dinsdag 29 juni 2004


Hurray for the lads


Macclesfield – De pub tegenover het station in Macclesfield heet Nags Head. Als aan het begin van de avond de treinen uit Liverpool en Manchester hier leegstromen, loopt de pub snel vol. Overdag is het rustig.
Nu weten we de uitslag van de wedstrijd Engeland – Portugal. Toen we in de Nags Head waren hingen overal nog de St. George vlaggen.


Als Corien en ik er even na twaalf uur binnen komen zit er slecht een klant. Het is een veertiger in een tweed jasje. Het barmeisje brengt hem juist zijn fish and chips als we plaatsnemen aan een tafeltje bij het raam. Achter een pint bitter en een cola light (dat heet hier een diet coke) wachten we op onze lunch. Een licht kalende heer komt de pub binnen. Een krant onder zijn arm. We zitten kennelijk aan zijn tafeltje, want hij schuift bijna gedachteloos bij ons aan. Als hij ontdekt dat hij gezelschap heeft, mompelt hij een excuus en gaat hij aan een ander tafeltje zitten. Hij drinkt met forse teugen van zijn pint en leest ondertussen zonder op te kijken zijn krant. Het is spannende lectuur. De kop schreeuwt:"Dutch count blessings on their way to last eight". Daarnaast een foto van Ruud van Nistelrooy die een bal in het doel van de tegenstander kopt. Hij ziet dat ik in zijn krant kijk en zegt:”Vanavond zijn wij aan de beurt.” Hij spreekt met groot enthousiasme over het Engelse elftal en noemt ze steeds our lads. Ik wens hem veel succes en verzeker hem dat ook wij zullen kijken. Als onze lunches worden gebracht, is de man achter de fish and chips in slaap gevallen. Er wordt ook wel erg veel over voetbal gesproken dezer dagen.


Geen opmerkingen: