidelijk is dat iedereen heerlijk aan het genieten is. Els & ik hebben ook regelmatig van die momenten. Bijvoorbeeld als onze kleinzonen Roan en Swen op bezoek zijn, of zoals laatst, als ze komen logeren. Vorige week was er weer zo'n moment. Maartje kwam gezellig binnen met dochter Marlynn. Het tweetal bleef lekker eten. Daarna moest Maartje samen met Marlotte en Jolijn snel weg voor een zware repetitie met onze eigen Stiphoutse fanfare 'De Vooruitgang'. Op 30 november a.s. gaat de fanfare op concours en strijden dan weer mee in de hoogste landelijke afdeling. Tja, en wat ga je dan tussendoor met je kleindochter doen? Marlynn vindt het altijd reuze gezellig en houdt er van om lekker te kletsen, de vleugel te beroeren met mooie 'klankjes', tegelijkertijd de nodige toontjes uit haar mond te laten komen en dan ook nog gezellig te blijven lachen met haar ondeugende uitstraling... prachtig toch? Een bijdrage van Ad