Voor de dierbaren Manchester - De derde stad van Engeland. Toch heeft het een compact centrum waar je alles te voet kan bereiken. Het is niet alleen een belangrijke industriestad. Het is ook een universiteitsstad, een kunststad, een voetbalstad en een TV-stad. In de Granada Studio’s hier worden de afleveringen van Coronation Street opgenomen. Het is deze zomer echter ook koeienstad. De binnenstad staat vol met koeien: The Cowparade Manchester 2004. Er zijn routes door de stad gemaakt zodat je de 150 levensgrote fiberglaskoeien allemaal kunt zien. Elk koe is weer door een andere kunstenaar geverfd. Het is de grootste openlucht kunsttentoonstelling ter wereld. Ooit zagen we in Toronto een dergelijke openlucht tentoonstelling van elanden. Toen deden we aan moose-spotting, nu doen we tijdens onze tocht door Manchester aan cow-spotting. In het VVV-kantoor dicht bij het stadhuis vraagt Corien naar de bezienswaardigheden van de stad. Op een plattegrond van de stad tekent de forse vrouw achter de balie het aan. Er zijn twee kerken die we zeker moeten gaan zien, verzekert zij ons. Dat zijn St. Ann's en St. Mary’s. Ze tekent op de kaart aan waar ze zijn. Helaas vergist ze zich en tekent de laatste kerk op een verkeerde plek. “Ik hoop dat u het kunt vinden”, zegt ze met een veelbetekend lachje als ze kaart aan Corien geeft. Het kerkje heeft immers de bijnaam ‘The Hidden Gem’. We zoeken het en vragen er naar op straat, maar vinden het niet. We lopen daarom eerst maar St Ann’s binnen. Een kerk uit 1712 die elke dag open is. De kosteres doet het licht aan boven de banken als we binnen komen. We zijn de enigen. Terwijl ik de glas-in-lood ramen bewonder, knoopt Corien een gesprek aan met haar. Als ze hoort dat we uit Nederland komen, moeten we mee naar boven om de dominee te ontmoeten. Het is een slanke grijze vrouw. Ze geeft ons een hand. Ze heet Joke, maar heeft haar naam hier veranderd in Jillian. Als ik iets ondertekende, was dat altijd een aanleiding tot een grap. Ze vraagt waar we vandaag komen. Zij komt oorspronkelijk uit Arnhem, maar woont al 23 jaar in Engeland, waarvan de laatste tien in Manchester. Ze spreekt nog prima accentloos Nederlands. We vragen haar waar ‘The Hidden Gem’ is. Ze brengt ons er heen. Tijdens de wandeling naar de kleine kerk vertelt ze van de IRA-bom die tien jaar geleden in Manchester 200 mensen verwondde. Ze was toen pas in Manchester komen werken. Haar kerk, waar de bom vlakbij ontplofte, werd ook zwaar beschadigd. Het orgel, vertelt ze, was gelukkig niet in de kerk. Het werd elders gerestaureerd. We arriveren bij St. Mary’s Church (de officiële naam van de Gem) in Mulberry Street. Er is een gebedsdienst bezig. We nemen afscheid van de dominee en gaan zachtjes de kerk in. We zoeken een plaatsje op een van de achterste banken. Enkele tientallen gelovigen, voornamelijk vrouwen, bidden geknield. De kerk heeft een kleurige geschilderde kruisgang. De uitvoering is zo modern dat ik alleen zie wat het voorstelt omdat ik de volgorde van het verhaal ken. Corien brandt voorin de kerk bij het Maria altaar een kaars. "Voor iedereen die me dierbaar is", antwoordt ze op mijn vraag naar het waarom.

---