Wachten op opa

Delft - Wie het absurdistische toneelstuk ‘Waiting for Godot’ van de Ierse schrijver Samuel Beckett heeft gezien, heeft net zoveel geduld als de twee hoofdrolspelers. Zij wachten eindeloos en voor niets op Godot. Je moet als toeschouwer in de zaal al net zo veel geduld hebben als de zwervers uit het stuk en beschikken over een bijzonder gevoel voor absurde humor. Je kunt wachten tot je een ons weegt, maar Godot komt nooit. Ik vond eigenlijk alleen de bewerking met Mini en Maxi in de hoofdrollen indertijd wel aardig. In een notendop gaat het stuk over twee zwervers met een bolhoed op een landweg met een boom die wachten op Godot. Wachten, praten en hopen, meer niet.
Mijn kleinkinderen Benthe, Sietske en Karsten voerden afgelopen donderdag nadat ze met de trein uit Helmond in Delft waren gearriveerd hun eigen versie van het stuk op. Hun bewerking heet ‘Waiting for granddad’. Zij waren met z’n drieën en in tegenstelling tot de versie van Beckett kwam opa uiteindelijk wel opdagen. Saskia maakte de filmopnamen en doodde op die manier de tijd.

Tweet