Zo gaan die dingen Delft – Afgelopen woensdag werd mijn tante Corrie, de zus van mijn vader, begraven. Ze werd 89 jaar. Daarmee is de laatste van dat gezin overleden. Het betekent dus ook afscheid van haar kinderen Jannie, Corrie en Frans. We zagen elkaar al niet veel, maar dat zal nu wel helemaal voorbij zijn. Zo gaan die dingen. Het merkwaardige van begrafenissen is bovendien dat ze ook een bijeenkomst zijn waarop je weer kunt bijpraten. Als je niet oppast wordt het ook nog gezellig. Tantes en ooms, neven en nichten die je jaren niet hebt gezien, ontmoet je weer op dergelijke plechtigheden. Nellie & Pieter Jan combineerden de reis vanuit Brabant naar Leiden dan ook met andere bezoeken. Wij besloten de dag met een gezamenlijke maaltijd in een Delfts restaurant. Want zo gaan die dingen.