Op de foto met monnik

Delft – In het algemeen wordt er van uitgegaan dat het toeristenseizoen begint met Pasen. De voorbereiding daarvoor zijn al in volle gang. Strandpaviljoenhouders in Scheveningen hebben hun onderkomens al weer opgebouwd of zijn daar druk mee bezig. Steden zoals Amsterdam, Gouda en Delft merken natuurlijk ook wel dat het aantal toeristen stijgt naar mate Pasen nadert, maar in die steden komen de toeristen eigenlijk het hele jaar door. Vooral de dagjesmensen blijven komen. Ook in de winterperiode zie ik de bussen van Omroep Max hun mensen afleveren bij het Prinsenhof. Het is een favoriet dagje uit voor de mensen van Max. Ik verwacht dat de recente aardbeving en tsunami in Japan met de daaruit voortvloeiende problemen met de kernreactoren voor een stagnatie van het aantal bezoekers uit dat land zullen gaan zorgen. In Japan zelf zeggen buitenlandse bezoekers namelijk in grote aantallen hun geplande reis af. Vooral reizigers uit het dichtbij gelegen China zien van een bezoek aan Japan af. En ik kan me zo voorstellen dat de Japanners wel wat anders aan hun hoofd hebben dan een bezoek aan de Hollandse tulpenvelden en de Delft Blue Factory. Maar misschien heb ik het mis en ben ik te pessimistisch. Ik zie in deze dagen voor Pasen toch nog steeds Japanners op de gebruikelijke plaatsen hun foto’s maken in Delft. Ik zag dat Japanse bezoekers van de Prinsenstad graag op de foto wilden met deze meneer uit het land van de rijzende zon. Ik denk dat het een monnik is uit hun thuisland.
Tweet

Na ODDTV nu ook ODD News

Delft – Al enige tijd staat er in de kolom aan de rechterkant van deze pagina een link naar ODDTV. Via deze link zijn er allerlei filmpjes te zien die een relatie hebben met deze site. Maar er is nog meer. ODD News bestaat ook. Maar daar heeft de redactie van deze site overigens niets mee te maken. ODD betekent in het Engels nu eenmaal niet Ongehoord Digitaal Dagboek, maar ‘vreemd’, ‘eigenaardig’, ‘zonderling’ of ‘bizar’. Afgezien nog van betekenissen zoals ‘oneven’ of ‘overgebleven’.

. Je ziet ODD News doet precies wat het belooft. Het serveert vreemd en bizar nieuws
Tweet

Met mama in de wei

Delft – Volgens de kalender is het al weer enige tijd lente. Afgelopen weekend was het ook zonder een blik op de kalender wel heel duidelijk. Het is lente en het voelt ook als lente. Het werd tijd om er op de fiets opuit te gaan. Wij waren niet de enigen die dat bedachten. Op ons fietstochtje door Schipluiden en omgeving kwamen we veel meer enthousiaste zonaanbidders tegen. Op het filmpje zie je er diverse voorbij komen.
In het water en op de weg. Op de fiets, op het skateboard, lopend en roeiend, iedereen trok er opuit. In de wei was het overigens nog het duidelijkst dat het lente is. Overal sprongen de nieuwe lammetjes rond hun mama’s door de wei.
 Tweet

Pensioen in Midsomer

Delft – Ik kijk graag naar Britse detectiveseries. Vooral de series waarin op een Agatha Christie-achtige manier wordt gespeurd. De op de romans van Caroline Graham gebaseerde serie ‘Midsomer Murders’ voldoet daar helemaal aan. De verhalen spelen in het pittoreske maar fictieve landschap van het graafschap Midsomer. Hoewel het er allemaal heel idyllisch en typisch Engels uitziet, zijn in de serie tot nu toe toch 251 doden te betreuren, waarvan er 222 werden vermoord. De man die elke moord in Midsomer oplost is de aimabele speurder Detective Chief Inspector (DCI) Tom Barnaby, gespeeld door acteur John Nettles. Zijn kalme benadering staat in contrast met zijn vaak wat overijverige sergeant. In de eerste zes seizoenen was dat Gavin Troy. In seizoen zeven was het Dan Scott en de laatste seizoenen is het sergeant Ben Jones (acteur Jason Hughes). De serie wordt in 231 landen uitgezonden. In ons land gebeurt dat door de KRO.

v.l.n.r. Ben Jones, Tom Barnaby en John Barnaby

De omroep begint aanstaande woensdag met de aflevering ‘The Made-to-measure Murders’ aan het dertiende seizoen. Hoewel dit het laatste seizoen is van Tom Barnaby - hij gaat met pensioen - stopt de serie daarna niet. In de tweede aflevering van de dertiende serie ‘The Sword of Guillaume’, die de KRO woensdag 6 april uitzendt, wordt zijn opvolger in de serie geïntroduceerd. Het is zijn neef DCI John Barnaby, gespeeld door acteur Neil Dudgeon. Vanaf de veertiende serie zal hij voortaan de hoofdrol van de Detective Chief Inspector voor zijn rekening nemen. In Engeland werd de eerste aflevering van deze veertiende serie vorige week woensdag uitgezonden door ITV1. Ik bekeek de aflevering - dankzij een Engelse vriend - ook en moet melden dat het wel even wennen was zonder het bekende gezicht van Tom Barnaby. Toch denk ik dat de nieuwe baas van Jones het wel zal redden. Neef John brengt wat meer humor in de serie, vind ik. Maar voor we in Nederland zover zijn, bekijken we eerst de dertiende serie. Kijk dus woensdagavond KRO 21:20 uur op Ned1.
 Tweet

Een leuke vondst

Londen – Op 29 april geven Prins William en zijn verloofde Kate in Westminster Abbey in Londen elkaar het jawoord. Namens het Nederlandse koningshuis zullen prins Willem-Alexander en prinses Máxima de voltrekking van het sprookjeshuwelijk bijwonen. Of ze daarna ook nog een vorkje zullen meeprikken aan het diner is onduidelijk. Het is de volgende dag immers in ons land Koninginnedag en dan heeft ons eigen prinselijke paar ook een drukke agenda. Omdat ze in ons land weer moeten koekhappen, missen ze een bijzonder souvenir van de Britse Koninklijke trouwerij. Alle genodigden van William & Kate zullen dineren op een speciaal voor deze gelegenheid gemaakte servies uit China. De gasten krijgen hun eigen bordje van dit Chinese servies na afloop als aandenken mee naar huis. Ik veronderstel dat het wel eerst even wordt afgewassen. De Chinese porseleinfabrikant Guangxi Sanhuan Enterprise uit het Zuid-Chinese Guangxi Zhuang maakte het servies dat bestaat uit meer dan 16.000 stuks vaatwerk. Het nieuwe Koninklijke echtpaar houdt dus nog genoeg bordjes over om de volgende dag mee te ontbijten. Maar ook als je niet was uitgenodigd om mee te eten, kun je in Groot-Brittannië van een bordje eten dat je herinnert aan de grote dag van William & Kate. De winkels in het Perfide Albion puilen uit van de souvenirs. Daar zijn ook heel wat soorten en maten bekers, kopjes en bordjes bij. De Engelsen kunnen dus hun eigen ontbijtsetje samenstellen. Ze zijn lang niet allemaal even fraai, maar ik vond dit bedankje voor de vrije dag wel een leuke vondst.
 Tweet

Smurfblauwe auto in Londen

Londen – De rode bussen van Londen kregen deze week concurrentie van een smurfblauwe auto. De auto is gemaakt van het populaire kinderspeelgoed Play Doh. De autokenners en –liefhebbers onder de lezers van ODD herkennen natuurlijk de nieuwe Chevrolet Orlando. De op originele grote gemaakte Orlando-sculptuur is vervaardigd door een team van acht mensen.

Ze vestigden er meteen een nieuw record mee. De blauwe auto is 4,6 meter lang en 1,8 meter breed. De auto heeft de beste wegligging die je je maar kunt wensen voor een automobiel. Maar dat is dan ook meteen het enige wat de auto doet: liggen. De smurfblauwe auto staat immers min of meer permanent geparkeerd in de Londense straat.

Chevrolet overwoog eerst om de auto van legosteentjes te maken. Maar toen uit een recent onderzoek bleek dat Play Doh door de Britse kinderen was gekozen tot populairste speelgoed met Lego op een mooie tweede plaats, was de keus erg eenvoudig. Chevrolet zegt door haar keus voor de stunt te willen bereiken dat de auto ook in de smaak valt bij kinderen. Het Chrevroletteam had 1,5 ton van het blauwe kneedbare kinderspeelgoed nodig voor de sculptuur van de auto. Les Turton van Chevrolet UK was zeer in zijn nopjes met de stunt: "Hopefully our launch will appeal to the inner-child in every parent and it will become a firm family favourite." Hij kan trotst zijn op de stunt want ook al zijn ze in Londen wel wat gewend op het gebied van aparte en exclusieve auto’s, dit bijzondere voertuig trok wel heel veel aandacht van de verbouwereerde voorbijgangers.
 Tweet

De koelkastdeur van Jolijn & Jeroen

Delft – De eerste ODD-er die op de uitdaging om een foto van een koelkastdeur in te zenden, inging, is Jolijn. Zij nam de camera ter hand en legde haar koelkastdeur voor ODD vast. Ze schreef bij de foto:

“Wat een leuke oproep weer op ODD! Waarschijnlijk is onze koelkast niet echt de moeite van het verspreiden waard, maar ik bekijk elke dag ODD en wil je actie graag ondersteunen. De spulletjes op onze koelkast zijn aan de ene kant herinneringsprullaria aan leuke evenementen en aan de andere kant zijn het geheugensteuntjes voor dingen die nog komen gaan. Onze koelkast is een verzamelplaats geworden voor kindertekeningen, foto's van familie, geboorte- en trouwkaarten, concerttickets en magneetjes die we hebben meegenomen van vakanties. Dingen die een fijn gevoel geven.“

De deur van de koelkast van Jolijn & Jeroen laat precies zien wat ik bedoelde. Als je op de foto klikt, kun je het nog beter zien. Er is geen deur zo persoonlijk in je huis als die waarmee je de koelkast sluit. Jolijn besloot haar begeleidende mailtje met “Hopelijk ontvang je nog veel afbeeldingen!” Ik sluit me graag bij haar aan. Nu ben jij aan de beurt. Stel de lezers van ODD niet teleur en stuur ook een prentje van jouw koelkastdeur naar de redactie.
 Tweet

Hoe muziek je leven verandert

Veldhoven – Afgelopen zondagmiddag zaten Corien & ik met Saskia & Sander en Abel in Theater De Schalm in Veldhoven. De meisjes waren er niet bij. Tenminste niet in de zaal. Nienke, Dieuwertje en Emma zijn lid van het kinderkoor Sing4U. Dat koor gaf samen met het jeugdorkest Parnassos en het Kempisch Symfonieorkest een uitvoering van Baldus Beer, een muzikaal verhaal voor orkest, kinderkoor en verteller van componist Maarten Jense. De drie meisjes zaten daarom op het podium en niet in de zaal. De verteller was deze middag Willem Brekelmans, hoofddocent drama aan het CKE in Eindhoven. Het verhaal van Baldus Beer is geschreven door de voor zijn kinderboekenwerk enkele malen bekroonde Amsterdamse schrijver en dichter Hans Andreus.Het verhaal vertelt hoe het rustige leventje van een vriendelijke, maar tamelijk slome beer plotseling helemaal verandert als hij in aanraking komt met de muziek. De beer woont in een oud huisje naast zijn buurman meneer Iwan Krasnowitsj. Die is heel goed in het componeren van muziek. Hij bespeelt bovendien bijna alle instrumenten, maar is vooral heel goed op de viool. Van de Minister van Alle Kunsten krijgt hij de opdracht een muziekstuk te schrijven voor viool en orkest. Krasnowitsj gaat hard aan het werk, dag en nacht. Eerst gaat het goed, maar dan lukt het hem niet meer. Gelukkig helpt Baldus Beer buurman Iwan weer op weg. Het publiek in de zaal – voornamelijk mama’s, papa’s, oma’s, opa’s, broertjes en zusjes - had een kostelijke middag. Het jeugdorkest Parnassos en het Kempisch Symfonieorkest verrasten mij. Zij spelen op een heel behoorlijk niveau. Dat bleek aan het begin van de middag al toen zij een Empire Strikes Back-medley speelden. Maar het kinderkoor Sing4U stal natuurlijk de show. Dat kwam niet alleen omdat ik enkele zangeressen in het koor een warm hart toedraag. Dat kwam ook door de voortreffelijke muzikale leiding van Guus Dohmen. Ik heb wat fragmenten vastgelegd. Het geeft een voorzichtige indruk van deze muzikale zondagmiddag.
Tweet

Wat plakt er op jouw koelkast?

Delft – Ik heb weer eens een uitdaging voor je. Een mogelijkheid om iets van jezelf te laten zien op ODD. Ik wil namelijk graag dat je even een foto maakt van je koelkastdeur. Ik wed namelijk dat daar iets op zit. Veel koelkasten hangen vol met magneten. Het zijn souvenirs van verre vakanties of een kleurige knop om een notitieblaadje vast te houden. Onze koelkast lijkt zo nu en dan wel de vitrine van een galerie. Telkens hangen er andere ‘kunstwerken’. Aanvankelijk genoten ook wij na van een vakantie door naar een koelkastmagneetje te kijken uit het vakantieoord. Maar onze kleinkinderen zorgen tegenwoordig voor de koelkastbekleding. Corien scoorde laatst op haar verjaardag zes tekeningen. Dat is met zeven kleinkinderen geen slechte score. Je begrijpt het al. Ik wil ook jouw koelkast op ODD zien. Wat zit er met een magneetje opgeplakt? Zijn het kindertekeningen, notities of gewoon geinige magneetjes uit al dan niet verre lande. Pak even je mobieltje of cameraatje en maak snapshot van je deur.

 Tweet

Verleidelijke taart op huwelijksfeest

Veldhoven - Zaterdag vierden Saskia & Sander op een intiem feestje samen met familie en vrienden hun 12,5-jarige huwelijksfeest. Net als bij de start van hun huwelijk was er ook deze keer een taart. Toen kwam de taart helemaal uit Engeland. Het was een creatie van een vriendin van haar moeder. Nu kwam de taart uit Eindhoven van Saskia’s vriendin Athina van Verleidelijke taarten. Maar er was nog een opmerkelijk verschil.

De oorspronkelijke bruidstaart bestond zoals dat bij bruidstaarten gebruikelijk is uit een aantal lagen. De taart t.g.v. het huwelijksjubileum had de vorm van een hart, maar had daar vier satelliettaartjes bij. Want inmiddels zijn Nienke, Dieuwertje, Emma en Abel ook van de partij. Zij kregen een eigen taart naast die van hun ouders. De taarten zagen er niet alleen heel mooi uit. Ze smaakten ook heerlijk constateerden we later allemaal. Net als de rest van het buffet trouwens.
 Tweet

Boeken zijn om in te lezen

Delft – Het was afgelopen vrijdag een druilerige dag. Een dag voor een boek. Een dag waarop je een plekje voor het raam zoekt om met een boek door te brengen. Dat plekje vonden we bij bibliotheek DOK. In de leeszaal en het leescafé van DOK is het altijd druk. Hier voor het raam is het altijd rustig. Een mooie plek om door te brengen met een boek. Dat vond kunstenaar Anouk Kruithof blijkbaar ook. Zij bouwde op deze plaats in DOK van 4000 oude boeken een muur. Op de achterzijde daarvan wordt een video geprojecteerd van de opbouw en het instorten van de gestapelde boeken. De boeken zijn niet op inhoud maar op kleur geselecteerd. Volgens de kunstenares zorgen de boeken voor een esthetische ervaring en een gevoel van onrust en onzekerheid.
Ik vind het mooi dat ze oude boeken nieuw leven inblaast door er een nieuwe installatie van te maken. Ver voor ons digitale tijdperk betekenden de boekdrukkunst en boeken vrijheid en toegang tot informatie die voordien niet beschikbaar was. Nu vormen boeken in onze multiple choice cultuur slechts één van de vele mogelijkheden om informatie te verkrijgen. We gaan anders om met informatiedragers. Kruithof laat zien dat je boeken ook heel mooi op kleur kunt sorteren. Het was nog treffender geweest als Corien een e-boek had gelezen op haar plekje voor het raam. Want hoe je het ook doet. Boeken zijn om te lezen.
 Tweet

Quizmaster Benthe

Delft – Aan het stellen van vragen gaat veel onderzoek vooraf. Benthe wilde graag een quiz houden en begon daarom eerst met een onderzoekje. Ze vroeg aan een groot aantal familieleden wat hun favoriete kleur was, wat ze graag dronken, wat hun favoriete sport was, wat ze het lekkerste toetje vonden, wat een mooie kleur is voor een nieuwe auto, wie ze de beste voetballer, keeper en voetbalclub vonden. En nog veel meer. Aan de hand van de antwoorden bedacht ze over elk familielid tien vragen die ze vervolgens afvuurde op de mensen in haar omgeving. Pieter Jan was er eentje van. Hij beantwoordde alle vragen, maar won helaas geen prijs. Het ging ongeveer zo.

Vraag: “Wat is de favoriete kleur van opa?”
Antwoord: “Hij is kleurenblind.”
Vraag: “Wat is het favoriete boek van opa?”
Antwoord: “De klop op de deur.”
Vraag: “Wat drinkt opa graag?”
Antwoord: “Grote glazen en die dan helemaal vol.”
Pieter Jan scoorde niet met de antwoorden, want de juiste zijn:  Blauw, ‘De klop op de deur’ is het favoriete boek van Johan Cruijff. Opa heeft net de ‘The Fry Chronicles’ dicht geslagen en hij drinkt meestal Famous Grouse. Maar net als bij een quiz op de tv gaat het niet om de knikkers, maar om het spel. Dat had Pieter Jan goed begrepen en hij deed graag mee.
 Tweet

Medisch Zorgcentrum Delft

Delft – Vandaag is het de landelijke Open Dag van de Zorg. Deze zaterdag openen zorg- en welzijnsorganisaties uit heel Nederland hun deuren voor belangstellenden. Er is een uitzondering in Delft. Het Medisch Zorgcentrum Delft (MZD) is een multidisciplinair eerstelijns-gezondheidscentrum waar alleen patiënten worden geholpen en verzorgd die een directe relatie hebben met het medisch personeel. Je dient een broer, zus, vader, moeder, oma of opa te zijn van de arts of verpleegster om in aanmerking te komen voor de excellente zorg die in het MZD wordt geboden. In een enkel geval, als de nood aan de man of vrouw is, mag ook een oom of tante zich melden bij de balie van het MZD, maar niet iedereen kan zich door zijn of haar huisarts laten verwijzen naar het Medisch Zorgcentrum Delft. Als er geen relatie bestaat tussen patiënt en arts of verpleegster worden de bedden weer ingeklapt en gaan de spuiten, naalden, diagnoseapparatuur en al het andere medisch materiaal weer de kast in. Daarin is de directrice onverbiddelijk.

Dit standpunt komt niet alleen voort uit het feit dat het aantal bedden zeer beperkt is. Belangrijker nog is het gegeven dat de medische staf alleen aanwezig is, als zij logeren bij hun Delftse opa & oma. Als de directrice – in wie je al snel oma herkent – deze regel niet zou handhaven, kreeg zij zeer vermoedelijk ernstige problemen met patiëntenorganisaties en zorgverzekeraars. Overigens leidt dit strikte beleid van de directrice niet tot problemen. Patiënten en medische staf zijn erg tevreden over dit beleid en vermaken zich kostelijk.
 Tweet

Back to the future

Delft – De Argentijnse fotograaf Irina Werning geeft toe dat ze erg nieuwsgierig is. Zodra ze bij vrienden of bekenden op bezoek is, gaat ze op zoek naar oude foto’s van hen. Ze is er dol op, beweert ze op haar site. Ze stelt zich dan voor hoe de mensen er uit zouden zien als ze opnieuw in die zelfde situatie en positie werden gefotografeerd.

Als jongentjes van een jaar of zeven gingen Benn en Dann samen in bad. Hoe zou dat er uitzien als je dat 31 jaar later nog eens zou doen. Dit soort gedachten kwamen steeds vaker bij de fotografe, die veel in Europa werkt, op. Het is immers interessant om te zien hoe mensen veranderen als ze volwassen worden, maar tegelijk ook zichzelf blijven.

Voor haar project Back to the future vroeg ze een aantal mensen te poseren voor haar camera en nog eens exact dezelfde pose aan te nemen als toen. Dat ziet er dan ongeveer zo uit. De eerste foto van Benn en Dann als jongentjes in bad werd gemaakt in 1979 en de tweede in 2010. De plaatjes werden allebei in Londen geschoten. De foto’s van Lali als meisje en als jonge vrouw werden gemaakt in Buenos Aires in 1978 en 2010. Op haar site zie je nog veel meer voorbeelden van dit project.
 Tweet

Start van het wielerseizoen

Delft - Het wielerseizoen 2011 begon in januari. Om het peloton te kunnen zien, moest je dan wel naar Australië, Maleisië en Nieuw-Zeeland reizen. Daar vonden de eerste wedstrijden van dit jaar plaats. In februari waren pas de eerste koersen in Europa te volgen. Het waren in Frankrijk de Ronde van de Middellandse Zee en in Spanje de Ruta del Sol. Het West-Europese wielerseizoen begon officieel in België met de Omloop van Het Nieuwsblad. De eerst volgende grote wedstrijd is in Italië op 19 maart: Milaan-San Remo. Op 12 maart was er in Delft al een opwarmertje voor het nieuwe wielerseizoen in ons land. Kleinzoon Abel is drie jaar, maar fietst al een paar maanden heel goed. Hij heeft het geleerd zonder zijwieltjes en is daar eigenlijk wel trotst op. Ik meldde het feit hier al eerder met foto’s daarbij van zijn moeder. Afgelopen weekend logeerde hij t.g.v. de verjaardag van zijn oma met zijn ouders en twee van zijn zussen bij ons. Hij had zijn fietsje meegenomen om ook hier te kunnen demonstreren dat hij goed kan fietsen. Tweet

Is spelling echt belangrijk?

Delft – Als je wat ouder wordt, heb je al snel een bril nodig om te lezen. Sinds enige tijd behoor ook ik tot de groep mensen die met een bril door het leven gaan. Zie de foto hiernaast. Als je onderstaande tekst niet kunt lezen, heb je inderdaad een bril nodig. Want de volgorde van de letters mogen je niet in de war brengen.

Vlgones een oznrdeeok op een Eglnese uvinretsiet mkaat het neit uit in wlkee vloogdre de ltteers in een wrood saatn, het einge wat blegnaijrk is is dat de eretse en de ltaatse ltteer op de jiutse patals saatn. De rset van de ltteers mgoen wllikueirg gpletaatst wdoren en je knut vrelvogens gwoeon lzeen wat er saatt. Dit kmot odmat we neit ekle ltteer op zcih lzeen maar het wrood als gheeel. En daarom kan je de tekst gewoon lezen.

De universiteit waar het onderzoek werd gedaan staat in Cambridge. De oorspronkelijke tekst van het onderzoek begon dan ook zo:

I cdnuolt blveiee taht I cluod aulaclty uesdnatnrd waht I was rdanieg. The phaonmneal pweor of the hmuan mnid, aoccdrnig to a rscheearch at Cmabrigde Uinervtisy, it dseno't mtaetr in waht oerdr the ltteres in a wrod are, the olny iproamtnt tihng is taht the frsit and lsat ltteer be in the rghit pclae. The rset can be a taotl mses and you can sitll raed it whotuit a pboerlm. Tihs is bcuseae the huamn mnid deos not raed ervey lteter by istlef, but the wrod as a wlohe. Azanmig huh? yaeh and I awlyas tghuhot slpeling was ipmorantt!

Als je dit net zo gemakkelijk leest als de Nederlandse tekst, zit het overigens wel goed met je Engels. Om verwarring te voorkomen, meld ik je nog even dat de foto Pieter Jan toont, maar wel met mijn bril.
Tweet

De moord op Wajang Willem

Delft - Het enige museum in ons land dat geheel gewijd is aan de kunst en cultuur van Indonesië bevindt zich in Delft. Museum Nusantara is vrijdag 12 maart - geheel gerenoveerd en heringericht - opnieuw geopend. Corien & ik waren er met Saskia en de kinderen bij. We bekeken niet alleen de prachtige collectie voorwerpen uit de Gordel van Smaragd, maar genoten er ook van authentieke Indonesische lekkernijen. Ook het gamelanorkest trad op. Het hoogtepunt van de middag was de voorstelling met Javaanse wajangpoppen. De beroemde Indonesische dalang en poppenmaker Ki Ledjar Subroto maakte voor het 100-jarige bestaan van het Delftse museum een serie wajangpoppen over Willem van Oranje. Vanuit de eeuwenoude Javaanse Wajang iconografie en filosofie wordt het verhaal verteld van de moord op de Vader des Vaderlands.

De voorstelling met de ‘Delftse’ poppen trok erg veel publiek. De kleinkinderen zagen voor het eerst een voorstelling met de Javaanse wajangpoppen. Ze genoten erg van het spannende verhaal over Willem van Oranje en de aanslag door Balthazar Gerards. Volgens de traditie van de wajangpoppen hoort er in een wajangverhaal ook een nar. Dat was dit keer niet zoals gebruikelijk Punokawan, maar de oer-Hollandse Jan Klaassen met zijn Katrijn. Na de voorstelling brachten we een bezoek aan de nieuwe tentoonstelling 'Tussen hemel en aarde'. Daar zagen we hoogtepunten uit de rijke collectie van het museum. Ik vond de presentatie van o.a. Javaanse hofcultuur, Indonesische textiel en de relaties tussen de bewoners en hun voorouders in de oud-Indonesische culturen erg smaakvol gedaan. Tot slot brachten we ook nog een bezoekje aan de museumwinkel. Daar vind je een keur aan Indonesische kunstvoorwerpen, boeken, souvenirs en diverse hebbedingetjes. Ik sloeg er meteen mijn slag.
Tweet

Sietske is een vogelspotter

Delft – Vogels fourageren graag in onze tuin. We kennen een grote verscheidenheid aan soorten en maten, want er is water, weide en bos vlakbij. We zien dus niet alleen de gebruikelijke vogels zoals merels, lijsters, spechten, spreeuwen, kauwen, gaaien, eksters, kwikstaarten, piepers, mussen, mezen en duiven, maar ook meerkoetjes, waterhoentjes, meeuwen, aalscholvers, eenden en reigers. Je bent daarom al snel een vogelspotter als je bij ons voor het raam naar de achtertuin staat. Ik heb om die reden een kijkertje op de vensterbank gelegd.

Sietske ontdekte het zaterdag en vroeg mij om een vogelboekje. Ze wilde graag de namen weten van de vogels die ze zag. Met het boekje en het kijkertje posteerde zij zich voor het raam. In een mum van tijd had mijn kleindochter een aantal vogels gespot en op een lijstje gezet.

Tweet

Topeng soldaat

Delft – In Indonesië zijn maskers een belangrijk onderdeel van tradities in theater en dans. Ze worden gebruikt in dansen die zijn gebaseerd op rituelen om demonen of ziektes uit te drijven. De mensen dragen de maskers ook om door de geest van het masker bezeten te raken. De acteurs en dansers bij het topengtheater dragen allemaal de topeng. Topeng is het Indonesische woord voor masker. Het betekent letterlijk vertaald ‘tegen het gezicht gedrukt masker’. Aan het eind van het spel overwinnen altijd ‘the good guys’ en verliezen ‘the bad guys’. In Museum Nusantara zag ik in een vitrine een topeng soldaat. Het is een vrolijk masker van een soldaat met een grote snor. Hoewel ik niets heb met exorcisme of rituele Indonesische maskers vond ik dit wel een vrolijk exemplaar om thuis aan de muur te hangen. Nu ken ik iemand bij de Delftse musea die in het bezit is van de sleuteltjes van de vitrines. Ze wilde het masker wel even voor mij pakken. Omdat ook de kleinkinderen het wel een vrolijk masker vonden, namen we de topeng mee naar huis. Het masker van de soldaat hangt het nu thuis aan de muur. O ja, als je in de veronderstelling bent dat ik een voorwerp uit de collectie van het museum heb gepikt, kan ik je geruststellen. Ik heb netjes afgerekend.
  Tweet

Wachten op opa

Delft - Wie het absurdistische toneelstuk ‘Waiting for Godot’ van de Ierse schrijver Samuel Beckett heeft gezien, heeft net zoveel geduld als de twee hoofdrolspelers. Zij wachten eindeloos en voor niets op Godot. Je moet als toeschouwer in de zaal al net zo veel geduld hebben als de zwervers uit het stuk en beschikken over een bijzonder gevoel voor absurde humor. Je kunt wachten tot je een ons weegt, maar Godot komt nooit. Ik vond eigenlijk alleen de bewerking met Mini en Maxi in de hoofdrollen indertijd wel aardig. In een notendop gaat het stuk over twee zwervers met een bolhoed op een landweg met een boom die wachten op Godot. Wachten, praten en hopen, meer niet.
Mijn kleinkinderen Benthe, Sietske en Karsten voerden afgelopen donderdag nadat ze met de trein uit Helmond in Delft waren gearriveerd hun eigen versie van het stuk op. Hun bewerking heet ‘Waiting for granddad’. Zij waren met z’n drieën en in tegenstelling tot de versie van Beckett kwam opa uiteindelijk wel opdagen. Saskia maakte de filmopnamen en doodde op die manier de tijd.

Tweet

Niets blijft onopgemerkt

Delft – Foto’s op Flickr en ODD mogen niet zo maar gebruikt worden. Daar rust copyright op. Toch zijn er al heel wat van mijn foto’s in de loop van de tijd gebruikt. Ze staan in boeken, tijdschriften, kalenders, reis- en vakantiegidsen en hangen op tentoonstellingen en jaarbeurzen. Meestal wordt er netjes aan mij gevraagd of een foto gebruikt mag worden. Als dat voor fatsoenlijke niet commerciële doeleinden is, geef ik altijd toestemming. Voor commercieel gebruik van mijn foto’s wordt altijd netjes betaald.

Tot nu toe heeft er nog nooit iemand een foto mij ongevraagd gebruikt. Tenminste voor zover ik daar zelf zicht op heb. De eerste die een foto van mij ongevraagd heeft gebruikt is de Gemeente Delft. De foto van mijn kleinkinderen bij dit stukje werd door een lezer van ODD gevonden en naar mij gemaild. Tja, mensen van de gemeente, niets blijft onopgemerkt.

 Tweet

Kleinkinderencabaret

Delft – Vanmiddag arriveerde Saskia met Benthe, Sietske en Karsten. De kleinkinderen hadden een liedje geschreven om hun oma te feliciteren. De meisjes zongen en Karsten zorgde voor de begeleiding.
Tweet

Actie weer een succes

Delft – Na vier weken voetbalplaatjes sparen bij AH is het nu bijna voorbij. Ik zag gistermiddag in de supermarkt dat het weer druk was op de ruilmiddag. Veel kinderen probeerden hier hun laatste plaatjes te scoren. Veel werden vergezeld door moeder, vader, opa of oma. Ook de drie extra voetbalplaatjes van Frank de Boer van Ajax, Luc Castaignos van Feyenoord en Jonathan Reis van PSV konden op de ruilbeurs worden opgehaald.

Volgend jaar zal AH ongetwijfeld weer met een voetbalplaatjesboek komen, want de supermarkt lokte dankzij de voetbalplaatjes wekelijks 68.000 extra klanten naar de winkel. Vorig jaar waren dat er nog 50.000. Het concept kan dus nog wel een jaartje mee. De grootgrutter bracht dit jaar 440 miljoen plaatjes en 800 duizend verzamelalbums uit. En nog heeft niet iedereen zijn album compleet. Ik hoop dat Karsten gisteren de laatste plaatjes heeft gevonden, anders blijven er toch een paar lege plekken in zijn album.
 Tweet

Van carnaval naar carnival

Delft – Het carnaval van Rio de Janeiro is het grootste straatfeest ter wereld. Natuurlijk kunnen ze er ook wat van in de grote steden van Brabant en Limburg, maar met het carnaval van de Braziliaanse hoofdstad kan geen enkele stad concurreren. Als je de foto’s bij dit stukje bekijkt, zie je dat er behoorlijk werk van wordt gemaakt.

Maar laat je niet bedotten. Deze foto’s zijn niet gemaakt in Rio de Janeiro. Ze zijn gemaakt op het grootste carnavalsfeest van Europa en na Rio de Janeiro het grootste straatfeest ter wereld. Het zijn foto’s van het Notting Hill Carnaval in London. Dat feest wordt jaarlijks bezocht door meer dan 2 miljoen mensen. Het is het hoogtepunt van de Caribische gemeenschap van Londen.

De muziek die je daar hoort, klinkt heel anders dan in het zuiden van ons land. Hier klinkt Caribische muziek maar ook techno, jazz en house. Ook hier duurt het carnaval een heel weekend, maar zoals je ziet, zien de kostuums er een stuk luchtiger uit. Dan kan ook want het feest in West Londen wordt gehouden in augustus. De mensen eten hier dan ook geen erwtensoep en roggebrood met zult. Hier hangt de heerlijk gekruide geur, die komt van de talloze eettentjes waar je een Caribisch drankje of hapje kunt kopen. Zelf ben ik dol op ‘jerk chicken’. Je kunt het hier ook eten als het geen carnaval is. Het is pikante kip met o.a. koriander, tijm en peterselie. Ook de opgerolde pannenkoeken die we in ons land kennen als roti kun je hier eten. Als je dit jaar dus nog eens carnaval wilt vieren. Dan kan dat op het weekend van August Bank Holiday. Het Notting Hill Carnival is de moeite van het reisje zeker waard!
 Tweet

Van Kattegat naar Kabbelgat

Kabbelgat – Maandag reisden we van Kattegat naar Kabbelgat. We hadden het Brabantse carnaval meegemaakt en wilden nu ook wel iets proeven van het vrolijke feest in de Prinsenstad. Daarom trokken we ’s avonds de binnenstad in. Z.D.H. Stadsprins Sjaak 1e Kabbelaar 35e trok in een fraai verlichte prinsenwagen samen met alle andere verlichte feestvierders van de Oostsingel naar de Markt.


Nadat de stoet daar was opgesteld, begon de traditionele Kakofonie. Een goed begin van een dweilavond die tot in de kleine uurtjes zal duren.
 Tweet

Kleurig en feestelijk

Spurrieland – Carnaval gaat nog twee dagen door, maar wij vertrekken vandaag toch naar Kabbelgat. Twee dagen hebben we genoten van de feestelijkheden in Brabant, maar nu moeten we toch hoognodig ook even meedoen aan de feestelijkheden in onze eigen woonplaats. Brabant staat bekend om zijn lange en indrukwekkende optochten. We hebben van de kleurige en feestelijke stoet die door Kattegat trok genoten, maar de intieme optocht die door Spurrieland trok, vond ik toch het gezelligst. Op vrijdag was het ook carnaval op school. Basisschool Op Dreef in Rommelgat had zelfs een heuse optocht georganiseerd. Daar waren Nienke, Dieuwertje en Emma ook present. Klik voor die optocht hier. Tweet

Niets mis met Carnavalsmis

Spurrieland – Carnaval is een feest van verkleden, dansen, hossen, muziek, optochten, bier en erwtensoep. Althans volgens de lokale feestvierders. Dat doen ze hier in Spurrieland, zoals Stiphout gedurende deze dagen heet, dan ook volop. Maar ze doen hier nog meer dan alleen lol en plezier maken. Zelfs tijdens carnaval of misschien wel juist tijdens carnaval zit de St. Trudokerk vol met gelovige en waarschijn ook minder gelovige inwoners van deze Brabantse plaats.

Ook wij zaten deze zondag in de kerk tijdens de mis. Niet omdat we de 80-jarige pastoor Jo van Kessel nog eens wilden zien voorgaan of pastoor Jan Vogels horen zingen tijdens zijn preek.

Nee, we zaten hier omdat we Sietske wilden zien dansen. Daar hebben we dan ook zeer van genoren. Maar er was nog meer. We zagen Maartje bugelen in hofkapel ‘de Spurriezeiers’ en waren er ook getuige van dat oud-prins Adrie en zijn echtgenote Monique op de tonen van deze muzikanten de kerk binnen kwamen.

Omroep Brabant was ook in de kerk. Dus als je die omroep kunt ontvangen, kun je het spektakel morgen ook op de tv nog eens meemaken.
 Tweet

Abel fietst

Veldhoven – Gistermiddag kreeg ik een mailtje van Saskia met wat foto’s van haar zoon Abel. Ze schreef erbij: “Ja, ja, je ziet het goed: Abel kan fietsen! Zonder zijwieltjes! Die heeft hij nooit nodig gehad, Sander & ik denken dankzij het loopfietsje. Daar haalt onze zoon trouwens ook de raarste kunsten op uit! Als hij nu naar de peuterspeelzaal moet, wil hij op de fiets. Op zijn eigen fiets! Alleen vandaag niet, want poesjes kunnen niet fietsen...”

Op 31 maart wordt Abel vier jaar. We behoeven voor hem geen stepje meer te kopen. Hij gaat op zijn fiets al vele malen sneller.

Tweet

Carnaval in Stiphout

Stiphout – De carnavalsoptocht rijdt op zaterdag door Stiphout. Corien & ik stonden gisteren daarom dan ook samen met Saskia & Bob en hun kinderen in de Dorpsstraat op de stoet te bewonderen. Ook Sander was gekomen samen met Nienke, Dieuwertje en Emma. Saskia en Abel waren thuis gebleven omdat de jongste van de twee helaas ziek was.

Ook Henny & Frans en Xander met zijn kinderen bevonden zich in ons gezelschap. Het was dan ook reuze gezellig. Benthe en Sietske waren er niet bij, want die stonden op de eerste praalwagen van de stoet: het schip van de Spurriezeiers.

Vanaf deze boot werden handen vol met snoep naar de feestvierders langs de route gegooid. De kinderen in ons gezelschap vingen of raapten een rijke buit bij elkaar.

De tocht was dit jaar wat korter dan andere jaren. Toch zagen we nog wel enkele bekende voorbij komen in de stoet, want behalve Benthe en Sietske zagen we ook Maartje, Janneke en Marlotte voorbij komen.

Nadat de laatste deelnemer was gepasseerd, wandelden Corien & ik naar Ilse & Guido om daar voor hun huis de stoet nogmaals te zien passeren.

Daar waren we echter te laat voor. De stoet was reeds voorbij. We waren nog net op tijd om samen met de feestvierders die zich in hun voortuin hadden verzameld rond een stapel kratten en hapjes mee naar binnen te gaan.

Daar zagen we dat zelf Joep was verkleed. Binnen was het net zo gezellig als buiten. Marlotte en Janneke waren ook hier present. Nu als stoere brandweervrouw en koningin Cleopatra. Tweet

Veel plezier

Stiphout – Vandaag trekt vanaf 14:00 uur de carnavalsoptocht weer door Stiphout. Benthe en Sietske rijden ook dit jaar mee op een wagen van de lokale carnavalsvereniging de Spurriezeiers. Corien & ik staan natuurlijk langs de kant van de weg om het spektakel te bewonderen. Onze toekomst ziet er voor de komende tijd in tegenstelling tot die van de mensen om ons heen ook feestelijk uit. Ik ga er namelijk van uit dat de meeste mensen hier rooms-katholiek zijn. Zij gaan na de feestelijkheden woensdag zonder uitzondering beginnen aan de vastentijd. Want zoals elke katholiek weet, betekent ‘carne levare’ waar het woord carnaval van is afgeleid 'opruimen of wegnemen van het vlees’. Veertig dagen lang geen kroketjes, bitterballen, karbonaadjes, worstenbroodjes en pilsjes volgen op carnaval voor de inwoners van Stiphout. Omdat wij niet RK zijn, blijven wij gewoon van ons kroketje genieten.

In het Italiaanse Viareggio zagen wij ooit dat in de Toscaanse carnavalsoptocht volop de draak wordt gestoken met de katholieke kerk. Niet alleen veel ondeugende priesters en nonnen, ook de top van de kerk kreeg er van langs. Ik ben benieuwd of dat hier in Brabant ook het geval is. Hoe dan ook, ik wens Prins Willy d’n urtse en zijn vrolijke gevolg veel plezier tijdens de carnavalsfeesten van dit jaar. En jij natuurlijk ook.
 Tweet

Tunnel heeft een dak

Delft – Als ik langs de Spoortunnel in aanbouw fiets, kan ik het niet laten om even naar de vorderingen van die aanleg te kijken. Ik ben niet zo erg technisch en vaak zegt het mij niet zo veel. Deze week lag dat anders. Ik zag in de strakke lege tunnelbak al een glad dak van de toekomstige tunnel. Aan het eind van de bak ter hoogte van de Binnenwatersloot zag ik een houten frame. Daar bouwt men de schacht die straks door de werknemers zal worden gebruikt om onder de grond te kunnen werken aan de tunnel zelf. Als ik het goed begrepen heb, komt hier ook een trappenhuis.

Je kunt het je nu nog niet voorstellen, maar over een paar maanden moeten de tramlijnen 1 en 19 al over dit stukje van de tunnel op de hoek van de Binnenwatersloot en de Phoenixstraat rijden. Er zijn ook opnieuw slachtoffers te betreuren. Na de vele verdwenen huizen, zijn er nu weer bomen aan de beurt. De tien lindebomen aan de huizenzijde van de Spoorsingel en de zeven leiplatanen langs het spoorviaduct staan in de weg en worden omgelegd. Dat gebeurt om dat de panden aan de Spoorsingel gemonitord moeten worden als het wegpompen van het grondwater begint. De metingen voor de monitoring gebeurt met tachymeters die op het spoorviaduct zijn bevestigd. Die ‘lezen’ spiegeltjes op de panden aan de Spoorsingel. Tja, en daar stonden die bomen nu juist voor. Tweet

Nienke’s ijsbeer

Delft – Zaterdag belde Nienke om te vertellen dat ze in een tekenwedstrijd van Diergaarde Blijdorp een ijsbeer had gewonnen. De plaat die zij inkleurde stond in het blad van de dierentuin. Haar grootouders uit Pijnacker, die de dierentuin in Rotterdam regelmatig bezoeken, sturen haar het blad regelmatig toe. Samen met een versierde brief stuurde onze oudste kleindochter de plaat naar het blad. Haar prijs, deze vrolijke ijsbeer, volgde prompt.

 Tweet

Dieuwertje kiest voor de zwemsport

Veldhoven – In gezinnen met jonge kinderen wordt gezwommen. Op die regel zijn weinig uitzonderingen. De kinderen moeten allemaal zwemdiploma’s halen. Dat zijn verstandige beslissingen van de mama’s en papa’s want er is veel water in ons kikkerlandje. Die beslissing brengt overigens wel een hoop gedoe met zich mee. Zwemlessen zijn per definitie op ongelukkige tijden. Het is of zaterdagmorgen heel vroeg of op vrijdagmiddag tijdens het avondeten. Ik overdrijf misschien een heel klein beetje , maar in de tijd dat mijn kinderen hun noodzakelijke diploma’s haalden, was het niet anders.

Het behalen van een diploma geeft dus altijd rust. Het kind heeft een prestatie gehaald om trots op te zijn en de al even trotse ouders krijgen kunnen hun aandacht weer ergens anders op richten. Dieuwertje heeft zoals ze op de foto laat zien, haar B-diploma gehaald. Maar daarmee is het voor haar nog niet voorbij. Ze gaat nu op weg naar haar C-diploma. En ook dat is nog niet alles. Dieuwertje blijkt heel snel te kunnen zwemmen en gaat nu als lid van de zwemvereniging aan wedstrijdzwemmen doen. Klik hier maar eens en bekijk hoe Dieuwertje en Emma zich in het zwembad voorbereiden op de diploma’s. Ik wens haar veel succes bij haar toekomstige zwemcarrière.
 Tweet

Karsten tovert opnieuw

Stiphout – Wie op YouTube zoekt naar filmpjes van en met goochelaars komt niet bedrogen uit. Er zijn heel wat magiërs die hun kunsten willen vertonen. Sommige zijn zelfs bereid om ook nog te verklappen hoe ze het doen. Karsten doet dat niet. Hij wil best wel eventjes een konijn uit een hoge hoed toveren, maar zijn geheim verklapt hij natuurlijk niet. Ik geef hem groot gelijk.


Na zijn laatste succesvolle optreden, was de Brabantse magiër gelukkig bereid om nog eens een exclusief optreden voor ODDTV te verzorgen.
Tweet