woensdag 10 april 2002

Vanaf morgen weer een dagelijks stukje


AfscheidDelft – Zaterdag 30 maart overleed de Britse koningin-moeder Elizabeth. Het betekende voor de lokale overheden dat de draaiboeken te voorschijn kon worden gehaald. In de tien dagen na het overlijden zaten een aantal belangrijke momenten waar het er opaankwam voor de autoriteiten in de Britse hoofdstad.

Enorme mensenmassa’s
Grote politie-inzet was nodig op vrijdag 5 april toen de kist met het lichaam van de queen mum van St. James Palace werd overgebracht naar Westminster Hall en op dinsdag 9 april, de dag van de rouwdienst in de Westminster Abbey en de begrafenis daarna in Windsor Castle. Op de dag van overbrenging van de kist naar de Hall keken enkele honderdduizenden mensen langs de route naar de pracht en praal van de traditionele stoet. Op de dag van de rouwdienst stond er een miljoen mensen langs de route. Op de klanken van 200 doedelzakspelers zagen zij dat de kist de kerk werd binnengedragen.

Aanpassing nodig
In de drie dagen daar tussen trokken enkele honderdduizenden mensen langs de kist van de koningin-moeder. Met een snelheid van 3000 bezoekers per uur schuifelden zij langs de kist. Zoveel belangstelling had men tevoren niet verwacht. Niemand had vermoed dat de mensen bereid waren om twaalf uur in de rij te staan. Vrijwilligers van vrouwenorganisatie zorgden warme thee en broodjes. Een 52-jarige vrouw in de rij, die uit Hampshire naar Londen was gekomen, vertelde me na afloop:”Ik vond het wachten zeker de moeite waard. The queen mum was een fantastische vrouw en ik zou indien nodig nog langer in de rij hebben gestaan.” Jong en oud kwamen naar Londen. Een 58-jarige man uit Surrey had zijn zevenjarige kleindochter bij zich: “Het is een historische gebeurtenis, waar wij een onderdeel van wilden zijn.”

Dagje uit
Het begon dus met de eerste grote krachtinspanning voor de Britse politiemensen op vrijdag 5 april. Vanaf zes uur ’s morgens waren er 60 straten rondom de processieroute met betonblokken afgesloten voor het verkeer. Dat betekende dat ook de ondergrondse stations in dat gebied niet open konden. Mensen bereikten daarom soms ook hun werk niet. Langs de route verschenen al rond zes uur de eerste belangstellende. Het volgende belangrijke moment begon al op maandagmiddag, de dag voor de begrafenis. Toen verschenen er al mensen op de route naar de Abbey. Ze streken neer met tenten en bedden om zeker te zijn van een plaats met goed zicht op de route. Ook de journalisten arriveerden toen al langs de route om met de wachtende mensen te praten. Er heerste overigens geen bedroefde sfeer. Men gedroeg zich alsof het een dagje uit was.

Weer thuis
Uit bovenstaande tekst begrijpen jullie al dat ik weer thuis ben. Jullie kunnen er dus op rekenen dat vanaf morgen er dagelijks weer nieuwe stukjes in het dagboek staan.

Geen opmerkingen: