Klap van de molen

Hauville – Wie heeft de grootste, de langste, de oudste, de dikste, de mooiste, de belangrijkste? In elke plaats ter wereld hangt men dit soort kwalificaties aan de gebouwen in de stad. Als het niet de oudste van de wereld is, dan toch zeker de oudste van Europa en anders de oudste van het land. Er is altijd wel iets waarin jouw stad of dorp de grootste etc. heeft. In Hauville is dat niet anders. Het dorpje in het departement Eure had bij de laatste telling 1275 inwoners. Ze hebben er een kerk, een kroeg en een gemeentehuis. Dit alles is natuurlijk niet genoeg om in de Michelin gids te worden opgenomen. Je moet bij het binnenkomen van het dorpje meteen remmen anders ben er al weer doorheen. Toch staat dit kleine plaatsje waar het doodstil is al wij er stoppen met een vermelding in de Michelin. Het heeft ondanks zijn grootte namelijk ook drie musea. Er is een vlasmuseum, een bakkerijmuseum en een windmolen met museumruimte.

Deze moulin à vent is de oudste werkende molen in Europa. Tenminste dat claimen ze hier. Maar zoals je uit het begin van dit stukje zult begrijpen, neem ik dat met een korreltje zout. Hij is oud, dat wel. Volgens Michelin wordt hij in 1258 al genoemd in kerkelijke archieven. Gebouwd door de monniken van de abdij uit ons dorp is de molen sinds 1979 een officieel monument en in 1984 geheel gerestaureerd. Toen wij er waren werkte de oudste werkende molen van Europa overigens niet. De molenaar die in het huis er naast schijnt te wonen, had zeker een vrije dag. Bij de deur naar de molen staat een klein bordje. Het ‘onthult’ het geheim van de twee deuren van de molen. Aan elke zijde een. Dat had ik zonder het bordje ook wel begrepen. Ik heb nooit een klap van de molen gekregen.

Tweet