Maar nu even niet Londen – De komende week zal ik niet in de gelegenheid zijn om in het Ongehoord Digitaal Dagboek te schrijven. Ik ben niet in het land. Corien zal in de tussentijd de geprinte versie van de familiekrant versturen. Ik ga eens op zoek naar de fles gin. Gin was naar verluid een van de Queen Mums favoriete drankjes. Deze fles werd als eerbetoon met een bos bloemen achtergelaten bij Clarence House. Uit dit soort zaken blijkt toch dat het overlijden van de koningin-moeder de Britten toch wel raakt. Hoewel niet als een echte grote schok, maar meer de sensatie van het ”'ach, nee toch” Men stond even stil bij de vergankelijkheid van het leven. Daarna ging het al weer snel gewoon verder. Behalve in de kranten. Die pakten uit met forse bijlagen over de overledene, waarin geen levensjaar onbesproken bleef en waarin zij postuum met nog meer lof werd overladen dan haar tijdens haar leven al ten deel gevallen was. Bij Buckingham Palace, Clarence House en bij Windsor Castle, waar zij overleed, werden honderden bloemstukken neergelegd en voor condoleanceregisters stonden hier en daar kleine aantallen wachtenden.